# 153 - De duif - Verrassend bezoek

Wekelijkse schrijfopdracht # 153 – De duif Verrassend bezoek De duif fluisterde in haar oor: ‘Wat fijn zeg om jou nu in het echt te ontmoeten. Ik wil je zo graag vertellen, dat ik je rijmpje van een poosje geleden nog weet en dat het me ontroerde. Je moet weten dat duiven niet altijd en overal gewenst zijn; dat kan wel eens pijnlijk zijn.' Antje schrikt wakker. Ze merkt dat er een duif naast haar oor op het kussen zit. Echt aankijken kan ze hem niet want dan moet ze haar hoofd omdraaien en kon hij wel eens wegvliegen. ‘Dag duif, wat lief van je. Ja, ik weet het nog, het ging zo: Rim – ram – ruiven, daar liep een kip met duiven de kip knikte kort en de duif begon te wuiven.’ 'Ja precies, ik vond dat zo aardig van je.' Voordat hij opvloog kon hij het niet laten haar nog even in haar oorlelletje te pikken en toe te koeren: ‘Ik zal je nooit vergeten en zal altijd naar je wuiven.’ Antje glimlacht - draait zich om en valt meteen weer in slaap. -,-,-,- Waar een opdracht met een duif en een no nosense rijmpje al niet toe kunnen leiden.