Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#147- No sleep till the break of dawn

NO. SLEEP. ´… till the break of dawn.´Haar stem komt niet boven het muziekvolume uit. De laatste zonnestralen raken haar gezicht. De nacht is jong maar kort. Stralend kijkt ze haar nicht aan. ‘Dit is het al-lerbeste verjaardagscadeau! Ik had nooooit gedacht hem live te zien. Dank je wel!’ Ze kust Brigid´s wang. Wild danst ze verder. De zon zakt berustend achter de horizon. De lampions verhogen de sfeer. Een spot zet hem in het licht, hun ogen ontmoeten elkaar. Ze heeft geoefend met de poster boven haar bed en houdt vol. Hij lacht en knipoogt. Naar haar! Ze bloost. Hij verbreekt het oogcontact, buigt, pakt de zitkruk en trekt de microfoon naar zich toe. Lichtbundels worden gedempt. Stilte trekt over de vallei van het Zonnewende festival. Iemand dringt voor maar ze perst zichzelf tegen het hek. Hij zingt haar nummer. Twenty- one. Over verliezen en standhouden. Overleven is wat ze na de dood van haar ouders heeft gedaan. Zijn stem beroerd haar. Kippenvel. Zijn muziek is haar houvast, redt haar. ‘Idonea. Het is tijd.’ Ze kijkt verbaasd opzij. Waarom haar doopnaam? Het geloof heeft ze na het fatale ongeluk afgezworen. De menigte duwt tegen haar aan. Ze klimt op het hek. Met gesloten ogen zingt hij verder. Brigid trekt aan haar schouders. ‘Meekomen. De ceremonie begint.’ Een stomp in haar nieren. Ze houdt het hek steviger vast. Sterke armen omklemmen haar middel. Haar bloemenkrans valt op de grond. De menigte wijkt uiteen. Een vergeten nachtmerrie wordt werkelijkheid. Ze herinnert zich wat moeder dan zei: ‘Blijf ver uit de buurt van mijn zus.’ Juist tante Sybil en oom Thor kregen de voogdij. Meerdere handen grijpen haar vast. Ze voelt iets scherps tegen haar nek en gilt nog harder. Het publiek roert zich. Hij kijkt op en zoekt. De microfoon valt. Een schelle piep. Ze strekt haar hand uit. Met een ruk trekt hij haar het podium op. Te laat herkent ze de schorpioen tatoeage op zijn onderarm.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Mijn bezem bezem kapot ;) we vertrekken een dagje later om nog een muziekfestival ( geen grapje) mee te pikken. Vandaar nog even snel door SOL lezen. Hopelijk word ik vanmiddag niet voor een of ander luguber ritueel door een zanger op het podium gesleept :lol:

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijn bezem bezem kapot ;) we vertrekken een dagje later om nog een muziekfestival ( geen grapje) mee te pikken. Vandaar nog even snel door SOL lezen. Hopelijk word ik vanmiddag niet voor een of ander luguber ritueel door een zanger op het podium gesleept :lol:
Als je naar Oerol gaat zal de media het niet ongemerkt laten gebeuren. :D Veel plezier!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, ... wat spannend. Hoe nu verder. Moeten we nu wachten tot de kortste dag? Je had me echt te pakken.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marietje, Een romantische thriller in 300 woorden. Hoe krijg je het voor elkaar. Graag gelezen, maar ik blijf wel met een pak vragen zitten. Is dat :o misschien de bedoeling? Of krijgen we inderdaad een vervolg? :o Ik vind de schrijfstijl in de eerste helft mooier. Vloeiender. Was er een rustpauze tussen de twee delen?

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marietje, je laat me vol spanning achter, tastend in het duister, verlangend naar een vervolg. Het begon zo romantisch, zo hoopvol. En nu? Dit roept wel om een vervolg; volgens mij zijn wij mensen verslaafd aan een happy end, toch? Klein dingetje; Zij stem beroert haar. (met een t).

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het wel een leuk verhaal maar ik heb het idee dat ik van alles mis. Wie staat er naast haar? Waar komt de zus van haar moeder vandaan, bridget is haar nicht maar zou dan een tante moeten zijn of gaat het over sybel? En wie geeft haar een stomp? Sorry, ligt vast aan mij. Zal wel onderdeel zijn van een langer verhaal? Toch graag gelezen hoor!

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Spannend verhaal met een originele wending aan het einde. Net als i-Kat gaat het me wel wat te snel. Ik race er doorheen en heb het gevoel van alles te missen inderdaad. Ik struikelde even over " al-lerbeste". Ik snap de nadruk wel, maar het leest voor mij niet fijn. Ik ben even gaan proberen omdat ik dacht dat al-ler-beste beter zou lezen, maar dat is hem ook niet helemaal. Zelf zou ik het denk ik weglaten en er gewoon allerbeste van maken.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, wat een meeslepende snelheid, om me dan met veel vragen te laten zitten. Net als i-kat kan ik de oom en tante niet plaatsen, waardoor de rest voormij teveel onduidelijkheid geeft. Graag gelezen, Connie

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, Het is spannend, ik vlieg er door heen. Maar ook ik heb het gevoel dat ik van alles mis en de clou net niet pak. Of is dat juist de bedoeling?