Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 149 Laat me toch maar

 1 juli 2017 - 1:33
Laat ik me nu eens verplaatsen in iemand die nooit doodongelukkig is geweest. Dat ik in plaats van permanent hopeloos verliefd, verraden, afgewezen, gescheiden, gebroken, dat ik in plaats daarvan bijvoorbeeld een pizzakoerier zonder belemmeringen ben. Dat niets mooier is dan het op tijd en warm afleveren van de pizza, nul oog hebbend voor wie de klamme dozen aanpakt bij om het even welke deur. Met als apotheose het altijd goedgemutst correct waarderen van de fooi. Geen fooi, ook geen probleem. Scènes omtrent het onrecht hebben binnen mijn pizzageluk niets te zoeken. Dat ik mezelf nooit meer 'nee’ hoef horen zeggen. 'Nee' tegen mijn woede, mijn klaagzang, mijn zwartgallige spinsels. Nee, gooi maar weg, het is weer te veel, te omslachtig, te broos. Een bak ellende eigenlijk, terwijl ik nu eens iedereen aan het lachen wilde maken. Maar het was een mop mensen, een satire, ik voelde me uitermate gelukkig bij het schrijven ervan; de flessen rood glunderden me toe en met mijn glas in de hand stopte ik nog eens wat notenbrood in de toaster. Het is om te janken zo dieptreurig wat ik schreef, maar ik deed het met het grootste plezier. Omdat de bank zo behaaglijk en ondanks alle rottigheid ook de geruite plaid en de geur van geroosterd. Om het welhaast bollen vanbinnen en het zout; ik huil graag. Dus laat me nu toch maar. Laat me toch maar ja en soms nee, want wat blijft er buiten de smeuïgheid van mozzarella over van iemand die nooit doodongelukkig is geweest?

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 juli 2017 - 5:50
Elyse, je mag huilen hoor. Een schrijfsel uit het hart, krakend als een juiste pizzabodem. Zal iemand die nooit ongelukkig is geweest nee kunnen zeggen? Ik moest glimlachen om je wens als pizzakoerier. Ze scheuren meestal als gekken op hun brommertjes. Ach, misschien schrijft de koerier wel gedichten in zijn vrije tijd, over verschillende kazen of zoiets. Een origineel verhaal Elyse!

Geen afbeelding
marceline

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 juli 2017 - 11:42
Elyse, Je had mij gelijk in je greep met die pizzakoerier in het begin. Waar gaat het heen? En hups, je stuurde mij een andere kant uit, om te eindigen met een zo mooie vergelijking dat ik ga verlangen naar het heerlijke gevoel van dieptreurig zijn... Soms is het lekker om je daar in te verliezen. :thumbsup:

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 juli 2017 - 12:33
Wat een mooi verhaal, Elyse. Net als een pizza. Er kan van alles op- en inzitten aan kruiden, groentes, kaas en vlees. Je verhaal blijft hangen; dankjewel.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 juli 2017 - 19:01
@Elyse, voor mij 'trek' je naar poëzie in je tekst en ik denk daarom - niet voor het eerst - dat in poëzie je grootste kracht ligt. Waar ben je zelf 'permanent hopeloos verliefd' op? Van een doodongelukkige gebroken ziel naar een onbekommerde klamme pizzakoerier die zelfs niet inzit over zijn fooi. De wending is grenzeloos. Een glas rode wijn met geroosterd notenbrood trekt me qua combi van smaken niet echt aan. ;) [Omdat de bank zo behaaglijk en ondanks alle rottigheid ook de geruite plaid en de geur van geroosterd.]; hier is m.i. het e.e.a. weggevallen. Tot gauw en alle succes met je gedichtenbundel.

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 1 juli 2017 - 19:21
@Elyse wat een bijzondere 'toestand', jouw verhaal. Zowel je verhaal zelf, dat zo prachtig de andere kant opgaat als de manier waarop je de staat van ellende eigenlijk heel mooi maakt. Ik vind je bijdrage prachtig.

Geen afbeelding
Dreaming

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 juli 2017 - 11:56
Mooi geschreven! De vergelijking is rakend en goed uitgediept, de emotie loopt goed en wisselt precies goed af. Ik heb ook weer een nieuw woord geleerd: apotheose. Er is wel een zin waar volgens mij nog wat mist: "Omdat de bank zo behaaglijk en ondanks alle rottigheid ook de geruite plaid en de geur van geroosterd."

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 juli 2017 - 18:52
Een knappe vinding, Elyse, hoe je van de goedgemutste pizzakoerier naar je reinste treurnis gaat. Dat je met veel plezier iets dieptreurigs schrijft moet zeker niet makkelijk zijn. 'Maar het was een mop mensen, een satire, ik voelde me uitermate gelukkig bij het schrijven ervan; de flessen rood glunderden ...' versus Maar het is een mop mensen, ... ik voel me .... de flessen rood glunderen ... ? Ik weet niet wat je hiervan denkt. Knap geschreven!

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 juli 2017 - 21:12
Mooie emotionele twists en diepgevoelde waarheden wisselen elkaar in poëtische zinnen af. De ongeblokkeerde pizzakoerier is een prachtig contrast waardoor het verhaal ook iets luchtigs houdt ondanks het diepe verdriet. Ik vind het gebruik van verleden tijd goed passen, het geeft iets statigs aan jouw opmerking over satire. Compliment!

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 juli 2017 - 16:12
Dag Elyse, De pizzakoerier, ik zie hem graag komen met zijn heerlijkheden. En ja, soms troost de krokante bodem mijn verdriet en ja, soms maakt het me nog blijer dan ik ben. De ene dag is de andere niet. Hier in de straattegels is een tegel met een gedicht: De mensen met de meest liefdevolle harten kennen helaas de grootste smarten. Ik moet altijd glimlachen als ik over die tegel stap op weg naar het sorteerstraatje waar ik samen met de aardappelschillen, mijn verdrietigheden in de container kieper. :o

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 juli 2017 - 19:55
Madd, dank je wel. :) Terzijde: het gaat me hier niet om de pizzakoerier in het algemeen, daaronder kunnen zich uiteraard de grootste twijfelende schrijvers en dichters bevinden. Ik beschreef een specifieke. ;) @marceline, dat het gevoel van dieptreurig zijn ook een euforische kant heeft, 'soms is het lekker om je daar in te verliezen': je voelt de strekking van mijn verhaal heel goed aan, dank je wel! :)

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 juli 2017 - 20:22
@Riny, dat mijn verhaal blijft hangen vind ik een erg mooi compliment. Dank je wel! @Mili, waar ben ik 'permanent verliefd' op? Op zoveel. Het is de dramaqueen in mij. Schoonheid (en dat is natuurlijk subjectief) roert en vertedert mij diep. Ik ben volgens velen geen referentie als ik weer eens in tranen uitbarst. Prachtig taalgebruik en poëzie maakt daar natuurlijk een belangrijk deel van uit. Het 'hopeloos' verliefde had dan misschien weer meer met mannen te maken. Ik weet het ook allemaal niet precies. ;) Verder weet je dat ik een zwak heb voor grenzeloze wendingen en beleg ik speciaal voor jou mijn geroosterde notenbrood met een gulle portie St. Marcelin bien coulant. Omdat de bank zo behaaglijk en ondanks alle rottigheid ook de geruite plaid en de geur van geroosterd. Daarom ook. :{}

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 juli 2017 - 20:29
@Nancy, een staat van ellende mooi maken is mijn specialiteit. ;) Schoonheid schuilt in de vreemdste hoekjes. Dank voor je mooie compliment, het doet me goed. :{}

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 juli 2017 - 21:51
@Dreaming, dank voor je compliment en mooi dat ik je een voor jou nieuw woord liet kennen. De zin die Mili ook al aanhaalde is bewust 'incompleet'. Op die manier kom ik, voor mijn gevoel, dichter bij de nogal chaotische poging van hp een staat tussen het genot en het dieptreurige goed te praten. Het is een kwestie van ritme denk ik. Maar grammaticaal heb je helemaal gelijk, het is dus hoogstwaarschijnlijk niet geschikt voor proza. Maar als ik de zin voluit schrijf, gaat er voor mij iets van betekenis of sfeer verloren. Vraag me niet waarom, misschien is het een afwijking. ;)

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 juli 2017 - 22:21
@marlie, dank voor je interessante reactie. 'Dat je met veel plezier iets dieptreurigs schrijft moet zeker niet makkelijk zijn.' Ik weet het niet ... Heb jij dat nooit, dat je toch met plezier en vol overgave zit te schrijven en dan naderhand pas beseft dat je eigenlijk over een bak ellende schreef? :lol: (Daarom koos ik ook voor de ovt; hp kijkt terug op het voordien geschrevene.) Ik ben eigenlijk een heel positief mens, maar dat valt uit mijn schrijfsels niet vaak op te maken geloof ik. Het heeft misschien met een poging tot het bevatten van wat er om ons heen en buiten ons om gebeurt te maken. Dank je wel voor je compliment. @Odile, dank voor je compliment! Bijzonder dat jij niet viel over mijn 'incomplete' zin ('Omdat de bank zo behaaglijk en ondanks alle rottigheid ook de geruite plaid en de geur van geroosterd.') Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar jouw mening, kan zoiets? Begrijp je wat ik ermee probeer te zeggen? Of eerder hoe? (zie ook mijn reactie hierboven #13@Dreaming).

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 juli 2017 - 22:38
@Blavatski, uw straattegel spreekt (helaas) een grote waarheid die gelukkig ook doet glimlachen. En wat vind ik 'sorteerstraatje' een enig woord! Maar dan wel samen met de aardappelschillen verdrietigheden in de container kieperen. Niks sorteren, lekker bij elkaar die twee en de deksel erop. Zo geweldig des Blavatski's, heerlijk! Weg met die verdrietigheden. :) :thumbsup:

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 juli 2017 - 8:48
Elyse, ten aanzien van de zin. Je schrijft een crossover tussen proza en poëzie en je vraagt me in deze tijd van vrijheid van expressie of het kan. Je bedoelt zeker welke uitgever of schrijfwedstrijd zoiets plaatst. Zoiets plaatst een minder op kassuccessen gerichte literair tijdschrift. Mengvormen zijn experimenteel. Het is altijd de vraag of je jouw smaak volgt of die van een uitgever / genre / ... Ik vind het persoonlijk mooier dan een gewoon verhaal. Er zullen altijd, wat je ook schrijft, mensen zijn die liever een standaard stijl willen of een verrassende of...