#150 Takkewijf
De silhouetten van de bomen aan de overkant, aan de rand van het bos, zien er in het licht van de maan sprookjesachtig uit. Straks komt Pieter met de kinderen thuis. Bij volle maan gaat hij altijd met de kinderen een boswandeling maken.
‘Mama, moet je horen. In het bos staat toch dat vreemde huisje. Weet je wat we zagen toen we er langskwamen?... Ma-am, luister nou!'
Antje denkt aan die mysterieuze verdwijning een paar jaar geleden. In het bos is een vreemd gezin gaan wonen in een huisje gevlochten van takken. Buiten, onder een raam, ligt een berg takken netjes opgestapeld. Pieter en zij hebben een keer stiekem door het raam gekeken. De meubelen zijn van takken gevlochten. Koken doet de vrouw op een houtvuur van takken en de kinderen bouwen er hele speelsteden mee.
Regelmatig dwaalt de man door het bos met een bundel takken op zijn kromgegroeide rug. In het dorp wordt gefluisterd dat zijn vrouw hem er altijd op uitstuurt om te sprokkelen. Week in week uit, dag in dag uit. Hij mag geen dag overslaan.
Die zondag bitst ze hem toe: ’Je hebt gisteren te weinig takken meegebracht. Als je morgen wilt eten, zul je toch de voorraad nog even moeten aanvullen.’
Met zijn hand op zijn zere rug draait hij zich naar haar om: ‘Vandaag niet! Het is zondag, een dag om in de zon te zitten. Mijn rug roept heel hard om rust. Morgen een nieuwe dag,’ mompelt hij terug. Met vermoeide ogen en een verbeten mond loopt hij weg
‘Daar kan ik niet op wachten. Ik doe het zelf wel, luilak. Wanneer houd jij je eens aan de afspraak.’
‘Ach takkewijf, loop naar de maan!’ snauwt hij haar na.
Die avond glijden vreemde schaduwen langs de volle maan.
De vrouw is niet teruggekeerd van haar sprokkeltocht. Ook de dagen erna verschijnt zij niet.
‘Mam, luister je nou nog? Toen we daar liepen, stonden de man en de kinderen buiten te zwaaien naar de maan. Papa zegt dat ze, sinds hun moeder niet meer is teruggekomen, daar altijd staan bij volle maan.’
NB:kon het toch niet laten om mee te doen, maar het lijkt er op dat mijn schrijfhoofd op vakantie is.
Dag Connie, En jij durft
Lid sinds
15 jaar 11 maandenRol
Dag Connie,
En jij durft
Connie, prachtige titel, zo
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Connie, prachtige titel, zo
@Blavatski, dank je wel voor
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
@Blavatski, dank je wel voor
Mw Marie, dank voor het
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Mw Marie, dank voor het
@Connie, fijn dat je meedeed.
Lid sinds
10 jaar 2 maandenRol
@Connie, fijn dat je meedeed.
Mili, wat ben je scherp in je
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Mili, wat ben je scherp in je
Connie wat een originaliteit!
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
Connie wat een originaliteit!
@Connie, Ik: 'Als het
Lid sinds
10 jaar 2 maandenRol
@Connie, Ik: 'Als het
Ik vind het een goed verhaal.
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Ik vind het een goed verhaal.
Connie, Ook ik vind het een
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Connie,
Ook ik vind het een
Mili, alweer zo spits...terug
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Mili, alweer zo spits...terug
Hallo Connie, ... wat een
Lid sinds
11 jaar 1 maandRol
Hallo Connie,
... wat een
@Nancy, het stimuleert wel om
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
@Nancy, het stimuleert wel om
Je angst om te falen
Lid sinds
7 jaarRol
Je angst om te falen
@Riny zie #3. Ineens klopte
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
@Riny zie #3. Ineens klopte
@i-Kat, zie ook mijn reactie
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
@i-Kat, zie ook mijn reactie