Genietend van het knetteren staar ik naar het dansen van de vlammen in de haard. Bijna stiekem komt mijn hand onder het fleecedekentje uit piepen en voorzichtig tastend grijpt het één van de stroopwafels op het bordje naast mij. Mijn mond opent zich en ik neem als een hamster kleine hapjes van deze lekkernij. Gehypnotiseerd door het vuur is al snel het buitenste randje van de koek verdwenen. Een verkoolde houtblok breekt in twee. Vliegende en vallende sterren schitteren op mijn netvlies. Een tweede randje is weg en de rest ligt terug op het bord. Half slaapwandelend sta ik op. Na het rondslagen van de fleece neem ik een groot houtblok uit de mand, leg hem voorzichtig op het vuur en zet me daarna terug op de zetel. Gelukzalig zuchtend trek ik mijn benen onder mij. De nieuwe blok knettert lekker, het vuur is hevig. Het deken ligt als snel weer goed. Voorzichtig kijkend of de kust veilig is piept mijn hand er vlug terug onderuit. Het laatste restje verdwijnt in één keer.