Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#136 Water

Spaanse Waterwegen. Het water wint van de steen. Niet door kracht, maar door volharding. Het water bleef maar stromen. Grote en kleine watervallen hadden de tijd van hun leven. Smalle en brede stromen water vonden ieder hun eigen weg. Eigenlijk was het wel indrukwekkend om te zien. Zoveel water met zoveel kracht door een kleine geul langs de weg. Er was altijd wel ergens een blokkade onderweg. Maar steeds vond het waterweer een weg naar beneden. Kronkelend en golvend kwam het van de bergen. Dagenlang had het heftig geregend. Stukken van de wegen waren zelfs weggespoeld met de regenval. Dat zou nog wel de nodige tijd gaan duren voordat het allemaal gerepareerd werd. De weg was nog een beetje begaanbaar, dus niemand maakte zich er verder druk over. Het verdorde land was immers weer mooi groen geworden. Dat was in ieder geval prettiger om naar te kijken dan naar de oude en vervallen wegen. Het landschap had al het water gulzig tot zich genomen. Een dikke kei blokkeerde de waterweg Hij vertoonde de littekens van voorgaande watermassa's. Deze dikkerd was het aantoonbare bewijs dat hij groot en sterk is, maar dat hij het nooit zou winnen van het water. De levensvreugde van het water had haar sporen achter gelaten.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi stukje hoe regenval als natuurkracht een gebied kan transformeren, vooral in de bergen. Graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Kwassie, Eens met Marlie. Je 1e zin is een krachtige start van het verhaal, past ook bij de boodschap van je verhaal. Suggestie; als je in de laatste alinea de laatste 2 zinnen van plaats laat verwisselen, sluit de zin met "sporen achterlaten" beter aan op de zin met de "littekens". Bovendien is dan de (nieuwe) laatste zin een mooie afsluiting, die overeenkomt met de boodschap in je openingszin, en dan is het verhaal weer mooi rond. Met vriendelijke groet, Ton Badhemd

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
kwassie, je laatste zin trof me als een hamerslag. Ik zag ook meteen al die verwoestingen; het trekt zich nergens iets van aan - het is 'gewoon' water, vloeibaar en kleurloos.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Kwassie, een mooie invulling van de schrijfopdracht. Water dooft het vuur, een drenkeling gaat ten onder aan het lucht/zuurstofgebrek gebrek,en de sterkste dijk kan worden ondermijnd door het grondwater. Zoals in je verhaal kan water veel teweeg brengen in het landschap. Graag gelezen. :p

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi gedaan. Ik zou nog iets meer willen zien hoe de steen door het water is veranderd, meer observatie erin, meer detail. Nu is het verhaal me te globaal, wel interessant, maar het kan concreter.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi gedaan. Ik zou nog iets meer willen zien hoe de steen door het water is veranderd, meer observatie erin, meer detail. Nu is het verhaal me te globaal, wel interessant, maar het kan concreter.
Dank voor de feedback. Ik zou graag wat gedetailleerder geschreven hebben maar wilde het bij Water houden. Als ik meer over de steen had geschreven, was ik dan niet van het onderwerp van de wedstrijd afgeweken?

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat hangt ervan af hoe je het doet, als je het vanuit de slijtplekken van het water doet, het hoeven ook geen tientallen zinnen te worden, meer een observatie waardoor ik het idee krijg dat je er meer vanaf weet, dan kan het best.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik was wat in de war, had te veel verhalen in mijn hoofd. Althans, ik hoop dat dit het probleem is geweest :) Maar daardoor ben ik ook vergeten hier te reageren, dus bij deze alsnog: Marlie, dank je voor de tijd die je genomen hebt en voor je reactie. Ton Badhemd: Dank voor jouw suggestie over de laatste twee zinnen. Dit verhaal verander ik nu niet meer, maar ik ga het zeker meenemen in mijn volgende verhalen. Riny, Sorry maar toch fijn om te lezen dat het je zo geraakt heeft. Dit is een enorme opsteker voor mij. Schrijfcoach Blavatski, Bedankt voor het mooie compliment. Het geeft me vertrouwen om door te gaan. Schrijfcoach Odile, tja, ik heb al bedankt maar bij deze ... nogmaals. Nogmaals excuses voor de late reactie. Dit is niet mijn normale manier van omgang. Ik ben blij met alle reacties die ik krijg.