#157 Herinnering aan zee
Ik had een schepje meegenomen. Gewoon zo’n klein ding omdat dat me handig leek. Wat wist ik er nou van. Ik schepte een klein beetje en gooide het over het strand. Ons strand. Van min tien, bevroren tenen en onbegaanbare strandopgangen tot hittegolven in een handgalop tussen de badgasten door. Zeventien jaar lang droeg ze mij. De mooiste verhalen spoelden aan, soms nam de zee ze weer mee, soms schreef ik ze op in het zand van mijn geheugen.
Ze gleed door mijn vingers. Zout water sloeg me in het gezicht. Het schepje gebruikte ik niet meer. Purper as danste in de wind, verloor zich in zee, ging van me weg en kwam weer naar me toe. Ik moest haar laten gaan en gaf haar nu de vrijheid. Dat was het strand voor ons; vrijheid.
Een klein beetje bewaarde ik. Nu draag ik haar aan mijn hand.
Het strand is geen vrijheid meer, maar enkel de herinnering.
Wat een mooie ode aan je
Lid sinds
7 jaar 4 maandenRol
Dankjewel voor je reactie
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Mooi Annet nu ik het nog eens
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Annette, ook ik moest het nog
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Dag Annette, wat een mooie
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Mooie invulling. Purper as
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Annette Rijsdam, Met close
Lid sinds
11 jaar 8 maandenRol
i-Kat schreef: Mooi Annet nu
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
ccscharl schreef: Annette,
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Schrijfcoach Blavatski
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Marietje schreef: Mooie
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
janpmeijers schreef: Annette
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
@Annette, ben best wel een
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Dankjewel Mili voor je mooie
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Heel mooi en
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Hallo Annette Rijsdam, Wat