Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 144 Het mobieltje

25 mei 2017 - 15:42
‘Hij doet het niet.’ ’U moet het knopje indrukken, kijk hier aan de zijkant.’ ‘Dat heb ik gedaan, denk nou niet dat ik dat niet weet.’ …’Misschien heeft u te hard gedrukt, dan is hij weer uitgedrukt.’ ‘Mijn oude mobiel gaf nooit problemen. Nee, neem het nou niet uit mijn handen. Ik moet het zelf doen. O kijk, ik heb beeld, nu moet ik even wachten en dan kan ik de code intikken. Wat was die ook weer? O ja een, twee, drie…, vier, nul. Ik zeg het gewoon hardop, want jij mag het wel weten hoor.’ ‘Ik wist het al, u heeft hem al aan mij doorgegeven.’ ‘Is dat zo, nou ja dat weet ik niet meer. Wanneer dan?’ ‘Toen ik het telefoontje voor u operationeel heb gemaakt.’ ‘O… En hoe kan ik dan nu opa bellen. Zijn nummer kan ik nergens vinden en ik weet het ook niet meer uit mijn hoofd. Vroeger wist ik het allemaal wel. De angst bekruipt mij als ik hem niet kan bereiken. Dat bedoel ik nou, krijg ik filmpjes, ik moet geen filmpjes. Waar is nou het nummer van opa?’ ‘Doe nou even rustig oma. U moet ook niet op alle icoontjes tegelijk drukken. Geef uw mobieltje nu even aan mij. Ik scrol wel naar het nummer van opa. ‘Ja, maar ik moet het toch zelf kunnen. Als ik alleen ben moet ik het toch ook kunnen.’ ‘Dan doe ik het even voor en dan kunt u het ook, toch?’ ‘Denk je dat ik het kan onthouden?’ ‘Natuurlijk kan u dat, dat weet ik gewoon zeker.’ ‘Hoe weet jij dat zo zeker.’ ‘U zegt mijn leven lang al tegen mij dat angst een slechte raadgever is.’ ‘Je hebt helemaal gelijk, laat maar zien wat ik moet doen.’

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 mei 2017 - 18:06
Thea Josephine, Ja, modern times - heel herkenbaar. Leuk geschreven. Het gaat niet geheel goed met de '' volgens mij. 'te hart gedrukt,' - oef ;) hard

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
26 mei 2017 - 10:18
Thea Josephine, uit het leven gegrepen. De worsteling waar we denk ik allemaal bang voor zijn en het niet toe kunnen/willen geven dat het niet meer te vatten is. Met plezier gelezen.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 mei 2017 - 11:54
Dag Thea, Heel herkenbaar het gedoe. :nod: De laatste maanden heb ik een gehoorapparaat dat verbonden is via bluetooth, met het mobieltje, ik word er "horen"-dol van. Als ik lekker helemaal alleen ben geniet ik zo van de stilte... Fijn mobileloos weekend toegewenst. ;)

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 mei 2017 - 12:02
Ja ha ha erg herkenbaar, leuk beschreven, van genoten! Wil je nog even 144 in de titel zetten of is dat erg autistisch van mij?

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 mei 2017 - 15:30
Helemaal echt, Thea Josephine. Ik hoor en zie dat gemorrel. Leuk geschreven.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 mei 2017 - 16:47
Hoi Thea Josephine, ik heb je met een glimlach van herkenning gelezen; ik sluit me aan bij Riny, zoals jij het schrijft is het inderdaad helemaal echt! Helemaal goed!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 mei 2017 - 0:32
Het ongeduld van Oma en het geduld van de HP heb je goed weergegeven. :thumbsup: Lekker natuurgetrouw geschreven.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
30 mei 2017 - 17:26
Dank je voor je reactie. En ja de freewrite methode vind ik heel prettig. Je kunt veel schrijven zonder dat alles al met elkaar verbonden hoeft te zijn. Bij het schrappen blijft uiteindelijke het verhaal over alsof je alles in een zeef hebt gegooid, vind ik. mvrgr.