# 178 Alzheimer
Hij zocht haar nog wel, een korte tijd.
Rouwt nu niet meer, is haar niet kwijt.
Vervlogen is hun leven, hun huis en haard,
Vergeten de kinderen die zij hem heeft gebaard
En die hem bij toerbeurt komen bezoeken,
Met wie hij door hun jeugd bladert in fotoboeken.
Vandaag gaat hij op stap met haar, van kamer acht.
Want zij hebben verkering, heeft hij zojuist bedacht.
‘Zij is de mooiste en het is mijn meisje, zij heet Marian.’
Iedereen ziet dat het niet waar is, maar niemand zegt er wat van.
Mooi Ton, Als het niet zo
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Mooi Ton, Als het niet zo
Hoi Mechtilde, hartelijk dank
Lid sinds
7 jaar 3 maandenRol
Hoi Mechtilde,
hartelijk dank
Hoi Ton. Je verwoord een
Lid sinds
6 jaar 3 maandenRol
Hoi Ton. Je verwoord een
Vandaag gaat hij op stap met
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Vandaag gaat hij op stap met
'Vervlogen is', dan ook
Lid sinds
16 jaar 2 maandenRol
'Vervlogen is', dan ook
Mooi Ton! Mijn duit in het
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Mooi Ton! Mijn duit in het
Ach Ton wat word ik hier
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
Ach Ton wat word ik hier
Nou, Ton, dit noem ik pure
Nou, Ton, dit noem ik pure
Ton je geeft door dit gedicht
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Ton je geeft door dit gedicht
Hoi Corine, Stella,
Lid sinds
7 jaar 3 maandenRol
Hoi Corine, Stella,
Ik ben ook nog niet eerder
Lid sinds
7 jaar 3 maandenRol
Ik ben ook nog niet eerder
Hoi Annette, hartelijk dank
Lid sinds
7 jaar 3 maandenRol
Hoi Annette,
hartelijk dank