Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 151 - Over sterren niets dan goeds

De geur van lelietjes-van-dalen doet hem de ogen openslaan. Boven hem omlijsten zwarte krullen een lieflijk gelaat. ‘Hoe voel je je?’ Haar stem streelt zijn lichaam. ‘Onovertroffen als je naast mij komt liggen.’ Zijn hand gaat naar haar achterhoofd en drukt haar naar hem toe. Hun lippen raken elkaar. Ze rukt zich los. ‘Schoft. Kan je ’t weer niet laten?’ ‘Liefje, zo erg is dat toch niet.’ Hij gaat staan, trekt zijn smokingvest strak en glijdt een hand over zijn haar. ‘Zal ik je iets geven waar je je echt beter bij voelt?’ Haar stem slaat over. Een rukwind leidt zijn aandacht naar de openstaande French windows, de gordijnen zwaaien mee. Kaarsen werpen schaduwen op de goudgeverfde muren. Over de chaise longue hangt een kamerjas. Waar de f**k is hij? Hij krijgt geen tijd om erbij stil te staan. ‘Hier, een cadeautje.’ Ze drukt hem een hoopje lakens in de armen. ‘Wat… ‘ Verder geraakt hij niet. Er komt beweging in, vingertjes friemelen zich een weg naar buiten, een hoofdje draait zich naar hem toe. Decibels vullen de kamer. ‘Hebben de anderen jou nog geen verrassing bezorgd?’ roept ze. Hij fronst en duwt de baby terug in haar armen. Ze wiegt heen en weer. ‘Wat probeer je me te vertellen, Sybil… Sylvie… Si…’ Shit. Hoe heet ze alweer? Het huilen vermindert. ‘Lize, Jane, Eva, Karla, Cissy,...’ somt ze op. Hij sluit zijn ogen. ‘En dan die avond.’ Ze raast verder, de donder buiten evenwaardig. ‘Eén vallende ster. Waarom wenste je mij?’ Verrast opent hij zijn ogen. ‘Wat heb ik gewenst?’ Ze rolt met haar ogen, de donder rolt mee. ‘Een avondje met de goddelijkste vrouw. Een godin dus.’ Ze stapt op hem af. ‘Wat wil je dat ik doe?’ ‘Niets.’ Ze kijkt het kind aan. ‘Hij kan er niets aan doen dat hij op je lijkt. Zijn karakter zal ik wel vormen.’ ‘Hoe ben ik hier…’ ‘Ik ben godin, ja? Kom je mee?’ Het balkon geeft uitzicht op een sterrenhemel, onder hem heerst schaduwloze zwartheid. ‘Kijk omhoog en hoop dat er nog een valt, want je zal het niet zien.’ Een blinddoek verschijnt voor zijn ogen. Haar hand duwt tegen zijn borstkas. Een val in een oneindige diepte volgt.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Prachtig verhaal Marlie. Ik moest het wel twee keer lezen. Het deel over de vallende ster, de wens, een godin vond ik wat moeilijk om meteen te pakken. Was het '007' die het leven liet ;) :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je Nancy. Moeilijk te pakken, tja, er zijn al zoveel helikopters opgestegen dat ik dat idee maar liet varen en heb dan maar inspiratie opgedaan uit de fantasiewereld. Richard met zijn kabouters was een begin! :D En 007, wel ja, je hebt hem gevat zonder dat ik hem uitsprak. Die mag ook wel eens het deksel op de neus krijgen!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@marlie, wat een bijzonder verhaal en ook weer zo'n bijzondere invulling. Ik heb je in een ruk twee keer gelezen. [ ... glijdt een hand over zijn haar.] Is het hier niet: 'laat een hand over zijn haar glijden?' Van mij hoeven de 'French windows' niet. Het is in het Engels en ik vind het een tikje pompeus staan. Een godinnenwraak op de man die haar met talloze vrouwen bedroog. Maar wat deed ze met de baby, had zij hem nog in haar armen toen zij hem van het balkon duwde? En liet hij zich zomaar blinddoeken en duwen? En was zij daar wel sterk genoeg voor?

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mss is ramen voldoende Mili, maar heeft de lezer dan onmiddellijk een indruk van dubbele, opengaande ramen? ('t is wel een typische benaming die je niet kan vernederlandsen). Ik wacht even af. Met haar godenkracht kan ze hem een blinddoek toewensen en heeft ze aan een goddelijke hand genoeg om hem omver te krijgen. (tja, fantasia leeft of leeft niet hé :o ) Een seconde moet voldoende zijn, stel ik. Dat met die hand over het haar, weer zoiets dat ik niet weet waar of hoe op te zoeken. Laten glijden vind ik persoonlijk veel wwn. Kenner gevraagd hieromtrent! ;) Dank je Mili!

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marlie, prachtige vinding, om een wraakgodin ten tonele te voeren! Mooi verhaal. Pijnlijk detail voor HP; hij kan niet meer op haar naam komen. Tja, dat is wel de goden verzoeken... ;) Eén klein dingetje; ik stel mij zo voor dat hij ligt als zij boven hem komt met haar krullenbol. Als hij dan zijn hand achter haar achterhoofd plaatst, DUWT hij haar niet naar zich toe, maar TREKT hij haar naar zich toe. Met veel plezier gelezen, Marlie!

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie, een prachtig verhaal dat ik een paar keer las. Een origineel idee, sfeervol uitgewerkt met mooie zinnen. Het zit goed in elkaar, je geeft subtiele hints naar de wraakgodin die hem uiteindelijk zijn verdiende loon geeft. Opm. drukr haar naar hem toe > drukt haar naar zich toe Ik ben het met Mili eens wat betreft,: en glijdt een hand over zijn haar > glijden is een onovergankelijk werkwoord en kan daarom geen lijdend voorwerp hebben. En glijdt met haar hand over zijn haar

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Een wraakgodin met een kind. Zo vaak voor gek gezet met heel veel vrouwen. Logisch dat zij zich dan op hem wreekt. Sfeervol geschreven, Marlie. Met plezier gelezen.

Rol

  • Anoniem
Hallo Marlie, Mooi verhaal waarbij stukje bij beetje duidelijk wordt waar het zich afspeelt. Mooie wraak op deze vrouwenverslinder, hem zo goed als volledig in het ongewisse latend over waar hij is en wat er is gebeurd. ‘Kijk omhoog en hoop dat er nog een valt, want je zal het niet zien.’ Deze zin begrijp ik niet goed. Bedankt voor je leuke bijdrage. Schrijfcoach Corrie