Profile picture for user Lucia Bartels
Lucia Bartels

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#184 Het jawoord

 8 maart 2018 - 0:05
Het jawoord Nooit voelde ik me zo gelukkig en beroerd tegelijkertijd, nog 10 minuten te gaan en dan zal ik de vrouw zijn van mijn allerliefste schat. Wat heb ik hier na uitgekeken, jaren lang was dit de meest ultieme droom, het jawoord geven aan mijn grote liefde. Ruim een jaar geleden vroeg hij me in het bijzijn van familie en goede vrienden ten huwelijk, volmondig had ik ja gezegd. Niet wetend wat ons te wachten stond. Ik kijk naar de prachtige ring die hij aan mijn vinger had geschoven, wat voelde ik me toen goed. Mijn gedachten dwalen af, terug naar ‘het’ moment. Zomaar uit het niets voelde ik me naar, een beklemmend misselijk makend gevoel overviel me. En toen… was het zwart. Het eerste wat ik me herinner is een week na het infarct. Ik werd wakker en een arts vertelde me wat er was gebeurd. “ Je bent hier in het ziekenhuis, u heeft een zwaar hartinfarct gehad.” Op dat moment stond mijn wereld stil. “Kan ik nog trouwen?” Was het eerste wat ik de arts vroeg. De arts was rustig en beleefd. Hij kon mij geen zekerheden geven. “Met revalidatie en veel rust is er kans dat je nog iets opknapt.” “Een kans!” Fluisterde ik in paniek. “Sorry ik had je graag beter nieuws gegeven.” Het revalideren is tot nu toe moeizaam verlopen. Mijn verloofde heeft alle voorbereidingen voor ons huwelijk alleen gedaan. Hij heeft zo zijn best gedaan. Ik had hem zoveel meer gegund. Vijf minuten nog. De zaal heeft zich inmiddels gevuld met familie en al onze goede vrienden. Heel even houd ik het nog wel vol. Ik hoop dat je me vergeeft! Na het jawoord sluit ik mijn ogen en zal je vrouw zijn tot in eeuwigheid.

Profile picture for user Lucia Bartels
Lucia Bartels

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 maart 2018 - 13:57
Depengevoed, ... wat een drama. Die arme bruidegom vertoeft nu in een nachtmerrie.
Dan is het goed overgekomen. Ik wilde dat drama hier de boventoon voerde.

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 maart 2018 - 21:40
Gelukkig lees ik hierboven fictie. Je hebt dit drama goed getroffen. Je nam me mee in je tekst. Geen opgewekte tekst, edoch wel een gelukkig einde!

Profile picture for user Lucia Bartels
Lucia Bartels

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 maart 2018 - 0:43
Gelukkig lees ik hierboven fictie. Je hebt dit drama goed getroffen. Je nam me mee in je tekst. Geen opgewekte tekst, edoch wel een gelukkig einde!
Dankje wel mw.Marie :-)

Profile picture for user Ton Badhemd
Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 maart 2018 - 15:12
Hoi Depengevoed, Wat een bijzonder liefdevol en dramatisch verhaal! Helemaal eens met eerdere reacties. Werd er even helemaal stil van. Ik zag nog wel een paar kleine details; je schrijft zowel 'jawoord' als 'ja woord' (aan elkaar klopt); de arts spreekt zijn patiënte eerst aan met 'u' en vlak daarna '... had je graag ...'; '5' zou ik voluit schrijven.

Profile picture for user Lucia Bartels
Lucia Bartels

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 maart 2018 - 21:31
Hoi Depengevoed, Wat een bijzonder liefdevol en dramatisch verhaal! Helemaal eens met eerdere reacties. Werd er even helemaal stil van. Ik zag nog wel een paar kleine details; je schrijft zowel 'jawoord' als 'ja woord' (aan elkaar klopt); de arts spreekt zijn patiënte eerst aan met 'u' en vlak daarna '... had je graag ...'; '5' zou ik voluit schrijven.
Dank je Ton Badhemd je hebt gelijk over de kleine details, ik las er zelf gewoon overheen. Ik heb het aangepast.

Geen afbeelding
Nerine

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 maart 2018 - 21:43
Hoi Depengevoed, Wat een verdrietig verhaal. Je beschrijft mooi hoe de hp in gedachten teruggaat. Kleinigheidje: de arts was beleefd i.p.v. beleeft.

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 maart 2018 - 22:38
De zwaarte vh lijden versus liefde en huwelijk. Wel heftig moet ik zeggen. Wat heb ik hier naAR uitgekeken. 'Op dat moment stond de wereld stil. - aangezien niet letterlijk zou ik 'mijn wereld' zetten. 'Sorry' -- zijn 'het spijt me' niet de gebruikelijke woorden? 'Na het jawoord sluit ik mijn ogen en zal je vrouw zijn tot in eeuwigheid.' -- heb ik een verkeerd gevoel bij, ik kan ook zelf verkeerd zijn :o : je gebruik van tijd. ... sluit ik mijn ogen en ben je vrouw tot ... om in de o.t.t. te blijven. Een gevoelige kwestie en een drama dat men niet wil beleven. :(

Profile picture for user Lucia Bartels
Lucia Bartels

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 maart 2018 - 23:28
De zwaarte vh lijden versus liefde en huwelijk. Wel heftig moet ik zeggen. Wat heb ik hier naAR uitgekeken. 'Op dat moment stond de wereld stil. - aangezien niet letterlijk zou ik 'mijn wereld' zetten. 'Sorry' -- zijn 'het spijt me' niet de gebruikelijke woorden? 'Na het jawoord sluit ik mijn ogen en zal je vrouw zijn tot in eeuwigheid.' -- heb ik een verkeerd gevoel bij, ik kan ook zelf verkeerd zijn :o : je gebruik van tijd. ... sluit ik mijn ogen en ben je vrouw tot ... om in de o.t.t. te blijven. Een gevoelige kwestie en een drama dat men niet wil beleven. :(
Dank je marlie voor de inzichten, ik heb een aantal punten aangepast.

Geen afbeelding
Nicolette Hendriks

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 maart 2018 - 13:20
Ik voelde het verdriet, wat mooi geschreven. En zo sneu dat ze het huwelijk zelf niet kon meemaken. De eerste alinea is dus geschreven vanuit de man en de rest van het verhaal vanuit de vrouw, als ik het goed begrepen heb. Je komt later niet terug op de man, zijn perspectief. Van mij zou de eerste alinea ook weg kunnen. Het verhaal gaat om haar en haar emoties. Goed geschreven: de drama en het verdriet zijn duidelijk voelbaar!

Geen afbeelding
Levina Levja

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 maart 2018 - 15:47
Kippenvel en het waarom is een verhaal apart en zal ik je besparen. Heel inlevend geschreven. Dit stukje mag van mij nog heftiger: “Een kans!” Fluisterde ik in paniek. Bijvoorbeeld: "Een kkkans?" Zo ook je slot. Laat iedereen huiveren. Dat kan jij!

Profile picture for user Lucia Bartels
Lucia Bartels

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 maart 2018 - 19:14
Ik voelde het verdriet, wat mooi geschreven. En zo sneu dat ze het huwelijk zelf niet kon meemaken. De eerste alinea is dus geschreven vanuit de man en de rest van het verhaal vanuit de vrouw, als ik het goed begrepen heb. Je komt later niet terug op de man, zijn perspectief. Van mij zou de eerste alinea ook weg kunnen. Het verhaal gaat om haar en haar emoties. Goed geschreven: de drama en het verdriet zijn duidelijk voelbaar!
Dankje voor de fijne feedback, alleen is de eerste alinia ook geschreven vanuit de vrouw. Vandaar dat ik niet terug kom op de man.

Profile picture for user Lucia Bartels
Lucia Bartels

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 maart 2018 - 19:20
Kippenvel en het waarom is een verhaal apart en zal ik je besparen. Heel inlevend geschreven. Dit stukje mag van mij nog heftiger: “Een kans!” Fluisterde ik in paniek. Bijvoorbeeld: "Een kkkans?" Zo ook je slot. Laat iedereen huiveren. Dat kan jij!
Dankje levina, ik zal nog eens kijken naar de mogelijkheden het heftiger te maken.

Geen afbeelding
Nicolette Hendriks

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 maart 2018 - 16:18
Ik voelde het verdriet, wat mooi geschreven. En zo sneu dat ze het huwelijk zelf niet kon meemaken. De eerste alinea is dus geschreven vanuit de man en de rest van het verhaal vanuit de vrouw, als ik het goed begrepen heb. Je komt later niet terug op de man, zijn perspectief. Van mij zou de eerste alinea ook weg kunnen. Het verhaal gaat om haar en haar emoties. Goed geschreven: de drama en het verdriet zijn duidelijk voelbaar!
Dankje voor de fijne feedback, alleen is de eerste alinia ook geschreven vanuit de vrouw. Vandaar dat ik niet terug kom op de man.
Oh nu zie ik het. Sorry, dat had ik dan verkeerd gelezen op dat moment :)