#153 Leven
De duif fluisterde in haar oor: 'Roekoe.'
Het klonk zacht en lief.
Een kikker sprong vanuit het water op een lelieblad en keek haar vol vertrouwen aan.
Op haar knie landde een vlinder die de vleugels uitspreidde om ze zoveel mogelijk licht van de ondergaande zon te laten vangen.
Boven de vijver dansten de muggen in een ritme dat geen dirigent ooit zou kunnen doorgronden.
Uit de tuin van buren klonk het staccato geluid van een specht die een hazelnoot te lijf ging.
Een zachte bries, als een herinnering aan de zee die honderden kilometers verder golven op het strand liet landen, streelde haar huid.
Morgen was het vrijdag.
Casual day.
Op het scherm van haar mobieltje zocht ze zekerheidshalve het nummer van haar manager.
Morgen zou ze hem bellen en iets vertellen over buikgriep, of zo.
Ze strekte zich uit in het gras en knipoogde naar een krekel.
Plezierig! dat is het woord
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Dank je, marceline. Eigenlijk
Lid sinds
12 jaar 5 maandenRol
Erika en het grote
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
Angus schreef: Dank je,
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Goh, verrassend Angus. Ik
Lid sinds
7 jaar 6 maandenRol
Hoi Angus, prachtig de
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Heerlijk zacht verhaal Angus.
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Angus, ... jij buitenmens.
Lid sinds
11 jaar 6 maandenRol
Maar gaat ze ook vrij nemen?
Lid sinds
9 jaar 5 maandenRol
Dag Angus, Een goed verborgen
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Een pareltje, Angus! Ik heb
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol