Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 165 Het stroopwafelvrouwtje

In een gezellig winkeltje, met vrolijke kleuren en een inrichting op kindermaat, staat elke dag het blozende wafelvrouwtje stroopwafels te verkopen. Achter de toonbank staan verschillende potten te pruttelen en te geuren. Wanneer je aan de beurt bent vraagt haar vriendelijke stem : 'Wat wil je vandaag proeven ? Eet je het hier, is het voor onderweg of thuis ?' Je kiest tussen verschillende stroopvullingen en dat is heel moeilijk. Specialiteiten op het menu : de halloween-stroopwafel van de maand, de pepernotenstroopwafel van de week en vandaag is het kersenstroopwafel van de dag. Verder staan er nog een vijftigtal verschillende soorten op de lijst. Een tiental met verse stroop zo van het vuur en de anderen liggen achter het glas of in cellofaanpakjes in de rekken. Je krijgt ze op een kleurig kartonnen bordje of met een servetje erom heen. 's Avonds sluit het wafelvrouwtje vroeg. Ze gaat nog op stap om kinderen te trakteren die niet tot bij haar winkel geraken. Bij zieken, jonge en minder jonge mensen, arm of eenzaam, bij iedereen die haar nodig heeft, gaat ze al eens langs met stroopwafels. Op een avond ontmoet ze Sara. Sara ligt in het hospitaal en wil geen stroopwafel van het winkelvrouwtje, want ze kan geen snoep eten. 'Waarmee zou ik jou dan een plezier mee kunnen doen ?' vraagt ze aan het meisje. Dat is een heel moeilijke vraag. Na enkele minuten weet ze het antwoord. 'Mama en papa zeggen dat er rijstpap in de hemel is. En dat ik daar wel mag snoepen. Mag ik een stroopwafel voor dan ?' 'Meisje toch, je brengt me op een grandioos idee' Het wafelvrouwtje fluistert geheimzinnig en vertelt aan Sara en Sara knikt en lacht enthousiast. Ze noemt alle stroopwafelsmaken die ze kent en graag mag. Het vrouwtje bedenkt er ter plaatse nog enkele nieuwe. De dag erna vertelt Sara met twinkelende oogjes wie ze gezien heeft en toont de grote mand vol stroopwafels aan mama en papa. Er zit een mooi stroopwafelkaartje bij. Ze lezen : 'Sara neemt deze mee en zal de engeltjes stroopwafels leren eten.'

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wow, wat een geweldig stroopwafelsprookje, lijkt me ook prachtig om voor te lezen aan kinderen ,in soortgelijke situaties!

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Zo ja die is mooi Sarina. Verrassend. Het veelvuldig gebruik van het verkleinwoord wafeltje vind ik minder maar dat is persoonlijk. Graag gelezen en zoals Cora zegt dit zou een mooi sprookje voor de doelgroep zijn :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik dacht ook aan kinderen tijdens het schrijven. Hoewel ik met de laatste zin ook de volwassenen even weer wil wakker schudden. Ik heb inderdaad veel verkleinwoordjes gebruikt. Ik pas dit nog aan.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat in eerste alinea sprookjesachtig lijkt, een winkeltje zoals A.M.G. Schmidt het zou beschrijven, wordt verderop een indringend verhaal. Knap!

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ leeghoofd : je zal het kinderlijke willen verwoorden in je reactie. Maar om het met A.M.G. Schmidt haar werken te vergelijken, dat is voor mij een eer te veel. Al streel je mijn ijdelheid wel. Dank je. Dank je ook mw. Marie voor je reactie.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Het heeft inderdaad iets van een sprookje. Het vrouwtje in iets dat de sfeer ademt van een 'peperkoekhuisje' dat aan het eind verandert in een heks. Want wees eerlijk: Sara ligt in het ziekenhuis, nergens staat dat ze doodgaat. Ze kan toch beter worden? Maar dan brengt jouw vrouwtje een mand stroopwafels met een wens in het hiernamaals. Even technisch: De bijvoeglijke naamwoorden. Ik zie dat je er van houdt, maar in de eerste zin staan er wel heel veel, ik tel er vijf ... Misschien iets schrappen?

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel erg beeldend verteld en brengt me zo terug naar mijn kindertijd. Ik zou zo een stroopwafel bij haar willen kopen. Dank je wel voor je verhaal.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marceline, Neen, nergens staat dat ze doodgaat. Maar er werd wel al over engeltjes gesproken. Ze kan ook geen snoep eten. Geen details, omdat dat al erg genoeg op zich is. En kinderen die zich willen spiegelen, hebben volgens mij ook geen boodschap aan uitgebreide beschrijving of uitgesproken woorden. (misschien kanker, misschien iets anders, misschien terminaal, misschien niet) Het moet voor een kind een boodschap van hoop zijn. Neen, een heks is het stroopwafelvrouwtje niet. Het is een verhaal met een positief slot, waarin een heel ziek kind een personage is. Het is erger wanneer er geen enkel verhaaltje zou zijn waarin een ziek kind zich zou kunnen herkennen. Wanneer je het leest vanuit het perspectief van een kind, is het zelfs niet ontroerend. Hooguit herkenbaar. Dank je om me op de bijvoeglijke naamwoorden te wijzen. Ik heb er enkele geschrapt. Morgen zal ik misschien nog wat weghalen. Dan bekijk ik het nog eens. @ Siv en Ton, dank jullie voor de reactie.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor je inzending! Knap hoe je dit sprookjesachtige verhaal neerzet. De titel doet je als lezer al vermoeden dat je met een sprookje te maken hebt, en de eerste zin klopt helemaal met die verwachting die je met je titel had gewekt. Je laatste zin is mooi in zijn subtiliteit, hij zegt alles zonder het expliciet te benoemen. Een prachtig verhaal over een moeilijk bespreekbaar onderwerp: leiden en de doodswens. Een groot thema dat je mooi klein vertelt. Je verhaal is een mooi voorbeeld van de kracht van storytelling. Wij wensen ieder ziek kind een Sarina!