Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 183 Conflict

2 maart 2018 - 13:12
(een online artikel van een tijdje geleden over perfectionisten, waar ik een eigen wending aan gaf) **** Honderd vijf en tachtig berichten in zijn inbox. Zijn diensthoofd ontvangt ze ook. Vragen over contracten, onderzoekswerk en netelige kwesties die voor een commissie moeten komen. Met zijn jarenlange ervaring en hier en daar wat opzoekwerk kan hij meer dan de helft ervan beantwoorden. Bea echter, is extreem zuinig in delegeren. ‘Bea, ik kan toch de eerste mails afhandelen?’ stelt hij voor. Hij ergert zich te pletter dat ze de vrouwelijke collega’s uitvraagt over hun weekend, haar jas nog steeds over een arm. ‘Het komt wel klaar, Erik,’ zegt ze, hem nauwelijks aankijkend. Haar lach om één of ander grapje van de dames is net zo onecht als zij. Wat een zielig mens is ze. Altijd haar ding doen, op haar tempo. Waarom zij als diensthoofd naar voren werd geschoven … ze zal iemands voeten warm hebben gehouden. In plaats van een vacature op te stellen, nee. Er was besloten het intern te regelen. Hij had gehoopt voor de functie in aanmerking te komen, maar mevrouw was zonder veel uitleg overgeplaatst van Personeelszaken naar de juridische kant. Bea loopt naar het keukentje voor haar portie cafeïne. Ze is al twintig minuten binnen. Hij zit hier al meer dan een uur. Nog zo iets. Het priksysteem is niet van toepassing op diensthoofden. Hij trommelt met zijn vingers op het bureau, dan vernieuwt hij de pagina. Tweeëntwintig nieuwe berichten dagen hem uit om aan het werk te gaan. Inwendig vloekt hij. Het zal weer een rotdag worden. De verveling zal toeslaan, net als het onweer dat verwacht wordt. Op de bus naar huis zal hij met moeite een plekje bemachtigen en niet denken aan morgen.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 maart 2018 - 14:43
Marlie: niet iedereen heeft een droombaan, goed om dat een keer te laten zien duidelijk verhaal met een sfeer van treurnis, ik heb met hem te doen en Bea zou mijn vriendin ook niet zijn een ding is bij mij blijven hangen als vraag: ik zie niet zoveel perfectionisme, niet willen delegeren lijkt mij iets anders

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
2 maart 2018 - 16:29
Dank je Peter, zoals ik schreef, ik verdraaide het naar eigen goeddunken. Ik begrijp delegeren. Bea denkt alles aan te kunnen, hp zou liefst van al de hele inbox zelf afwerken dan op haar te moeten wachten. Als hp diensthoofd was geweest, zou er de mogelijkheid geweest zijn dat hij ook niet zou delegeren in de mening zelf alles sneller af te kunnen werken. Het conflict had kunnen verschuiven.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 maart 2018 - 14:54
Hoi Marlie, je hebt de sfeer erg goed getroffen; ik zou zo zelf ook niet kunnen of willen werken. Mooi vind ik je verbinding van de onechte lach met de persoon. Ik denk dat hier ook afgunst en frustratie meespelen dat HP zelf die baan niet heeft gekregen. Graag gelezen!

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 maart 2018 - 16:46
Marlie, nare werksfeer, moment om de biezen te pakken voor de hp? Je zet het conflict goed neer, ik zie de situatie voor me. Zoals ik laatst iemand hoorde zeggen: "Je hebt altijd een keuze." Dat komt in me op als ik je tekst lees. Fijn weekend.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 maart 2018 - 19:44
Hoi Marlie, Ik ben blij dat ik zelf een leukere baan heb dan deze persoon. Goed beschreven, ik kon me goed inleven in de ergernis en gelatenheid van Erik.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2018 - 10:05
Dag Marlie Deze situatie komt me wel heel bekend voor. Maar niet voor mezelf hoor! :) Het gevoel van de hp komt heel goed over.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
9 maart 2018 - 18:26
Ton, mw Marie, Nerine en Jan, Het geheel is overgekomen zoals gewenst, met dank voor jullie reacties! mw Marie, tja, je hebt altijd een keuze. Goed als je net of niet zo lang aan het werk bent. Als een mens al wat ouder is, is het moeilijk nog aan de bak te geraken.