# 153 bij Sint Servaas

@allen: dit is mijn échte #153. Real lifestory was alleen een hint :ontopic: De duif fluisterde in haar oor, maar Mirjam weent zo intens, dat het onbekende geluid niet tot haar doordringt. Dagelijks plengt zij bittere tranen op haar knieën in het Kapelletje van Sint Servaas. Een luid ‘roe, koekoe…’ doet haar opkijken. Mirjam ziet de duif, die zijn snavel in het linkeroor van een onbekende man steekt. Dos onderbreekt juist bij de kapel zijn inspectierondje over het Vrijthof. Hij wenkt Mirjam hem te volgen. Ze lopen richting het Vrijthof, waar Dos haar over zijn vriend Koos vertelt. De meegevlogen duif draait intussen zijn programma af in de lucht. Tijdens de pauze landt de duif op het hoofd van Mirjam. Zij hoort…, nee neemt in haar hoofd waar:’luister naar Dos’. Deze stopt een briefje met een boodschap in haar handen. Thuisgekomen laat ze het briefje lezen aan haar vriend, een hardwerkende timmerman. Hij kent haar wanhoop:’ach, baat het niet, schaden doet het ook niet.’ Vanaf die dag ziet Koos, in weer en wind, Mirjam dagelijks over de kasseien van het Vrijthof lopen richting Sint Servaas. Als de zomer is aangebroken heeft Koos na de winterstop zijn plekje weer ingenomen. Tussen de mensen ziet hij Mirjam staan, met een arm van haar timmerman teder om haar heen. Zij houdt met beide armen een klein bundeltje tegen haar borst en glimlacht als de duif even op haar hoofd landt.