Schrijfopdracht #159

Hoi! Dit is mijn eerste deelname en feedback-werk op dit forum ihkv de wekelijkse schrijfopdracht. Schiet er gerust op, lees graag de feedback. Dank! Laura wordt wakker met kippenvel. Ze voelt iets harigs langs haar been kruipen. Tergend langzaam komt het gevoel haar tegemoet. Van schrik staat ze op. Op de tast zoekt ze haar weg langs de vochtige stenen. Het knisperende geluid van krioelend ongedierte laten haar armharen overeind staan. De ruimte ruikt muf en naar de dood. Ze voelt een inham, een houten deur. Ondanks haar verkrampte spieren probeert ze met alle kracht de deur te openen. De tocht giert langs haar enkels. Met een dof geluid zwaait de deur open. Er komt vaag licht tussen de stenen door en ze ziet de put ternauwernood. Radeloos blijft ze staan, weifelend wat te doen. Teruggaan naar dat rattenhol of de sprong wagen over de put heen. De put is zeker twee meter in doorsnee. Vleermuizen suizen rakelings langs haar gezicht. In paniek besluit ze te springen, maar ze glijdt weg bij de afsprong. Nog net kan ze zich vastgrijpen aan de rand. Ze klimt uit de put en belandt in een nieuwe ruimte, waar ze geen hand voor ogen kan zien. Ze is een slipper verloren en heeft zich gesneden aan de scherpe stenen van de rand. Ze vervolgt haar tocht op de tast. Een lichtstraal wijst haar de weg via een smalle doorgang. Het water sijpelt steeds sneller langs de muren. Het enige voordeel is dat hier geen ratten zijn. Ze baant zich een weg door de spinnendraden en hoort achter zich een ijzige gil. Ze kijkt niet om, versnelt en strompelt naar het licht. Het verroeste hek kan haar niet meer tegenhouden, de uitgang is nabij.