RJG

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#146 Hakkelende tak

8 juni 2017 - 14:22
Glurend naar een glanskopkoppel, zojuist vlug voorbijgevlogen met de voeten in de aard, de beukenbast omhoog gebogen Hunkerend, rauzend, knikkend en knakkend denkt het honderdjarig hout 'k zou graag ook samen twijgen? Om niet maar te staan wuiven Om na de raze van de storm ondersteunend aan elkaar samen af te druipen

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2017 - 17:06
@RJG, ik zou je gedicht graag mooier willen vinden maar je woordkeus maakt het mij niet gemakkelijk. Zoals 'rauzend' in de cursieve zin. De andere drie woorden hebben nog binnenrijm, 'Vlug voorbijgevlogen'; is voorbijvliegen niet al vlug? 'Ondersteunend aan elkaar' voel ik ook niet goed aan. Een volgende keer beter dan maar.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 juni 2017 - 10:34
Beste RJG, Geen wandelende tak maar een hakkelende tak. Mooi. Een tak kan inderdaad zo in de wind zwaaien! Het perspectief vanuit de boom is origineel, en het verraste me hoe heftig een boom kan leven. Een vraag van mij: waarom is de derde regel cursief? Door de woorden en doordat er witregels voor en achter staan krijgt hij al veel nadruk; ook nog cursief vind ik een beetje veel. Groet! Greetje Kruidhof

RJG

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
9 juni 2017 - 17:30
@ Mili, inderdaad, een volgende keer beter. Ik weet ook niet echt waarom ik per se dat woord rauzend moest gebruiken, maar al kijkende naar die boom was er geen enkel ander woord dat gevoelsmatig qua klank neerzette wat ik wilde? @ Greetje Kruidhof, het was bedoeld als een soort 'tussenwerpsel', dat het cursieve ervoor zou zorgen dat het even tussen neus en lippen door genoemd werd, het een onderbreking/toevoeging in het verhaal was (wat dan niet cursief staat). Ik vrees echter ook dat het ergens een gewoonte is om het 'dan maar' cursief neer te zetten. Misschien maar eens proberen dat te gaan bekijken.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juni 2017 - 17:22
RJG ... een wandelende tak is een insect, dus het gaat om de hakkelende tak van de beuk. De hakkelende tak wil wat met een andere tak. 'Na de raze van de storm' , vind ik goed gevonden. Met spanning gelezen.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juni 2017 - 22:54
Hoi RJG, de titel sprak met erg aan. En het gedicht was ook erg mooi om te lezen. Het cursief geschreven vond ik iets teveel. Ik denk niet dat je gedicht dat nodig heeft. En waarom kies je hier voor een vraagteken? 'k zou graag ook samen twijgen?

RJG

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2017 - 15:30
@Riny, inderdaad! Bedankt voor je reactie! @Ton & Manon, ook jullie bedankt voor je positieve reactie. @Annette, ah, iemand die over het vraagteken begint. Ik was zelf erg aan het twijfelen om hem neer te zetten, dus vroeg mij al af hoe deze opgenomen werd. Ik heb hem uiteindelijk neergezet om toch het rustpunt in die twijfel en hunkering van de boom neer te zetten in plaats van als een absolute uitspraak (waarbij de toon dan naar beneden gaat). Dank voor je feedback op de schuingedrukte tekst. @schrijfcoach Blavatski, dank voor de reactie. Ik vond zelf het beeld mooi dat twee bomen zo tegen elkaar staan en 'samen afdruipen' na de storm in letterlijke vorm, dat de regen van de bladeren drupt. Maar dat tegelijkertijd die hunkering naar 'er samen vandoor gaan zoals de vogels kunnen' erin zit. Maar ik denk dat dichten ook echt een gevoelsding is. Soms weet ik ook niet waarom ik bepaalde dingen (ook van grote dichters) wel of niet mooi vind.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juni 2017 - 9:55
Ik lees het verlangen van de mens om een partner te hebben vertaald naar een boom. De boom is reeds gevestigd ( voeten in de aarde) en is al wat ouder, met levenservaring ( bast omhoog gebogen). Met het vraagteken wordt het samentwijgen in twijfel getrokken. Wil hij zich echt binden? Maar na een storm ontstaat toch het verlangen om met een partner na te raze. ;) Voor mij geeft het woord rauzen een gewelddadige manier van ruisen en dus de noodzaak aan. De boom is al te lang alleen. De cursief geschreven regel geeft voor mij de gedachtegang van de boom aan en daarom vind ik de manier van vormgeving goed passend omdat het een perspectief wisseling is. Even kruipt de lezer in de barst van de boom. :nod: Eerst vond ik het moeilijk te lezen maar na een tweede lezing plaatste ik dit beeld en dat vind ik prachtig. :thumbsup:

RJG

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juni 2017 - 15:55
Ha Marietje, wat een fijne reactie om te krijgen. Ik denk dat je heel mooi beschrijft wat ik op papier wilde zetten. Dankjewel voor je uitgebreide woorden!

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 juni 2017 - 18:26
Dag RJG, Het zat me niet lekker dat ik je mijmering niet kon aanvoelen. :( I Na je uitleg gelezen te hebben, heb ik je "bomen" een paar dagen laten rusten en zie ze nu wel voor me, lekker ineengestrengeld na de storme. Het afdruipen had ik verkeerderlijk een andere mening toegedicht. Je hebt gelijk dat dichten een gevoelsuiting is. De ene dag ben ik er gevoeliger voor dan de andere. :o