# 141 Ongedierte

Angus, twee weken op vakantie geweest naar het ruimdenkende Tailand? waar wilde olifanten in het nauw in bewoonde gebieden doordringen? Goed opgebouwd met een soepel ritme. Weer puik.

Prachtig, Angus!

Mooi, diepzinnig, knap met vrouwelijk en mannelijk rijm

Een juweeltje!

Machtig mooi, Angus! Lekker ritmisch lopende zinnen! :thumbsup:

Een thema naar mijn hart, zei de man die de afgelopen drie herfsten naar het naburige bos ging om te zien of er weer wespspinnen zaten.

Hoog, tegen een smetteloos blauwe hemel, bewegen traag witte strepen, gevoed door honger naar twee weken van het verre leven, minder benepen, en hier beneden eet een slak een blaadje, dansen muggen, lopen mieren af en aan, niet minder mooi dan de olifant die ze niet kennen, net zo ongewenst en onbegrepen.

Hallo Angus, Stemmig is het, over nietigheid, muggen en een olifant. Ik vind de zinnen wel wat lang. Het 'minder benepen' komt op mij wat geforceerd over. Het moest nou eenmaal rijmen, denk ik dan. Het 'net zo ongewenst en onbegrepen' kan ik ook niet helemaal plaatsen. Dat slaat waarschijnlijk op de muggen en het andere kleine spul, maar is de olifant ook ongewenst en onbegrepen? Groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal

Op 27 april zag ik een aflevering van ’Helden van de wildernis’. Art Rooijakkers bezocht de dierenactiviste Antoinette van de Water in het zuiden van Tailand. Daar waren spanningen ontstaan tussen de dorpsbewoners en de daar levende wilde olifanten. Er waren al doden gevallen. Antoinette zet zich in voor de wilde en in gevangeschap levende olifant. Aan het begin van de uitzending werd Tailand ruimdenkend (niet benepen) genoemd. Vandaar dat ik dacht dat bovenstaand kwatrijn ‘Ongedierte’ sloeg op hetgeen ik in de gemelde aflevering heb gezien.

Hallo Angus. Hoewel ik me niet kan voorstellen dat een olifant ongewenst is ( dat is mijn onwetendheid) vind ik je kwatrijn prachtig. Je zet toch maar even in vier zinnen een enorm contrast neer met ook de overeenkomsten. Vind het net als een eerdere bijdrage van jou wederom een knap staaltje.

over het ongewenst en onbegrepen zijn van de verschillende dieren valt veel te denken. hoe je van de witte strepen tot de mieren komt is simpelweg mooi.

Dag Dos, Dank voor je reactie. Ik doe al een tijd niet meer aan Verre vakanties. Thuis is genoeg te zien (mede kern van het gedicht). Zo geniet ik nu weer van de aanwezigheid van een luidruchtige boomvalk. Ik had meer de Afrikaanse olifant in gedachten. Die moet ook niet wagen om het reservaat te verlaten en eens lekker door een koffieplantage te raggen.

Dank je, Nel.

Dank voor je reactie, I-kat. Vrouwelijk en mannelijk rijm moest ik opzoeken. Weer wat geleerd :)

Dank je, marceline.

Dank voor je reactie, Ton.

Dank je, gs. Zei de man die de tijd uit het oog kan verliezen bij het kijken naar libellen.

Dank voor je uitgebreide reactie, Wilma. Het gaat mij niet om nietigheid, maar om het gegeven dat mensen duizenden kilometers reizen op zoek naar natuur en een associatie met vrijheid en wildernis, terwijl alles dichtbij te vinden is. Het benepene zit in de angst voor en aanpak van ongedierte dicht bij (terwijl dat ongedierte ook deel uitmaakt van de natuur zijn eigen schoonheid heeft). Een planter in Afrika wil de olifant niet begrijpen en wenst hem ook niet in de plantage, Net zomin als de kashouder hier slakken op zijn sla wenst. De verzen zijn inderdaad wat wat aan de lange kant. Vandaar dat ik heb geprobeerd er wat ritme in te gooien.

Dank voor je reactie, Nancy. Wij kunnen die olifant op afstand heel leuk vinden, maar stel je maar eens voor dat er hier weer beren in de bossen lopen.

Dank voor je reactie, schrijvenmaar. (Eerlijk is eerlijk, ik heb ook een lichte vliegangst :o )

ik ben wat kruipt en krioelt pas gaan waarderen door mijn kinderen - vergeet nooit de stralende lach van mijn toen nog-geen-tweejarige dochter toen ze voor het eerst een in mijn ogen echt gruwelijk wanstaltige 'waterbug' (klinkt als libelle, maar is een flinke kakkerlak) in onze badkamer zag rondscharrelen (al ben ik stiekem dan wel weer blij dat het tegenwoordig pissenbedden in de tuin zijn die stralend aangezien worden)

@angus, vooral je eerste zin spreekt me aan met als overpeinzing de drang van mensen naar verre oorden, terwijl dicht bij huis nog zoveel te ontdekken valt. Moest er wat lang over denken, maar dat was het waard. Groet Connie

Jouw #17 komt overeen met mijn invulling na het lezen. :nod: Mooi gevonden dat 'wegvluchten' hoog in de lucht en het achterlaten op de bodem wat men daar ook weer aantreft. :thumbsup:

Dag Angus, "U doet het er maar mee", las ik in je bio. Wel, ik kan hier veel mee. Dank je. :o

Dag Connie. mooi om te lezen dat je het de moeite waard vond. Dank voor je reactie.

Dank voor je reactie, Marietje.

Altijd fijn om te lezen dat de lezer iets met een verhaal of een gedicht kan. Dank voor je reactie, Blavatski.

En ik probeer zoveel mogelijk kind te blijven, schrijvenmaar.