Vloeken en schelden

Als je alle kleuren met elkaar mengt, krijg je wit? Dus rood, geel en blauw door elkaar wordt wit? Nee toch? Dat wordt iets als paarsbruin.

ALLE kleuren, marriejeanne, alle kleuren van de regenboog. Omgekeerd wordt wit licht gebroken in alle kleuren. (uit Prisma woordenboeken)

Ja maar, rosen. Er zijn maar drie kleuren (primaire kleuren). De rest is combinatie. Oranje = rood met geel. Groen = blauw met geel. (Secundaire kleuren). Het prisma weet daar ook van, lijkt me toch?

Kleur is gewoon een bepaalde golflengte van licht die door je netvlies wordt opgevangen en door je brein wordt verwerkt. Zwart is als enige geen kleur, omdat dat een afwezigheid is van licht. De rest is allemaal kleur. Niet zo moeilijk doen hoor.

Eerder deed je de suggestie om in plaats van 'kut' het woord vagina te gebruiken.

Zie je het al voor je? Stoot je keihard je knie. "Vagina!" Nee, dat klinkt echt niet hoor. Kut klinkt veel beter.

Aart, daar heb je wel een punt. Vooral de verwarring van al die lichaamsdelen op kniehoogte. Maar nee, ik vind het niet mooi klinken. Absoluut niet. Kennelijk moeten er bij tegenslag altijd lelijke woorden worden gebruikt. Hoe zou dat komen? In de film Waterloo schoot een kanon van Napoleon het been af van de schoonzoon van de Duke of Wellington. De man bleef op zijn paard zitten, keek naar de plek waar zijn been had gezeten en zei tegen de Duke: "Good Heavens, I lost my leg." Dat klinkt beter!

Stiff upper lip. :)

Oude Nederlandse uitroepen vind ik heel grappig, in de trant van die "Good Heavens, I lost my leg." Grote grutten Grutjes Grote Goedheid Potverdrie Potjandorie Maar ja, die passen vaak niet in een hedendaags verhaal.

Ik vind het woord Gladiool altijd wel leuk. Je kunt het vaak toepassen. Achterlijke Gladiool. Oenige Gladiool etc. Het is niet een echt scheldwoord, maar in je juiste context is het weldegelijk een scheldwoord.

Precies Naiche en ja Eef, dat vind ik een ook heel goede: Achterlijke Gladiool! vooral met schrapende g's in achterlijke en gladiool. Gladiool heeft ook iets doms en glads.

In mijn verhaal laat ik mensen wel vloeken maar ik verwoord het als, bijvoorbeeld: Geamuseerd keek Jonathan neer op de rood aangelopen jongen die, onbewust van zijn publiek, luid vloekend tegen de oude boom stond te schoppen. (Héél soms echte vloeken maar nooit godsdienstige.) Hm, sorry voor de lange zin maar ik kon even geen goed voorbeeld vinden. ;) Schelden verwoord ik wel soms, meestal om de lezer (als het ooit een echt boek word :P) de mening te laten zien van de persoon jegens de ander. En anders bijvoorbeeld: Naast haar hoorde ze het blozende meisje iets onverstaanbaars mompelen achter de oudere jongen zijn rug, waarna hij zich woest omkeerde. "Wát zei je?!" -- Betreffende de welke-kleur-welk-scheldwoord discussie - daar houd ik mij buiten. ;)