#136 Water

Spaanse Waterwegen. Het water wint van de steen. Niet door kracht, maar door volharding. Het water bleef maar stromen. Grote en kleine watervallen hadden de tijd van hun leven. Smalle en brede stromen water vonden ieder hun eigen weg. Eigenlijk was het wel indrukwekkend om te zien. Zoveel water met zoveel kracht door een kleine geul langs de weg. Er was altijd wel ergens een blokkade onderweg. Maar steeds vond het waterweer een weg naar beneden. Kronkelend en golvend kwam het van de bergen. Dagenlang had het heftig geregend. Stukken van de wegen waren zelfs weggespoeld met de regenval. Dat zou nog wel de nodige tijd gaan duren voordat het allemaal gerepareerd werd. De weg was nog een beetje begaanbaar, dus niemand maakte zich er verder druk over. Het verdorde land was immers weer mooi groen geworden. Dat was in ieder geval prettiger om naar te kijken dan naar de oude en vervallen wegen. Het landschap had al het water gulzig tot zich genomen. Een dikke kei blokkeerde de waterweg Hij vertoonde de littekens van voorgaande watermassa's. Deze dikkerd was het aantoonbare bewijs dat hij groot en sterk is, maar dat hij het nooit zou winnen van het water. De levensvreugde van het water had haar sporen achter gelaten.