Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#154 Ga je mee

3 augustus 2017 - 8:21
Ga je mee naar la Trinité aan zee waar de wilde kust ons kust Waar de pijn van het zijn niet in water maar in het zand wordt geblust Ga je mee in mijn boek waarin ik zoek naar zilte dromen Waarin wij samen op golven deinen, erin verdwijnen, altijd bovenkomen Ga je mee verdwalen in verhalen over die wonderschone oceaan Waarin wij het heden verlaten, niet praten, ons gewoon laten gaan Ga je mee?

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 14:59
Wat een sprankelend en uitnodigend gedicht met wonderschone binnenrijm. Geeft een heerlijke huppelende cadans vind ik. Vraagtekens weglaten, alleen aan het slot laten staan dat is mijn dichterlijke vrijheidsadvies :)

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 17:37
Lekker deinend en vooral niet schrijnend, dit gedicht Ja, ik ga graag mee; ben er voor gezwicht "waar de wilde kust ons kust" ...allemachtig, wat prachtig ... :thumbsup: .

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 19:28
@Nancy, geen idee, maar missen er geen komma's? Tussen deinen, erin verdwijnen en verlaten, niet praten Een kussende wilde kust kan alleen maar van jou afkomen. [Waarin wij het heden verlaten niet praten, ons gewoon laten gaan] Stel dat je 'verleden' had geschreven, dan was je mijn huisfilosoof geweest. :D Mooi geschreven.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
3 augustus 2017 - 19:33
@ Mili, lief scherp oog dat je bent, helemaal gelijk. Die komma's zijn weggelopen, ik haal ze terug. Dankjewel voor je compliment en ja verleden, ik dacht er aan maar wilde even vluchten van vandaag ;)

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 20:02
Ach Nancy, wat mooi! Zo filosofisch, zo lekker kabbelend als de branding, heel relaxed. Ik zeg ja tegen je uitnodiging! Met heel veel plezier én bewondering gelezen. Chapeau!

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2017 - 0:19
wat dendert dit heerlijk over me heen, inderdaad als een golfslag. Ik geef toe dat ik bij de eerste regel meligere verwachtingen had (mee-trinité-zee deed mij wel wat over de top rijm verwachten), maar het pakt goed uit, wel vol rijm, maar op een goede manier en vol fijne herkenbare maar toch orginele beelden/ sentimenten.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
4 augustus 2017 - 9:18
Schrijvenmaar, ik kan me helemaal voorstellen dat de verwachting die van melig was. Trinité is ook het woord dat ik er in en weer uit en er toch weer in heb gezet. Ik had het nodig omdat het een bestaande plek is waar ik zo'n vijftien jaar vakantie vierde als kind. Het heeft een bijzondere plek in mijn hart. Bedankt voor je fijne reactie :)

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2017 - 9:25
Ja, ik ga mee! Misschien kun je er La Trinité van maken of is het ritme dan slechter? Ik vind het prachtig en knap, jouw gedicht :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
4 augustus 2017 - 9:32
Gezellig I-Kat, misschien dat Ton de bus kan regelen ;-) La Trinité zou helmaal het juiste zijn maar in mijn hoofd is dat niet goed voor het ritme. Ik kan me vergissen. Eens kijken of de coach daar iets over zegt. Dankjewel voor je mooie compliment :-)

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2017 - 17:01
Dag Nancy, Wat een originele uitnodiging. Het liefst ga ik mee in je boek. In verhalen verdwalen lijkt me een ideale vorm van ontspanning. Hoewel, een kussende zee is ook niet te versmaden. :o

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2017 - 19:24
Ga je mee in mijn boek en mee in mijn verhalen vind ik erg mooi. Daarin zijn de mogelijkheden onbegrensd. Het gedicht leest erg prettig.