Geen afbeelding
Cora van B

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 164 Dag lief

 17 oktober 2017 - 9:38
#164 Dag lief Zie ze deinen in de wind, het warme hemd, de lange onderbroek, ze hielden je warm in de ijzige winters hier, weer zie ik hoe je krachtig afzette van deze oever en met lange sterke halen schaatsend het meer over ging. Ik huiver in je trui, de wind trekt aan, de mouwen, de broekspijpen, het lijkt of ze naar me wuiven, of je me groet, ik zwaai terug, dag lief, vandaag ben je de wind die het wasgoed beweegt.

Geen afbeelding
Stefanieswereld

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 oktober 2017 - 12:02
Cora, prachtig <3 Wat een lief gedichtje waarbij je op bijzondere wijze de elementen die te zien zijn in de foto terug weet te brengen. 'Ik huiver in je trui, de wind trekt aan, de mouwen, de broekspijpen, het lijkt of ze naar me wuiven, of je me groet, ik zwaai terug, dag lief, vandaag ben je de wind die het wasgoed beweegt.' vind ik erg mooi. Wat ik me nu net wel realiseerde: wil je 'huiver' wel gebruiken als de wind 'hem' representeert? Of moet ik de koude wind, waar jij je tegen kleed, echt los zien van hem? Groetjes, Stefanie

Geen afbeelding
Cora van B

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 oktober 2017 - 12:26
Cora, prachtig <3 Wat een lief gedichtje waarbij je op bijzondere wijze de elementen die te zien zijn in de foto terug weet te brengen. 'Ik huiver in je trui, de wind trekt aan, de mouwen, de broekspijpen, het lijkt of ze naar me wuiven, of je me groet, ik zwaai terug, dag lief, vandaag ben je de wind die het wasgoed beweegt.' vind ik erg mooi. Wat ik me nu net wel realiseerde: wil je 'huiver' wel gebruiken als de wind 'hem' representeert? Of moet ik de koude wind, waar jij je tegen kleed, echt los zien van hem? Groetjes, Stefanie
Dank voor je reactie Stefanie, Voor mij zweeft het huiveren hier ergens tussen het aardse fysieke: de wind steekt op en maakt het kouder en het beseffen van de link naar het onaardse. (ik moest bij deze strofe, de laatste zin helemaal, denken aan het vaak bij overlijden gebruikte gedicht Do not stand at my grave and weep). Bij beide betekenissen past huiveren vind ik.

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 oktober 2017 - 13:01
De wind die het wasgoed beweegt. Het roept van alles op. Is je lief er nog? Dag lief, zeg je gedag, bonjour of au revoir? Een gedicht om na over te denken en te herlezen., Cora.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 oktober 2017 - 18:50
Cora, een mooi gevoelig gedicht. Hoe de wind, een hemd en een broek je een beeld verschaffen van weleer, toen je lief er nog was. Puik. Voor mij loopt 'broek' beter dan 'onderbroek'.

Geen afbeelding
Cora van B

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 oktober 2017 - 12:42
Dank Maddbrug! Jij ook Dos, je hebt gelijk, broek is ritmisch beter dan onderbroek, ik zal dat aanpassen. Dank Marceline, het is verbazend zo als verdriet zich laat verbeelden, een ware ontdekking die vooral schrijvend zichtbaar werd/wordt.