Open einde? Wat gaat erna gebeuren?

Een van mijn grote redenen om het einde open te laten, is om mijn toekomstige lezers te doen hunkeren naar meer.

Die reden mag je natuurlijk hebben. Echter, als jij een goed boek schrijft, dan is er een kans dat ik - dat boek van 100 pagina`s - een verspilling van natuurlijke materialen ga vinden als blijkt dat er geen fatsoenlijk eind is. Na het lezen van een slecht boek - en dat weet ik al ver voor ik bij pagina 100 ben - is jouw hunkering [ want hunker jij of hunker ik? ] een inspanning een open einde boek te schrijven, nutteloos.

Mijn manuscript is niet groot. Zeg een 100 pagina's (A4 formaat). Ik ben geen voorstander voor dikke boeken, op enkele bestsellers na.

Dat ben ik wel met je eens. Dikke boeken zouden verboden moeten worden. Ik kan echt niet begrijpen waarom iemand een 7x dikker boek gaat schrijven dan jij en dat het in de winkel op een enkele euro na net zo duur is.

Mijn verhaal eindigt, ja, open. Maar niet "open" zoals wordt verwacht. Eerder van: "Op dit punt kun je zelf inbeelden wat er met de personages kan gebeuren, maar om het werkelijke verhaal te weten, moet je verder lezen."

Dus ... deel 1 is niet het werkelijke verhaal? Ik zou heel graag eens een fragment op proeflezen van je zien. Niet het einde van deel 1, maar gewoon een willekeurige passage waarbij je mijn inbeeldingsvermogen op de proef mag stellen.

Ik vind dit moeilijk te beantwoorden, omdat het volgens mij van het verhaal afhangt wat voor eind het meest passend is en dan nog is het een kwestie van waar de voorkeur van de lezer naar uit zou gaan (ik ben hooguit 1 lezer). Ik denk niet dat een open einde mij laat hunkeren naar meer. Ik denk eerder dat de functie van een open einde wat mij betreft is: dat ik zelf kan nadenken over hoe het afloopt met de (hoofd)perso(o)n(en) in het verhaal. Als het al te vaag is, dan kan ik er niets mee en is het einde voor mij onbevredigend. Vraagje: deel 2 is in de maak zeg je. Dan is het dus een serie? Dan kan een open eind best een hele goede zet zijn. Maar als het einde zo open is dat het eigenlijk geen eind is, dan zou ik het vervelend vinden als ik voor elke 100 pagina's een nieuw boek moet kopen (papieren versie). Dan wordt het meer een feuilleton (heel geschikt als e-versie trouwens). Ik hoop dat dit toch een beetje helpt.

Ik denk dat er absoluut niks mis is met een open einde, vooral als je zelf al toewerkt naar meerdere delen. Echter is het wel zaak om het hoofdconflict uit het eerste boek op te lossen (dit hoeft niet zozeer het hoofdconflict uit de serie te zijn). Als je dat niet doet ben ik bang dat veel lezers afhaken omdat er geen 'einde' is.

Na het lezen van een slecht boek - en dat weet ik al ver voor ik bij pagina 100 ben - is jouw hunkering [ want hunker jij of hunker ik? ] een inspanning een open einde boek te schrijven, nutteloos.

Bedankt, daar heb ik nog niet bij stilgestaan. Ik heb al een eerste goede feedback met positieve interesse gekregen van mijn proeflezer. Van een ex-collega van mij heb ik ook al gehoord dat ze het super vindt. Maar ik verwacht nog hier en daar een reactie van andere lezers. Liefst zou ik het willen opsturen naar een professionele proeflezer, maar daar heb ik het geld niet voor.

Dus ... deel 1 is niet het werkelijke verhaal? Ik zou heel graag eens een fragment op proeflezen van je zien. Niet het einde van deel 1, maar gewoon een willekeurige passage waarbij je mijn inbeeldingsvermogen op de proef mag stellen.

Jawel, het is het werkelijke verhaal. Ik zal weldra een paar pagina's in proeflezen zetten. Misschien wordt het zo duidelijker.

Vraagje: deel 2 is in de maak zeg je. Dan is het dus een serie?

Ja, het is de bedoeling dat er uiteindelijk een reeks van komt. Ik heb al genoeg content voor zeker drie delen (minimum).

Maar als het einde zo open is dat het eigenlijk geen eind is,

Nee, het is niet zo'n open einde. Het is het einde van iets, maar het eindigt niet. Moeilijk uit te leggen zonder al te veel te verklappen. Misschien zo: het zou moeten eindigen als alles goed functioneerde, maar het eindigt niet.

wordt het meer een feuilleton (heel geschikt als e-versie trouwens).

Omgerekend naar A5 kom ik ongeveer aan een 210 pagina's = wordt dit gezien als een dun boek? Ik had ook al nagedacht om er inderdaad een e-versie van uit te brengen. Aangezien dat de markt van de e-readers toch goed bezig is. Er gebeurt iets op het einde van deel 1 is dat mijn hoofdpersonages niet kunnen vatten, uitleggen, verklaren. Ze gaan dan opzoek naar antwoorden (niet naar hulp). Maar om die antwoorden te vinden, moeten ze eerst zien te overleven. Om meer uitleg te geven, dit is een korte samenvatting: "Het verhaal speelt zich af in de toekomst en gaat over een jonge vrouw, Kate en haar twee beste vrienden. Ze gaan online in een gloednieuwe Virtual Reality Game. Een game die alle verwachtingen overstijgt. En dan begint het avontuur."

Ik denk dat er absoluut niks mis is met een open einde, vooral als je zelf al toewerkt naar meerdere delen. Echter is het wel zaak om het hoofdconflict uit het eerste boek op te lossen (dit hoeft niet zozeer het hoofdconflict uit de serie te zijn).

Dit is precies wat ik ook wilde zeggen. En eigenlijk is dat ook je bedoeling, als ik je goed begrijp? Er is wel 'een' verhaal afgerond, maar 'het grote' verhaal nog niet. Als je proeflezers het gevoel hebben dat er nog iets 'achter' hoort, dan moet je dus ergens een ingreep doen, zodat de afronding van het verhaal dat wél afloopt in deel 1 bevredigender voelt. Daarna kun je prima weer een balletje opgooien dat pas in deel 2 wordt opgevangen. Een grote cliffhanger aan het eind van een boek ('alles is misgegaan, wat nu?') schijnt vooral op de zenuwen van lezers te werken: de spanning blijft te lang duren, en ebt daarna gewoon weer weg. Als ik naar mijn eigen ervaring kijk als lezer, dan klopt dat voor mij persoonlijk ook wel.

Martijn heeft volgens mij helemaal gelijk, Mai. Je vraag valt niet te beantwoorden als je het verhaal niet kent. Hetzelfde geldt voor de opmerking van Bass over het oplossen van het hoofdconflict of in elk geval het eerste conflict. Een serie boeken van elk rond de honderd pagina's lijkt mij overigens geen goed idee, simpelweg vanwege het kostenplaatje. Ook een dun boek kost minimaal vijftien euro. Voor drie delen (samen nog altijd minder pagina's dan de meeste boeken in één deel) moet je dan iets rond de vijftig euro neertellen. Dat is niet realistisch. Dan kun je beter wachten met die uitgave en je delen als omnibus in één boek uitgeven. Maar wie weet komt dat dan geforceerd over en vraagt de lezer zich af waarom je er niet gewoon één boek van maakte??

Vergeet overigens niet dat 100 verschillende mensen, 100 verschillende meningen hebben. Uiteindelijk blijft het grotendeels de voorkeur van de schrijver hoe hij zijn verhaal wilt afsluiten.

Die vrijheid heeft elke schrijver uiteraard. Dat wil nog niet zeggen, dat alles ook werkt. Maar nogmaals, zonder het verhaal te kennen valt er weinig meer dan dat over te zeggen. Als je huiverig bent om fragmenten online te zetten, zou ik op zoek gaan naar nog een paar goede proeflezers, Mai. Daar word je waarschijnlijk wijzer van dan van ons gespeculeer.

@ Hay Enkel deel 1 bestaat uit een honderdtal pagina's. Deel 2 heeft er ondertussen al 172. Laten we zeggen dat het eerste conflict eigenlijk niet opgelost kan worden, maar het avontuur blijft wel verder gaan. Dus zelfs al is het boek rondweg 200 pagina's (in boekformaat) blijft de prijs dan ook rond de 15 euro? Ik ben een grote fan van het boek: "Het korte tweede leven van Bree Tanner" van Meyer. Het was een kort boek, maar ik kan er echt van genieten. Dit boek heeft dan wel een gesloten einde. Wat denkt u? Tevens: is er nog even grote belangstelling voor dikke boeken/omnibussen sinds de jeugd meer gefocust is op social media en digitaal entertainment? Ten slotte gaat mijn verhaal over een Game, dus ik wil zoveel mogelijk jeugd aanspreken. Ik kan in de toekomst alsnog bundels maken in samenspraak met de uitgeverij (indien mijn verhaal op de markt komt). Op dit moment ben ik letterlijk alles aan het overwegen, zelfs mijn eigen twijfels. In de eerste versie van mijn ms: liep het verhaal wel verder, zelfs na het (onopgeloste) einde van het eerste conflict. Maar om een of andere reden, voelde ik mij daar niet goed bij. @Bassvdh Ja, inderdaad. Iedereen leest een boek anders en zal het anders interpreteren. En toch zoek ik naar die laatste tips om mijn verhaal voor iedereen zo leuk mogelijk te maken. ps: ik heb een post op proeflezen gezet, onder de titel "Divirtual".

Die vrijheid heeft elke schrijver uiteraard. Dat wil nog niet zeggen, dat alles ook werkt. Maar nogmaals, zonder het verhaal te kennen valt er weinig meer dan dat over te zeggen.

Helemaal mee eens Hay, mijn reactie was meer gericht op Mai.

Vergeet overigens niet dat 100 verschillende mensen, 100 verschillende meningen hebben.

Ik denk van niet.

Zo begreep ik het ook, Bass. @Mai Dat veel jeugd gefocust is op social media, is zeker waar. Maar je richt je neem ik aan op de groep die wél graag en veel leest. Die jongeren schrikken echt niet van honderd pagina's meer of minder. Kijk maar naar de dikke pillen van Harry Potter of de Hongerspelen. Een omnibus zou ik je niet aanraden. 'Gewone' boeken verkopen veel beter dan omnibussen of verhalenbundels. Het hangt er natuurlijk wel van af wat je doel is. Als dat geld of het aantal verkochte boeken je niet interesseert, maakt het niet zo veel uit.

@ Hay Ja, ik wil zoveel mogelijk publiek aanspreken. Maar ik begrijp dat heel moeilijk is, want iedereen heeft zijn eigen interesses en voorkeuren. Ik schrijf niet voor het geld (dat uiteraard wel welkom is). Ik wil gewoon een verhaal kwijt dat (hopelijk) veel mensen zal raken. Een verhaal dat vragen doet stellen en toch een groot avontuur is. @Yrret Ik denk dat Bassvdh het anders bedoelde. Niemand gaat dezelfde appel hetzelfde beoordelen. Dus kan niemand je precies vertellen hoe die appel exact proeft. Er kan wel een samenhangend gevoel in zitten. Dit geldt dan ook voor boeken en kunst. Ik dank jullie allemaal voor de tips en reacties. Ik weet wat ik moet doen.

Als een verhaal geen bevredigend einde heeft, voelt de lezer zich bekocht. Zelfs boeken in series hebben per deel een einde. Een cliffhanger in je eerste boek is denk ik onverstandig, omdat je dan eigenlijk een onaf verhaal naar de uitgever stuurt. Het is al heel moeilijk om een debuutroman gepubliceerd te krijgen. En dan gaat een uitgever echt niet meteen automatisch je vervolgen kopen. Vooral als die nog niet zijn geschreven. Mijn tip: rond je boek mooi en netjes af. Zelfs als je denkt dat je een hele serie gaat schrijven. Het maakt je boek veel interessanter voor een uitgever als het af is.

Als je wil weten hoe je een goed open einde moet schrijven, ga kijken hoe verhaal vertelling bij (de betere) series het doen. In 40 minuten is een mini verhaal dat een kop en staart heeft getoond, maar ook de verhaal lijnen van het grotere geheel. Erg sterk in dit soort open einde vertelling vind ik de serie Game of Thrones, waar elke aflevering een compleet verhaal afwikkelt dat begint bij de aflevering en eindigt. Maar zoiezo zijn de nieuwere series erg sterk in dit soort mini vertelling binnen het grotere geheel. Maar zoals velen, zoveel mensen, zoveel wensen etc. Is maar een suggestie.

Als je wil weten hoe je een goed open einde moet schrijven, ga kijken hoe verhaal vertelling bij (de betere) series het doen. In 40 minuten is een mini verhaal dat een kop en staart heeft getoond, maar ook de verhaal lijnen van het grotere geheel. Erg sterk in dit soort open einde vertelling vind ik de serie Game of Thrones, waar elke aflevering een compleet verhaal afwikkelt dat begint bij de aflevering en eindigt. Maar zoiezo zijn de nieuwere series erg sterk in dit soort mini vertelling binnen het grotere geheel. Maar zoals velen, zoveel mensen, zoveel wensen etc. Is maar een suggestie.

Ik verrnoed overigens dat er twee dingen door elkaar worden gehaald. Een 'open eind' is niet hetzelfde als een cliffhanger. Een open eind is waarbij de lezer met vragen achterblijft, die niet beantwoord worden door de schrijver. Een cliffhanger is de belofte dat nog openstaande vragen worden beantwoord in een volgende episode. Een open eind is een bewuste keuze van een schrijver om het einde meer gewicht te geven. Het is aan de lezer om conclusies te trekken. Een echt goed open einde is heel moeilijk. Een cliffhanger is een stuk makkelijker.

Harry, je hebt gelijk dat een serie vaak met cliffhanger werkt.