Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#187 - Groen maar prachtig

We passeerden het rode lint, keken behoedzaam rond, en zochten naar de plek waar het stuk natuur was ingeslagen. ‘Hier,’ riep James. Iets groens en slierterigs vloekte met de strakke lijnen en verantwoorde kleurstelling van de omgeving. We gingen er met ons zessen omheen staan. ‘Het ziet er niet gevaarlijk uit,’ zei Barbara. ‘Waarom is dit gebied eigenlijk afgezet?’ ‘Ze weten wat ze doen,’ zei ik, ‘we kunnen beter voorzichtig zijn.’ ‘Nou, ik vind het prachtig. Van mij mag het blijven.’ ‘Je vindt het prachtig?’ zuchtte ik. ‘Arggh! Straks vinden meer mensen het prachtig. Dan krijgen we overal natuur.’

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het had niet per se 'ingeslagen' hoeven zijn naar mijn mening. Verder wel leuk absurdistisch.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoe je een stuk natuur, of het nu een weide is of natuurgebied, zo oneerbiedig 'iets groen en slierterigs' noemt. Alsof je er echt afkeer van hebt, gijs. Het strakke en verantwoorde krijg ik de rillingen van. In de o.t.t. zou het nog beter doordringen, me dunkt. Absurd maar toch weer met de nodige Gijs-diepte. :thumbsup:

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
gs, Mooi verhaal. Van mij mag de eerste 'natuur' weg. Nu verraad je het verhaal eigenlijk aan het begin, wat ik jammer vind want het is naar mijn idee erg origineel en bijna een (griezelige) toekomstvisie.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Gijs, geweldig leuk hoe je de dingen omdraait en daardoor volstrekt absurd maakt! Eens met je laatste verzuchting; daar moet je toch niet aan denken!!! :D :D

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tijdens het lezen van je stuk gleden mijn gedachten af naar een bizar toekomstbeeld van een jaar of 500 later. Wie weet hoe de natuur dan wordt ervaren. Origineel bedacht, goed geschreven, met plezier gelezen!