#139 ( hondenhater versus liefhebber) Otto

Otto 1 Lucht had hij nodig, weg bij die heksen. Te weinig mannen voor de klas, vind je het gek, aan de kinderen ligt het niet. Terwijl Frank zijn demonen in het Sarphatipark probeert te verdrijven stokt zijn adem. Een Deense Dog komt slungelig op hem afrennen, met zijn riem over de grond slepend en zijn bazin in zijn kielzog. ' hierrrr Otto' roept ze, tevergeefs. Otto heeft maar één doel en dat is het manmens grondig te inspecteren. Frank deinst achteruit en nog voordat Otto zijn voorpoten tegen zijn borst kan zetten ligt Frank al op de grond, een arm voor zijn gezicht en met de andere hand probeert hij de kolossale kop weg te duwen. Het baasje staat inmiddels naast het spartelende span en biedt hijgend haar excuses aan ' ik kon hem niet houden'. Otto had ze inmiddels van Frank weggehaald. 'Vrouwen' verzucht Frank. Door de zon in zijn ogen lijken deze nog feller. Frank is zijn demonen voor even kwijt als hij het park verlaat. Otto 2 Als Frank niet hoeft te surveilleren op het schoolplein wandelt hij regelrecht naar het Sarphatipark. Weg van hectiek en van zijn collega's. Genietend van de rust schieten zijn armen plots in een reflex omhoog, alsof hij onder schot wordt gehouden. Otto, een Deense Dog neemt deze uitnodiging tot spelen graag aan. Frank probeert zijn handen nog verder in de lucht te steken, alsof hij de hond wil uitdagen een brokje uit zijn hand te ontfutselen. Otto, die zijn voorpoten inmiddels op Frank's borst had geplant, bedankte hem met een flinke lebber door zijn gezicht 'Hij is nog jong' verontschuldigt zijn baasje zich bij hem en loopt verder. ' Het is wel goed' antwoordde Frank. Otto kijkt nog om naar zijn speelkameraad terwijl Frank de slobber van zijn gezicht veegt, zijn kleding afklopt en met flinke tred zijn wandeling voortzet. De pauze is bijna afgelopen.