Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

opdracht # 168 - voedselketen

10 november 2017 - 11:38
Marijcke, als je het niet geprobeerd hebt kun je niet oordelen. Dus ga die freewriting over eten nou even doen. Wat is nu vijf minuten? Dus freewriten over voedsel. Goh, ik heb er een liefde-haat-verhouding mee. Is er iets lekkerder dan een vers gekookt eitje? Ik werk met veel genoegen zacht gekookte eitjes naar binnen. In feite is dat een kuiken in wording. Stel je voor dat ze op een dag menselijke embryo's in de voedselketen gaan aanbieden. Wereldwijd zou het probleem voedselgebrek tot het verleden behoren. Je moet er toch niet aan denken?! Als kind stond ik voor een koe die mij goedmoedig aan keek met haar prachtige ogen. Waarschijnlijk was het in die dagen tot me doorgedrongen dat zij als voedsel voor de mens diende. Ze zou worden geslacht. Gedood worden en dan opgegeten. Na een verdrietig ogenblik huppelde ik verder. Dood gaan, dat lag voor mij nog zo ver weg! NB Ik weet niet of ik dat freewriting leuk vind. Mijn gedachten gaan naar vreemde, een beetje lugubere onderwerpen. Zegt dat iets over het onbewuste deel van het brein? https://Users/marij_000/pictures:2017-11-15

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
10 november 2017 - 13:05
Zelfde gedachte hier, als je het niet geprobeerd hebt dan weet je niet wat het is. Het was leuk om te doen en het genereert nieuwe ideeën. Dat kleine meisje dat vrolijk verder huppelt, wat een mooi beeld. Voor we het weten zijn we aangeland in dat gebied van 'nog zover weg.'

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 november 2017 - 12:12
@Blavatski, freewriting is je gedachten ongestructureerd laten gaan en neerpennen. En dat is natuurlijk wel tegendraads als je juist iets moois wil neerzetten. Zelf vind ik het heerlijk om op die manier even leeg te lopen. Ik heb weinig tijd voor Sol en andere zaken, maar dan kan ik met freewriting wel even mijn schrijfbehoefte te beantwoorden. Mooie zondag, Marijcke, Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 november 2017 - 12:19
Ha ha van eitjes naar kuikentjes naar embryo’s, zo werkt ons ‘zieke’ brein nou eenmaal, ik herken de gedachten. Mooi en dapper dat je ze plaatst.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 november 2017 - 13:19
Blavatsk, Dat is juist het leuke van freewriting: dat het alle kanten opgaat. Of jouw gedachten iets over je zeggen? Zal wel. Gelukkig ben ik geen psycholoog. ;) Leuk om te lezen dat jij ook zo tegen jezelf praat. Ik vind het wel interessant, die omgekeerde wereld waarin menselijke embryo's gegeten worden. Wie zijn wij tenslotte, wij mensen, dat wij ons de hele voedselketen toe eigenen... Ook mooi weergegeven hoe een klein kind dingen beleeft. Ik heb je met plezier gelezen, dus wat mij betreft een zeer geslaagde uitvoering van freewriting.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 november 2017 - 13:42
Hoi Blavatski, prachtig hoe je gedachtesprongen maakt van voedselketen naar een vers gekookt eitje, embryo's en koe. Je freewriting heeft me geboeid, Marijcke! Je passage over het ei deed me denken aan een liedje van Jaap Fischer (jaren '60, dit voor de jeugdige lezertjes); luister op https://www.youtube.com/watch?v=a_7pnO1YoAk en lees mee op http://www.songteksten.nl/songteksten/356039/jaap…

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 november 2017 - 18:46
Marijcke, als je het niet geprobeerd hebt kun je niet oordelen. Dus ga die freewriting over eten nou even doen. Wat is nu vijf minuten? Dus freewriten over voedsel. Goh, ik heb er een liefde-haat-verhouding mee. Is er iets lekkerder dan een vers gekookt eitje? Ik werk met veel genoegen zacht gekookte eitjes naar binnen. In feite is dat een kuiken in wording. Stel je voor dat ze op een dag menselijke embryo's in de voedselketen gaan aanbieden. Wereldwijd zou het probleem voedselgebrek tot het verleden behoren. Je moet er toch niet aan denken?! Als kind stond ik voor een koe die mij goedmoedig aan keek met haar prachtige ogen. Waarschijnlijk was het in die dagen tot me doorgedrongen dat zij als voedsel voor de mens diende. Ze zou worden geslacht. Gedood worden en dan opgegeten. Na een verdrietig ogenblik huppelde ik verder. Dood gaan, dat lag voor mij nog zo ver weg! NB Ik weet niet of ik dat freewriting leuk vind. Mijn gedachten gaan naar vreemde, een beetje lugubere onderwerpen. Zegt dat iets over het onbewuste deel van het brein? https://C:/Users/marij_000/pictures:2017-11-15