Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#155 - Donderkoppen

 10 augustus 2017 - 10:55
Getroffen door jouw bliksem val ik stil. Tellen (eenentwintig, tweeëntwintig, drieëntwintig), wachten op de slag hoeft niet meer. Reddeloos verloren ben ik, overgeleverd aan jou. Jij bijt me toe: dacht je nu werkelijk dat je me van het lijf kunt houden door het opdreunen van getallen? Ik val uiteen in vele stukken: mijn voeten zoeken een vluchtweg, mijn armen grijpen naar een boomtak, mijn ogen dwalen rusteloos rond, mijn oren fluisteren, mijn neus ruikt zwavel. Gespannen snaren breken op het slagveld. Mijn ziel doolt rusteloos rond, tevergeefs wachtend op verlossing. Dan plotseling een fel licht: donderkoppen grijnslachen en grimassen.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 21:50
Intrigerend stukje met veel gevoel. Het afhankelijk zijn en toch vrij willen vechten. Knap in korte tijd en op straat. :thumbsup:

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 augustus 2017 - 20:13
Dag Nel, Wat knap dat je zelfs in een wachtende rij nog kunt schrijven. Ik loop doorgaans rond als een kip zonder kop in warenhuizen. Mijn hoofd begint te gonzen bij te veel drukte. Ik moet rustig alleen thuis zijn achter het laptopje om mij aan het schrijven te kunnen overgeven. En de boel moet eerst aan de kant. Je hebt een donders goed onweer beschreven. Met één vinger? :rolleyes: Nog een fijne zondagavond toegewenst.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 augustus 2017 - 9:51
@Nel, er gebeurt veel in jouw freewriting. Je hebt de donder gepersonifieerd. Het is werkelijk angstaanjagend. Voor mij voelt het als een associatie met een gebeurtenis.
Mili, dank je. Ik had eigenlijk geen concrete gebeurtenis voor ogen, maar mijn stukje hangt wel nauw samen met de situatie waarin ik verkeerde. Meer lading dan alleen een gesloten deur. Die lading voelde je kennelijk.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 augustus 2017 - 9:53
Gespannen snaren breken op het slagveld...Dat lees ik als een point of no return. Gelukkig maar denk ik, de verlossing is nabij :!: Sterke aansprekende beelden geeft je associatieve brein.
Dank je, Pindarots. Ik verbaas me nu achteraf ook over deze sterke beelden en ook over mijn durf dit stukje hier te plaatsen.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 augustus 2017 - 9:54
Intrigerend stukje met veel gevoel. Het afhankelijk zijn en toch vrij willen vechten. Knap in korte tijd en op straat. :thumbsup:
Dank je, Marietje. Een interessante analyse, die naar mijn gevoel kloppend is.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 augustus 2017 - 9:57
Dag Nel, Wat knap dat je zelfs in een wachtende rij nog kunt schrijven. Ik loop doorgaans rond als een kip zonder kop in warenhuizen. Mijn hoofd begint te gonzen bij te veel drukte. Ik moet rustig alleen thuis zijn achter het laptopje om mij aan het schrijven te kunnen overgeven. En de boel moet eerst aan de kant. Je hebt een donders goed onweer beschreven. Met één vinger? :rolleyes: Nog een fijne zondagavond toegewenst.
Dank je, Blavatski. Ja, met éën vinger getypt op mijn telefoontje. Ik kijk er na een paar dagen met verbazing naar. Inmiddels is het dinsdag. Ik wens jou vandaag een fijne dag.