Dubbele of enkele aanhalingstekens?

Waus, haal je nu niet citaten en dialogen door elkaar? Een punt buiten aanhalingstekens in een dialoog ben ik nooit tegengekomen. Het lijkt mij echt beter om het op de manier te doen die gangbaar is.

Hm, dat kan ook ja :) Ik kom die '. bij dialogen wel eens tegen in een verhaal maar was dat alleen op ZZ dan? Nah ja.

Late reactie: In de lagere school leer je al dat de leestekens in dialogen vóór de aanhalingstekens moeten staan. Wat die dubbele betreft, zo werd het vroeger inderdaad gehanteerd. Toch merk ik ook op dat men deze niet meer gebruikt in boeken. Ik heb de gedachten van mijn personage in mijn verhaal ook tussen enkele aanhalingstekens geplaatst. Zou dat verwarrend zijn? Ik schrijf er dan wel bij: 'Ik heb het warm,' denkt Lena. (Om een eenvoudig voorbeeld te geven.)

Ja, dat vind ik verwarrend. Het is niet echt een citaat, want het wordt niet gezegd...

Ik heb de gedachten van mijn personage in mijn verhaal ook tussen enkele aanhalingstekens geplaatst. Zou dat verwarrend zijn? Ik schrijf er dan wel bij: 'Ik heb het warm,' denkt Lena. (Om een eenvoudig voorbeeld te geven.)

Ja, dat deed ik eerst ook. Maar ik vind het zelf ook wel handig om gedachten schuin te drukken. Dan kun je goed onderscheid maken tussen het spreken en denken.

Bedankt voor de tip! Ga het aanpassen!

Ik hanteer zelf liever enkele aanhalingstekens, omdat het wat prettiger leest, al heb ik soms de neiging om er dubbele van te maken. Dat ziet er wat voller uit, geloof ik. Toevallig zijn de boeken die ik lees allemaal met enkele aanhalingstekens, maar er ligt nu een boek met dubbele, zag ik, maar dat zier er gelijk heel rommelig en druk uit. Verder is het meeste al wel gezegd, geloof ik.

Dus eigelijk maakt het niet echt uit of je dubbele of enkele gebruikt neem ik aan?

Enkele zie ik vaak over het hoofd tijdens het lezen, heel vervelend.

Enkele staat minder rommelig en wordt volgens mij vaker gebruikt. Het tikt ook makkelijker. xsg

@€line Volgens de 'regels' is het fout om denken tussen aanhalingstekens te zetten; het is geen citaat. Maar van mij mag je hoor. Cursief is een mooi alternatief. Eigenlijk is het een tekortkoming in het Nederlands dat we daar geen leestekens voor hebben, vind ik. Zelf gebruik ik voor citaten alleen de enkele, hoge aanhalingstekens. Dat vind ik het rustigst.

Toevallig zijn de boeken die ik lees allemaal met enkele aanhalingstekens, maar er ligt nu een boek met dubbele, zag ik, maar dat zier er gelijk heel rommelig en druk uit.

Dat kan allebei goed kloppen. Het is gewoon een modeverschijnsel. De laatste 20 a 25 jaar is 'men' ertoe overgegaan om te vinden dat het enkele moeten zijn. En zo is het ook met lettertypes. Je kon een poosje geen blad openslaan zonder het font 'scriptina' tegen te komen voor koppen, en op dit moment doet Papyrus het heel goed. Blijkbaar speelt daarbij de film- en spelletjeswereld een grote rol. Straks vinden ineens alle uitgeverijen weer dat dubbele aanhalingstekens mooier zijn. In combinatie met sommige lettertypes komt dat inderdaad niet fraai uit, onrustig. Dus dan zullen die lettertypes wel in de ban gaan? En wie weet wordt het ook ooit weer mode om iedere regel die met een citaat begint, een heel klein beetje in te laten springen? Want dat is - heel lang geleden - ook een poosje mode geweest. Om tijdens het schrijven van een boek daar al rekening mee te houden is onzin, de uitgever bepaalt dat toch en bovendien is het met een paar handelingen voor het hele boek in één keer te veranderen. Die aanhalingstekens dan, dat inspringen is voorlopig nog nijver handwerk....

@Janheij, klopt, het hangt van het gekozen font af, maar ook van wat in de mode is. Ik kreeg het advies mijn dubbele aanhalingstekens in enkele te wijzigen omdat het een jeugdboek is.

Ik gebruik ook enkele aanhalingstekens omdat ik het minder druk vind staan vooral bij langere dialogen.

Enkele vind ik persoonlijk mooier. Heb toevallig laatst twee boeken gelezen waarin de schrijver ze helemaal weg had gelaten. Dat was even wennen.

[/quote] Annie M.G. doet dat ook bij Jip en Janneke. Helemaal geen aanhalingstekens als iemand iets zegt. Overigens doe ik hetzelfde als jij. Enkel dus, omdat ik dat beter vind staan.

Vreemd, ik dacht deze reactie al geplaatst te hebben? Zeker een verkeerd knopje gedrukt? Wat ik zag: De Libelle is ertoe overgegaan om dubbele aanhalingstekens te gebruiken in interviews. De enkele zijn nou ergens anders voor, wat mensen ook wel in de lucht tekenen in een gesprek. Zoals: "ja, zij vindt dat 'leuk', denk ik." Als dat een trend wordt, zitten we straks dus allemaal weer met dubbele quotes opgescheept. Het zijn vaak die bladen die vooroplopen met zoiets.

Er staat weer eens een 'quoteje' verkeerd. Iemand een idee wie dit keer de 'schuldige' is?

Jeroen S heeft een tagje te veel (of te weinig) weggehaald.

Ik gebruik altijd dubbele. Iets mooier. ;) Bij mij is op school zelfs nog geleerd dat je de openingsaanhaling onder plaatst, en de sluiting boven. Maar word maakt van die functie altijd een knoeiboel, dus zeg ik ze gewoon allemaal boven. :p Aanhalingen voor gedachten ben ik nog niet vaak tegen gekomen, en dat hoeft ook niet voor mij. Ik vind het leuk als de stukken van de verteller en de gedachten van het hoofdpersonage mooi in elkaar overvloeien. ;)

Ik weet niet of het oké is om een Topic zo lang na dato nog te bumpen, maar ik heb een aanvullende vraag. Zelf heb ik in het begin getwijfeld of ik bij dialogen de gesproken tekst tussen enkele of dubbele aanhalingstekens moest zetten; uiteindelijk heb ik besloten om dat tussen enkele te doen. Gedachten weergeef ik cursief. Nu was mijn vraag het volgende. Als ik een dialoog schrijf dan twijfel ik vaak over waar een leesteken geplaatst moet worden: vóór of ná de aanhalingstekens. Dus welke optie is juist: (Let op de komma's en dubbele punt ná en tussen de gesproken zin.) # 1 # 'Nu weet ik het ook niet meer zeker. Maar toch ben ik bang.', zuchtte Mona gespannen. 'Dat begrijp ik.', zei Axl geduldig: 'ik beloof je dat wat het is ook is, ik je zal beschermen. Niets zal je vanavond kwaad kunnen doen. Je hoeft nergens bang voor te zijn.’ Mona keek hem aan en dacht na, nu twijfelden ze nog meer. Wat zou hij nu wel niet van haar denken, hij vond haar vast gestoord. 'Het voelde zo echt. Ik weet bijna echt zeker dat het er was, en het zei dat het speciaal voor mij was opgeroepen.', vertelde Mona. ‘Waarom zou iemand iets voor jou oproepen, speciaal om jou pijn te doen?’, stelde Axl geruststellend: ‘je hebt toch nooit iemand wat aangedaan?’ ‘Dat zei het, en het kwam om iets van hun terug te halen, wat dat ook mag zijn.’, zei Mona. ‘Echt Mona. Niemand zal jou vanavond kwaad doen, niet zolang ik er ben.’ # # 2 # 'Nu weet ik het ook niet meer zeker. Maar toch ben ik bang.' zuchtte Mona gespannen. 'Dat begrijp ik.' zei Axl geduldig 'ik beloof je dat wat het is ook is, ik je zal beschermen. Niets zal je vanavond kwaad kunnen doen. Je hoeft nergens bang voor te zijn.’ Mona keek hem aan en dacht na, nu twijfelden ze nog meer. Wat zou hij nu wel niet van haar denken, hij vond haar vast gestoord. 'Het voelde zo echt. Ik weet bijna echt zeker dat het er was, en het zei dat het speciaal voor mij was opgeroepen.' vertelde Mona. ‘Waarom zou iemand iets voor jou oproepen, speciaal om jou pijn te doen?’ stelde Axl geruststellend: ‘je hebt toch nooit iemand wat aangedaan?’ ‘Dat zei het, en het kwam om iets van hun terug te halen, wat dat ook mag zijn.’ zei Mona. ‘Echt Mona. Niemand zal jou vanavond kwaad doen, niet zolang ik er ben.’ # Daarnaast, heeft iemand feedback op mijn schrijfstijl en techniek - op te maken uit de weinige tekst hierboven? Dankje