#180 -Als je vader vertegenwoordiger is...

11 februari 2018 - 16:18
“We vertrekken vanmiddag naar Zweden,” zei Marian, terwijl ze alvast de boeken in haar tas pakte. Ik keek naar haar triomfantelijke gezicht en haalde mijn schouders op. “Weer wat gewonnen?” Ik kon niet verhullen, dat mijn stem een beetje bitter klonk. Hoewel het inmiddels lang geleden is, herinner ik het me als de dag van gisteren. Niet dat het mij iets kon schelen, dat zij om de haverklap in de prijzen viel. Waar Marian ook aan meedeed, zíj sleepte de prijs in de wacht. Zij deed mee aan alle soorten wedstrijden, vulde puzzels in en won de boeken, een abonnement op Donald Duck, kleding, gezelschapsspelen, kreeg een complete metamorfose van de plaatselijke kapper cadeau en ga zo maar door. Hoe was het toch mogelijk, vroeg ik me toen wel eens af. Zelf won ik nooit iets, behalve die éne keer als klein meisje een kledingbon van C&A, maar enkel en alleen omdat mijn vader in die plaats bekend was met de uitgever, die voor de wedstrijd had geadverteerd. Nadien heb ik nooit meer iets gewonnen… O nee, dat is niet waar. Ik was 16 toen ik tijdens de school Sinterklaasviering door mijn favoriete leraar Frans naar voren werd geroepen om mijn winnend franstalige gedicht voor te komen dragen voor de hele zaal. Ik… en Marian. Kon niet missen natuurlijk! In mijn latere leven heb ik nooit meer iets gewonnen. Marian’s naam kwam ik nog wel geregeld tegen. Ook die van haar jongere broer, die onder meer een fotowedstrijd won en haar moeder nam stralend een keukenmachine ontvangst in een receptentijdschrift Haar vader werd nooit genoemd. Hij was vertegenwoordiger van Kodak-fotoprodukten. Maar dat wist ik pas, toen ik allang van school af was. Hij zal zo langzamerhand wel AOW’er zijn. Zou ze nu nog steeds winnen?

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2018 - 16:36
Edith, ja zo gaat dat! Mooi beeldend verhaal, ik herken mezelf erin! Een echt verhaal schrijf je, deze lezer kan erom lachen en zelf invullen, kortom mi goed gedaan. Kleinigheidje: ai , met een hoofdletter A. Voor mijn gevoel mag Ai weg, als lezer begrijp ik het. Sterker wordt het naar mijn gevoel: “Weer wat gewonnen?” ai, ik kon niet verhullen, dat mijn stem een beetje bitter klonk. "Weer iets gewonnen?", ik kon de bitterheid in mijn stem niet tegenhouden/ beteugelen of: hoorde ik mezelf bitter zeggen. Fijne zondag.

11 februari 2018 - 16:45
@mw.Marie : Als jij eens wist wat voor groot compliment je me daar gegeven hebt.... Ik heb mezelf nooit geschikt gevonden om een verhaallijn op papier te krijgen. En toch is het alweer gelukt! Wat betreft je opmerking: Ik geloof, dat je gelijk hebt. "Ai" doet niet ter zake."

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2018 - 9:24
Hoi Edith, Mooi geschreven, deze herinneringen. Autobio? Hoewel je het niet expliciet maakt, komt de boodschap over de link tussen vaders beroep en het vele winnen goed over. Graag gelezen!

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2018 - 13:43
Edith, ... een pracht verhaal. Aan het einde klonk een lang gerekt oohh door mijn hoofd, zit dat zooo! Met plezier gelezen.

17 februari 2018 - 15:44
@Ton Badhemd : Dank je hartelijk. Ja autobiografische herinneringen. Alleen haar naam luidde ietsje anders, voor de rest helemaal de waarheid. Mooi, dat de verborgen boodschap overgekomen is.

17 februari 2018 - 15:48
@Riny : Onvoorstelbaar, dat je het een pracht verhaal vindt. Aardig, maar prachtig? Ik neem trouwens je grote compliment met plezier in ontvangst, hoor. Dank je wel. En ja, zo gaat dat. (Ging dat althans) Maar ach, denk aan het songfestival, missverkiezingen en sportwedstrijden, hoge functies en verkiezingen. Wie er het meeste investeert.... Allemaal doorgestoken kaart.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2018 - 16:11
Edith, ... met prachtverhaal bedoelde ik dat je het aan het einde voor mij duidelijk maakte. En ook, dat je heel veel van die wedstrijden etc. met een korreltje zout moet nemen. Hoe zal Marian zich nu voelen wanneer ze weet dat het allemaal doorgestoken kaart was. Ze is vast de reclamewereld ingegaan.

17 februari 2018 - 16:57
@Riny : Dat is een domper Riny.... (grapje(!). Ik ben in ieder geval blij, dat het een gewaardeerd verhaal is. Marian heeft het -denk ik- allemaal heel goed geweten. Net zoals ik toen ik wat ouder was, wist hoe ik aan mijn kledingbon kwam. Misschien moest ze het zaakje in werkelijkheid allemaal later weer teruggeven en is ze nooit in Zweden geweest.... Kan het toch niet controleren. Nee, ze is reisleidster geworden, wat mij nog verbaasde, omdat ze een heel goed stel hersens had en het heus verder had kunnen brengen. Maar ze heeft in ieder geval aardig wat van de wereld kunnen zien op deze manier.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2018 - 9:33
Eens met Odile: je onthulling is column-waardig. Je hebt het goed geschreven, je maakt je punt. Je bent van negatieve gevoelens weggebleven terwijl het toch een akelige boodschap is. De wereld is minder mooi dan we zouden willen. Jij schaamt je niet om dat te laten zien. Je hebt gelijk.

18 februari 2018 - 23:33
@PeterFD : Eerlijk gezegd kijk ik er van op, dat je zo positief reageert, maar ik dank je hierbij heel hartelijk voor je mooie beoordeling en compliment.