Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#183 Verward

28 februari 2018 - 16:17
Hij staat er weer. De strakke westenwind blaast zijn petje af en het te lange grijze haar over zijn gezicht. Waarom altijd als ik de bus moet halen? “Goeiemorgen, Henk. Ga je mee naar binnen, het is veel te koud buiten.” Ik pak zijn arm. Henk stribbelt heftig tegen. Hij wil ergens heen maar kan het niet vertellen. “Kom maar", zeg ik, "wijs jij mij maar de weg.” Bij de stoeprand: “Pas op, Henk, anders val je”. Ik geef hem een arm en ongemerkt gaan we richting huis. De bus is de halte voorbij gereden, de volgende komt over 20 minuten. Ik vind de huissleutel in zijn linker jaszak, waar hij altijd zit. Dat soort gewoontes raken niet verward. Henk wil niet dat ik koffie voor hem zet. Ik ben bezoek. Die bus haal ik ook niet. Ik krijg mijn kopje keurig aangereikt, met klontje suiker en een minicup koffiemelk. En een lepeltje. Ondertussen heb ik de woning gescand. Het vergeelde krantenknipsel was mij nog niet eerder opgevallen. Nu intrigeert het mij. ‘Gulle gever redt biljartclub.’ Vijf mannen staan trots achter het biljart te poseren. In het midden: Henk Bijleveld. Henk is naast mij komen staan. Met een traan in de ogen knikt hij naar het knipsel. “Was jij die gulle gever, Henk?” Weer knikt hij en hij doet alsof hij die ene beslissende stoot in gedachten heeft. Ik drink vlug mijn koffie en haal nog net de derde bus. “Henkie is zo gek nog niet, hoor”, zeg ik tegen mijn vrouw. “Hij wil naar de biljartclub.” “Die was in het buurthuis, nu is het de super”, zegt zij. Ik had nog gehoopt Henk te kunnen meenemen, terug in de tijd, maar het is de tijd die daar een queue voor stak.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 februari 2018 - 19:32
Peter wat een hartverwarmend verhaal in deze ijzige kou. Ik zat er helemaal in. Prachtige slotzin, die je verhaal zo mooi 'rond' maakt. Knap gedaan en graag gelezen.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 februari 2018 - 20:04
dank je Marle voldoet het aan de opdracht conflict? misschien wat apart om de tijd als tegenpartij te benoemen toch?

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 februari 2018 - 22:26
Wauw, Peter, wat een ontroerend verhaal! Je zou de Henkies van deze wereld allemaal zo'n zorgzame buurtgenoot gunnen! Ik word hier stil van, zo aangrijpend vind ik dit verhaal! :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 februari 2018 - 22:37
Peter, Mooie clue aan het einde. Zelf was ik de draad een beetje kwijt in het begin.
Henk stribbelt heftig tegen. Hij wil ergens heen maar kan het niet vertellen. “Kom maar, ik ga met je mee, wijs jij mij maar de weg.”
Ik lees dit alsof henk aangeeft, kom maar ik ga mee. De stribbeling vind ik niet in de actie terug waardoor dat lastig leest. Later leer ik dat henk niets zegt (althans, dat denk ik na het lezen en herlezen van het stukje) Als ik dat zo goed heb begrepen, wellicht kan je dat sterker maken. De emotie en verwardheid van Henk, de queu die ervoor is gestoken als grapje, brengt dit naar een leuk einde.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 maart 2018 - 0:09
Darkvalley: ik snap het “Goeiemorgen, Henk. Ga je mee naar binnen, het is veel te koud buiten.” Ik pak zijn arm. Henk stribbelt heftig tegen. Hij wil ergens heen maar kan het niet vertellen. “Kom maar", zeg ik, "wijs jij mij maar de weg.” Bij de stoeprand: “Pas op, Henk, anders val je”. Ik geef hem een arm en ongemerkt gaan we richting huis.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
4 maart 2018 - 1:54
Goed verhaal en ook heel begrijpelijk. Ik las in de krant dat er steeds meer verwarde personen zijn. Vooral in Friesland. Of dat klopt, betwijfel ik.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2018 - 9:55
Dag Peter Ik moet toegeven dat ik bij een eerste lezing niet direct mee was in het begin. Maar uiteindelijk is het een "prachtig" verhaal geworden!

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2018 - 12:43
Jan: ik had verwacht dat de lezer de titel zou meenemen voor het begrip Ik had ook kunnen schrijven: De strakke westenwind blaast zijn petje af en het te lange grijze haar over zijn gezicht. Waarom altijd als ik de bus moet halen? Ik zeg: “Goeiemorgen, Henk. Ga je mee naar binnen, het is veel te koud buiten.”

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
5 maart 2018 - 16:09
Mooi Peter, de tijd als antagonist. Ik lees ook een aantal mooie zinnen, waardoor deze verwarring toch ook iets moois krijgt. Deze bijvoorbeeld: De strakke westenwind blaast zijn petje af en het te lange grijze haar over zijn gezicht. De laatste zin is zowel grappig als ontroerend. Fijn om te lezen.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 maart 2018 - 17:48
Peter, ... wat mooi. Het stukje is gewoon af. Ik voel droefheid en zie verwarring. :thumbsup: