Mijn eerste NaNoWriMo – Deel 2: de helweek

In november studeer ik na vier jaar af. Gek genoeg associeer ik afstuderen met de maand januari: een nieuw begin, een schone lei, alles is mogelijk. Daar horen natuurlijk goede voornemens bij en aangezien ik al een goed jaar geen letter fictie meer geschreven heb, is mijn voornemen om mee te doen aan de NaNoWriMo. Het doel van de National Novel Writing Month: 50.000 woorden schrijven in 30 dagen. Hoe ging de tweede week me af?

En we zijn op de helft! Allereerst: onwijs veel respect voor alle schrijvers die op schema liggen en nu al 25.000 woorden geschreven hebben. Echt, jullie verdienen een applausje. Mijn teller staat halverwege de rit nu op 12.000 woorden waardoor ik met vrij veel zekerheid kan zeggen dat ik de 50.000 niet ga halen. Maar dat is geen reden om op te geven, zeker niet nu mijn verhaal nét spannend begint te worden!

Van kort verhaal naar manuscript

Deze maand doe ik niet alleen voor het eerst mee aan de NaNoWriMo, maar ik schrijf ook voor het eerst aan een heel boek in plaats van een kort verhaal. Het verhaal waar ik nu aan werk begon een jaar geleden als short story van 1000 woorden. De overgang naar manuscript is een stuk lastiger dan ik had verwacht. Een kort verhaal is lekker overzichtelijk: je bedenkt een plot, schrijft het kort en krachtig uit en daarna ga je woord voor woord herschrijven en perfectioneren.

Het houden van overzicht in een manuscript is een stuk ingewikkelder – zo kwam ik erachter dat mijn personage in hoofdstuk 1 bruin haar had, maar dat ik vanaf hoofdstuk 3 een big deal maakte van haar rode haar.
Een bijpersonage veranderde wonderbaarlijk genoeg van naam en leeftijd en een verhaallijn die ik aan het opbouwen was in het begin, bleek later helemaal niet meer te passen bij het plot. Omdat de NaNoWriMo ook nog eens om kwantiteit gaat in plaats van kwaliteit, is er geen tijd om terug te lezen en te herschrijven. Dat is lastig, want ik kan nu al zo vijf passages noemen die ik eigenlijk compleet wil omgooien. Dat moet allemaal bewaard worden voor later, want tot eind november draait alles om vooruitkijken en meters maken. Het plot wordt steeds gecompliceerder en hoe meer het zich ontwikkelt, hoe moeilijker het is om alles mooi en logisch aan elkaar te knopen. Details laten terugkomen, de spanningsboog goed in balans houden en op het juiste moment versnellen en vertragen; allemaal een stuk moeilijk in een lang verhaal. Ik ben benieuwd hoeveel ik uiteindelijk nog ga herschrijven als de NaNoWriMo voorbij is.

De helweek

De tweede NaNoWriMo-week staat ook wel bekend als ‘de helweek’. Na een week lang vol inspiratie en frisse moed geschreven te hebben, begint de energie in te dutten en de motivatie af te nemen. Eerlijk gezegd heb ik daar niet heel veel van gemerkt, maar dat komt waarschijnlijk doordat ik niet elke dag aan die 1.667 woorden kom. In de tweede week heb ik zelfs drie dagen helemaal niets op papier gezet doordat er gewoon geen tijd voor was. Misschien kan ik mijn challenge beter de NaNoWriMo-light noemen. Als ik op dit tempo doorga, haal ik in ieder geval de 25.000 woorden wel, waar ik al meer dan tevreden mee ben.

Over een week wil ik op de 18.500 woorden zitten. Mijn hoofdpersonage ontmoet komende dagen een heleboel interessante nieuwe figuren dus het gaat een leuke schrijfweek worden. Zijn er op Schrijven Online nog meer NaNoWriMo’ers en hoe gaat het bij jullie?

Marije Catsburg is freelance tekstschrijver. In november 2017 studeert ze af aan de Hogeschool van Amsterdam, waar ze de opleiding Media, Informatie en Communicatie volgde in de richting van marketing en (creatief) schrijven. Marije heeft eerder als stagiair gewerkt op de webredactie van Schrijven Online en schrijft zelf ook graag fictie.