Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#181 Vanaf de zachte witte wolken

 16 februari 2018 - 19:30
Dit is echt mijn dag van het jaar: Valentijnsdag! Vanaf dit zachte wolkendek kan ik mijn ogen niet geloven. Daar loopt Beatrijs, ze huppelt door haar straat, haar reebruine haren wapperen rond haar gezicht. Ze kijkt in de tuin van de buren, heel voorzichtig opent ze het hek. Ze zucht van oplichting, kijkt snel om zich heen. Sluipt naar het grote perk toe. Wat nu, nee zeg, ze plukt de blauwe en witte krokusjes. Ze gaat maar door, een hele hand vol. Ze schiet snel de tuin uit, om de hoek stopt ze. Haar ogen glanzen, ze lacht stiekem in zichzelf. Ik hoor haar zingen. Wat zingt ze nou toch precies? ‘Blij dat je hier bent, blij dat je hier bent.’ En iets als: geen geld omhande in een oud strandhuis in Zoutelande. Lieve meid, je zit in Appelscha, dat is echt een eind weg hoor. Beatrijs gaat op de stoeprand zitten en haalt een blauw lint uit haar zak. Ze legt de bloemetjes neer en wikkelt ze erin. Heerlijk die romantiek, zo fijn om te zien op deze dag. Met het bosje in haar hand loopt ze, ja plechtig zou ik het noemen, naar het huis van ... Gerry. Zo, ze durft, heeft ze daar een oogje op? Gerry van de gangbang hier. Hij hangt met zijn vrienden op de bank in de huiskamer. Muziek komt door de muur naar buiten. Heavy metal, vreselijk, niets amoureus aan. Beatrijs bonkt op het raam, het duurt en duurt, dan steekt Gerry zijn hand op, hij wijst naar de achtertuin. Hij doet niet eens de deur voor haar open! Beatrijs komt binnen, geeft de verbaasd kijkende Gerry een lange zoen en de bloemen. De jongens zetten het op een fluiten. Gerry staat te blozen, onze gangbang-koning!

Profile picture for user mjjbogert
mjjbogert

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 februari 2018 - 20:16
Hee mw,Marie, Probeer het inzoomen iets subtieler. In plaats van plotschicks Beatrijs, huppelt er eerst een meisje. Zo past het tempo van de stof beter in het ritme van je wolken. Misschien kun je ook meer laten zien, 'met een voorzichtig gezicht opent zij het hek' zo maak je het visueler en het impliceert het potentiele geluid. "Haar ogen glanzen, ze lacht stiekem in zichzelf." vind ik sterk. Zo geven haar fysieke symptomen een kijkje naar binnen. "Wat zingt ze nou toch precies?" Misschien een beetje muggenziften, maar een alwetend persoon vraagt zich niets af. Je kunt wel zeggen dat het slecht verstaanbaar is. "‘Blij dat je hier bent, blij dat je hier bent." verstaat een luisterend oor. Verder vind ik het een fijne vertelling door je hebt een luchtige toon.

Profile picture for user Ton Badhemd
Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 februari 2018 - 21:07
Ha ha, mw.Marie; leuk gevonden, om te beginnen zijn de rollen omgedraaid en dan ook nog eens zo'n lief aandoenlijk meisje dat een stoere bink versiert, zonder zich iets aan te trekken van zijn gezelschap. Erg van genoten!

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 februari 2018 - 13:55
Hee mw,Marie, Probeer het inzoomen iets subtieler. In plaats van plotschicks Beatrijs, huppelt er eerst een meisje. Zo past het tempo van de stof beter in het ritme van je wolken. Misschien kun je ook meer laten zien, 'met een voorzichtig gezicht opent zij het hek' zo maak je het visueler en het impliceert het potentiele geluid. "Haar ogen glanzen, ze lacht stiekem in zichzelf." vind ik sterk. Zo geven haar fysieke symptomen een kijkje naar binnen. "Wat zingt ze nou toch precies?" Misschien een beetje muggenziften, maar een alwetend persoon vraagt zich niets af. Je kunt wel zeggen dat het slecht verstaanbaar is. "‘Blij dat je hier bent, blij dat je hier bent." verstaat een luisterend oor. Verder vind ik het een fijne vertelling door je hebt een luchtige toon.
Dank voor je uitgebreide reactie mijbogert. Mooi voorbeeld, het inspireert me. Heb het nu aangepast. Mooie zin van jou: past beter in het ritme van de wolken! Ik ben iets afgeweken van de opdracht, bij mij zit Cupido op de wolken. Dank voor je uitleg.

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 februari 2018 - 13:56
Heerlijk, die totale tegenstelling toch tussen Beatrijs en Gerry Heavy Metal! :lol:
Fijn dat je dit eruit haalt. is mijn boodschap overgekomen!

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 februari 2018 - 13:58
Ha ha, mw.Marie; leuk gevonden, om te beginnen zijn de rollen omgedraaid en dan ook nog eens zo'n lief aandoenlijk meisje dat een stoere bink versiert, zonder zich iets aan te trekken van zijn gezelschap. Erg van genoten!
Ton, zoals altijd positief. Dank daarvoor. Je slaat de spijker op zijn kop.

Profile picture for user Schrijfcoach Mike van Holsteijn
Schrijfcoach Mike van Holsteijn

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 februari 2018 - 16:46
Wat mij vooral opvalt is de enorm aanwezige verteller. Ze vertelt niet alleen, ze reflecteert, de verteller laat hardop haar gedachten horen. Door dit te doen kan de lezer ook op gedachten komen, die overeenkomen met die van de verteller. Wil je dit? Je zou het ook achterwege kunnen laten en de lezer zijn eigen oordeel laten vormen, maar dat is maar net wat jij wil, natuurlijk. Een kwestie van smaak. Graag gelezen!

20 februari 2018 - 17:06
Komisch zoals je die stoere jongen laat blozen als een schoolmeisje. Veel tamtam met maar een klein hartje. Je schrijft het bijna autobiografisch is. Leuk en vlot geschreven. Wat mij erg aanspreekt zijn de grappige "uitlatingen" van de verteller zo tussendoor (zoals "Lieve meid, je zit in Appelscha, dat is echt een eind weg hoor.") Ik geef trouwens @mjjbogert wel gelijk als hij stelt dat een alwetende verteller zich niets afvraagt, maar juist alles weet. (Maar houd maar op, ik heb me niets eens aan de opdracht gehouden, want ik was vergeten, dat "ik" vanaf een wolkje moest "opereren" in plaats van als doos bonbons... Graag gelezen hoor!

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 februari 2018 - 18:28
[quote=Schrijfcoach Mike van Holsteijn]Wat mij vooral opvalt is de enorm aanwezige verteller. Ze vertelt niet alleen, ze reflecteert, de verteller laat hardop haar gedachten horen. Door dit te doen kan de lezer ook op gedachten komen, die overeenkomen met die van de verteller. Wil je dit? Je zou het ook achterwege kunnen laten en de lezer zijn eigen oordeel laten vormen, maar dat is maar net wat jij wil, natuurlijk. Een kwestie van smaak. Graag gelezen![/quote Dank voor je commentaar schrijfcoach Mike. Zoals je terecht opmerkt heb ik me niet nauwkeurig aan de schrijfopdracht gehouden. Je reflectie over mijn tekst vind ik prettig en je geeft een mooie opening. Ga daar voor mezelf mee aan de gang.

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 februari 2018 - 18:30
Komisch zoals je die stoere jongen laat blozen als een schoolmeisje. Veel tamtam met maar een klein hartje. Je schrijft het bijna autobiografisch is. Leuk en vlot geschreven. Wat mij erg aanspreekt zijn de grappige "uitlatingen" van de verteller zo tussendoor (zoals "Lieve meid, je zit in Appelscha, dat is echt een eind weg hoor.") Ik geef trouwens @mjjbogert wel gelijk als hij stelt dat een alwetende verteller zich niets afvraagt, maar juist alles weet. (Maar houd maar op, ik heb me niets eens aan de opdracht gehouden, want ik was vergeten, dat "ik" vanaf een wolkje moest "opereren" in plaats van als doos bonbons... Graag gelezen hoor!
Dank je Edith. Fijn dat je kon lachen, dat was mijn idee achter deze schrijfopdracht. En ja, deze week weer opnieuw proberen toch, succes!