# 167 Prelude
Prelude
Ik open de deur, gelach klinkt en gepraat, deze mensen kennen elkaar.
Ik ben nieuw, ga iedereen langs en stel me voor.
Tussen alle handdrukken en begroetingen is daar ineens een brede warme hand die mijn hand elektriseert als bij het aanraken van een apparaat dat kortsluiting heeft veroorzaakt en waar nog stroom op staat.
Geschrokken trekken we allebei onze hand terug.
Verbaasd kijken we elkaar aan.
De sensatie van in ogen kijken en een ziel zien.
Mijn hand en arm trillen na, armhaartjes richten zich op, poriën openen zich, een felle blos kleurt mijn gezicht en hals.
In mijn buik worden vlinders wakker uit een winterslaap en roeren zich.
Ik stotter mijn naam, hij hakkelt de zijne.
Nooit kwam ik iemand tegen met die naam, zeg ik, maar bedoel: waar was jij?
Hij komt iets dichterbij, een vage verrukkelijke geur kringelt mijn neusgaten in.
Ik denk het, hij zegt het: ‘Wat ruik je lekker.’
Die stem, o die stem.
Alle vlinders vliegen uit.
Vanaf zin 3 zit er een brede
Lid sinds
8 jaar 3 maandenRol
Cora van B, Heel direct
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Karinska schreef: Vanaf zin 3
Lid sinds
7 jaarRol
Cora, heerlijk de 1e
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
janpmeijers schreef: Cora van
Lid sinds
7 jaarRol
Het komt inderdaad heel goed
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Zo'n heerlijke 'zucht'
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Met de korte zinnen versterk
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Mooi, intens, zo'n bijzondere
Lid sinds
7 jaar 6 maandenRol
Ai Cora, ... wat heerlijk en
Lid sinds
11 jaar 6 maandenRol
Dank Nancy, Marceline,
Lid sinds
7 jaarRol
Dat je tussen onbekenden de
Lid sinds
9 jaarRol
Waar een heerlijke zwijmel
Lid sinds
7 jaarRol
Dag Cora, Wat een mooie
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Schrijfcoach Blavatski
Lid sinds
7 jaarRol
Heerlijk verhaal Cora En wat
Lid sinds
7 jaarRol
Plotseling slaat de
Lid sinds
10 jaarRol