Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#169 De verrader

16 november 2017 - 20:27
De theedoek wapperde in de gure novemberwind aan zijn vishengel. Halfstok. De boodschap was duidelijk. Ik vloekte. Ik liep het pad af, naar de oever. Ik concentreerde me op de heldere klanken van het snelstromende riviertje dat een duet zong met de laatste ruisende bladeren. Ergens aan de overkant klonk het dof droge geluid van een brekend takje. Omdraaien was geen keuze, stug doorlopen wel. Ik hurkte naast de viskoffer en legde mijn hand op de levenloze schouder, boven de grote uitgangswond in zijn rug. Hij was ergens anders neergeschoten, hierheen gebracht, op zijn koffer gezet. Als boodschap. Ik kneep even. Het leer van zijn jas gaf mee. De huid en de spieren daaronder voelden keihard aan. 'Kut, Karel. Je had gelijk. Ze hadden je door,' mompelde ik. Terwijl ik me rechtte, spuugde ik in het water. Ook een boodschap, naar de man die ergens aan de overkant al uren kou zat te lijden. Maar toen ik de helling weer beklom, stak ik mijn hand op. Wapenstilstand, voor het moment. Er moest gepraat worden, onderhandeld. De boodschap moest worden doorgegeven. Achter me klonken de geluiden van een wapperende theedoek, een snelstromend riviertje en brekende takjes. Voor me dwarrelden bladeren neer. (Na twee weken aan de Costa 8) gewoon door met een vervolg op https://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums… en eerdere pulp)

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 november 2017 - 21:21
Angus, Het is weer raak in de wereld van je alter ego - goed fragment. De zin 'Omdraaien was geen keuze, stug doorlopen wel' suggereert dat hij doorloopt, vind ik. Misschien met een korte duiding aangeven dat hij kiest te blijven.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 november 2017 - 22:10
Ook een mooie, die opnieuw niet mooi afloopt. De suggestie van stug doorlopen en het hurken, sluit ik aan bij Janpmeijers. Bij een snelstromend riviertje denk ik niet dat je aan de overkant een takje hoort kraken. Of het moet een halve boom zijn die omvalt. Een lijk op de koffer gezet, gelegd? Waarom zou een dader op de plaats van misdaad blijven, in de kou nog wel? Of hoopt hij je alter ego evt ook van kant te maken?

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 november 2017 - 22:20
Hoi Angus, Pulpmaster, je hebt het weer geflikt! Je alter ego voegt zich moeiteloos én schaamteloos is de vreemdste opdrachten. Respect! Je duet-passage vind ik mooi poëtisch!

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
17 november 2017 - 14:30
Angus, ik dacht al waar is hij toch, aan de Costa dus. Ik hoopte al dat je deze opdracht weer mee zou doen en verheugde me. Je alter-ego heeft me niet teleurgesteld. Weer erg goed en knap. Een detail als het leer van de jas geeft mee, top :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2017 - 14:22
Heerlijk Angus, weer een vertelling met je alterego. Komen we er nog achter waarom de dader aan de overkant bleef wachten? Want erg voor de hand liggend is dat niet voor mij. Deze zin trof mij: [de heldere klanken van het snelstromende riviertje dat een duet zong met de laatste ruisende bladeren]. Een juweeltje!

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2017 - 14:30
Door de drie korte zinnen direct na de verplichte langere zin trek je me gelijk in het verhaal. Dat vind ik sterk. 'Omdraaien was geen keuze, stug doorlopen wel.' vind ik persoonlijk een vreemde maar pas als je er echt over na gaat denken. Gevoelsmatig kan het wel. Verder sluit ik me aan bij Marceline over de meest briljante zin.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2017 - 15:56
Angus, ... je krijgt weer een 'tien met een zoen van de juffrouw', werd vroeger gezegd. Haha, kenden we toen al # Me Too? Maar alle gekheid op een stokje, dit is geweldig geschreven. Met plezier gelezen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 november 2017 - 16:00
Hier hou ik van.
Ik liep het pad af, naar de oever. Ik concentreerde me op de heldere klanken van het snelstromende riviertje dat een duet zong met de laatste ruisende bladeren.
Favoriet. Ik hou van de snelheid in de tekst.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 13:31
Dank voor je reactie, janp
. De zin 'Omdraaien was geen keuze, stug doorlopen wel' suggereert dat hij doorloopt, vind ik.
Dat doet hij ook, naar de viskoffer. Ik voeg een witregel toe. Dat neemt wellicht de verwarring weg.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 13:31
Bij een snelstromend riviertje denk ik niet dat je aan de overkant een takje hoort kraken. Of het moet een halve boom zijn die omvalt.
Nou, zo'n dof krakje heeft de neiging om heeft - volgens mij - de neiging om relatief hard en afwijkend te klinken.
halve boom zijn die omvalt. Een lijk op de koffer gezet, gelegd?
Gezet (in de zithouding).
Waarom zou een dader op de plaats van misdaad blijven, in de kou nog wel?
Om te zien of de boodschap is aangekomen, en bij wie. Dank voor je reactie, leeghoofd.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 13:37
Dank voor je reactie, Ton. Ik las Het lange afscheid van Raymond Chandler. Die friste zij donkere stijl op met poëtische zinnen.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 13:38
Een detail als het leer van de jas geeft mee, top :thumbsup:
Dank je, Nancy. Dat was best even broeden, op dat detail.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 13:39
ik lees dat hij doorloopt totdat hij de viskoffer bereikt; dwz ik zag geen tegenstelling in het doorlopen/hurken
Zo is het inderdaad bedoeld. Dank voor je reactie, schrijvenmaar.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 13:42
Komen we er nog achter waarom de dader aan de overkant bleef wachten? Want erg voor de hand liggend is dat niet voor mij.
Zie #13, marceline. Maar het is misschien moeilijk uit dit fragment op te maken. In mijn hoofd speelt zich als ik zo'n stukje schrijf een heel scenario af. Aan zo'n fragment gaat dan iets vooraf en er volgt iets op, wat alleen in mijn fantasie bestaat. Dank voor je reactie.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 13:45
'Omdraaien was geen keuze, stug doorlopen wel.' vind ik persoonlijk een vreemde maar pas als je er echt over na gaat denken.
Zie #12, i-Kat. Dank voor je reactie.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 13:47
... je krijgt weer een 'tien met een zoen van de juffrouw', werd vroeger gezegd. Haha, kenden we toen al # Me Too?
Dank je, Riny. Mijn alter ego laat weten dat hij niets zal melden op #metoo :)

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 13:49
Dank voor je reactie, Dekmantel. Op de passage die je aanhaalt, heb ik ook wat langer zitten kauwen.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 13:51
Mooi combi weer van sfeerbeelden en mysterie.
Top! Want die combi is mijn streven. Dank voor je reactie, nyceway.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 16:33
Ik concentreerde me op de heldere klanken van het snelstromende riviertje dat een duet zong met de laatste ruisende bladeren. Het is al aangehaald door Dekmantel, maar ik doe het ook nog even. Prachtig en er zijn nog veel meer reeds aangehaalde stukken tekst die de sfeer van de scenes zo goed weergeven. :thumbsup: Graag gelezen

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 21:15
Angus, deze keer lees ik toch een positieve (?) wending: er moet gepraat worden. Misschien komt het uiteindelijk toch nog goed met je alter ego? Sinister geschreven, waar je een echte kei in bent!

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2017 - 21:19
Je alter-ego lijkt, terwijl jij lekker aan de Costa zat, wel een cursus mindfulness te hebben gevolgd. Een welkome toevoeging in zijn karakter. Als lezer ruik ik bijna het riviertje en de bladeren. Fijne pulp weer.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2017 - 13:46
Misschien komt het uiteindelijk toch nog goed met je alter ego?
Ach, wat is goed? :unibrow: Dank voor je reactie, mw.Marie

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2017 - 13:50
Je alter-ego lijkt, terwijl jij lekker aan de Costa zat, wel een cursus mindfulness te hebben gevolgd.
Ja, laat 'm twee weken alleen en je hp grijpt iedere kans om zich van het juk van de schrijver te ontdoen. Maar goed, daar komen we samen wel uit. Dank voor je reactie, Stella.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2017 - 18:29
Een alter ego dat verdraaid een sprankeltje mededogen heeft, zo ken ik hem niet. Praten, hij? Zijn volgende stap zal een wraakactie worden, durf ik te wedden, en elk vleugje mindfulness zal vervliegen. Weer een geweldige voortgang!

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2017 - 18:30
Die hand die hij opsteekt. Even vrede willen. De sfeer komt goed over, ik zie het voor mij. Prachtige zinnen, lang en kort, in een sterke opbouw. Krachtige tekst, Angus.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2017 - 23:18
Het valt me op dat de duet-zin vele fans heeft. Ik denk dat het je na de jaren dat we elkaar lezen niet heel erg zal verbazen dat ik daar niet een van ben. Nu hoeft dat natuurlijk ook helemaal niet, maar ik vind het -hoewel een fraai beeld- een tamelijk vergezochte formulering voor de hp zijn gedachten. De zin viel me op bij het lezen, als een beetje uit de pas. Dat kan hier. Niet voor niets concentreert hij zich daarop - dat mag enige nadruk hebben, het lijkt ook uit de pas met de situatie. Maar persoonlijk zou ik het sterker vinden als het gewoon '... het riviertje in duet met de laatste ruisende bladeren' zou zijn. Zelfde beeld, nog steeds mooi detail in de beleving van de hp, maar net iets minder ... tja, ik weet niet wat, minder aanwezig, ofzo. Snap je wat ik bedoel of is dit een hopleoos on-poëtisch-Lisette-ding?

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 november 2017 - 17:59
Dank voor je reactie, marlie.
Zijn volgende stap zal een wraakactie worden, durf ik te wedden, en elk vleugje mindfulness zal vervliegen.
Het een hoeft het ander niet uit te sluiten...denk ik :rolleyes: