#142 Fool on the hill

Twaalf over half zes. Maarten zucht terwijl hij zijn sleutels aan het sleutelrekje hangt. Het derde haakje van links. Hij zucht nog eens wanneer hij zijn jas ophangt aan de kapstok en zijn sjaal er symmetrisch overheen hangt. Tweede haakje van links. Veertien over half zes. Zittend op de houten kruk trekt Maarten zijn veterschoenen uit en legt ze naast elkaar in het schoenenrek. Elf voor zes. Na 58.8 jaar gesteggel over zijn uiterlijk, karakter, sociale vaardigheden, Beatlesverzameling en intelligentie hoorde hij vandaag, om negen over vier, dat er volgens een gespecialiseerd team een diagnose was. Er was geen twijfel over. Er was een consensus. “Goed, dan weten we dat,” zei Maarten en stond op om zijn jas te pakken. Hij had zijn jas aan om zeven voor vijf. Aan de houten keukentafel leest Maarten de folder over zijn stoornis. Waar hij tegenaan loopt. Waar hij moeite mee heeft. Waar hij bij geholpen wordt, en hoe, en met wie. Zijn moeder belt. Hij kijkt op de klok. Drie voor half zeven? Paniek. Hij moet nog eten. En waarom belt ze te vroeg? “Je belt te vroeg, ma,” zegt hij. “Is er iets?” “Oh, bel ik te vroeg? Sorry, jongen. Ik was zo benieuwd.” “Naar wat?” De paniek wordt sterker en hij doet zijn kraag losser. Twee voor half zeven. “De uitslag, lieverd. Wat zei de dokter?” “Ik moet eten, ma. Ik spreek je later.” Na de gehaktbal, aardappelpuree en boontjes belt hij zijn moeder terug. Zij vertelt over Truus (de buurvrouw) want die haar kleinzoon heeft het ook, en er zijn heel veel beroemdheden, en er vallen allemaal kwartjes, en vroeger speelde je ook alleen maar met die vormenstoof. Vroeger komt Maarten iets te dichtbij. Het vroeger van de gymles. Het vroeger van de dansschool. Het vroeger van zijn verloofde. Het vroeger van zijn werk op de beurs. Terwijl zijn moeder vertelt over de oom-die-eigenlijk-geen-oom-was, valt Maartens oog op de krant. De krant. Deze dag loopt alleen maar anders. “Ma, ik ga nu de krant lezen. Ik spreek je later.” Maarten hangt op en slaat de krant open. Eerst de rouwadvertenties, dan het weer, dan de voorpagina, dan de beursberichten. Maar de dag loopt anders. Op de pagina waar normaal gesproken de rouwadvertenties staan, staat nu een artikel met als kop: Kluizenaar gezocht. Wonen in kapel op 1400 meter hoogte in Oostenrijk. Het is zes voor half acht.