#133 Proost

Annabel draait haar lange blonden haren in een wilde knot. 'Wat een weertje.’ ‘Je gaat toch niet klagen dat het te heet is hè?’ Marco tikt haar zacht tegen haar bil als hij naar de schuur loopt. ‘Zeker niet.’ Ze sluit haar ogen en laat de zonnestralen haar gezicht verwarmen. Ze heeft nog geen seconde spijt gehad van haar spontane, volgens haar ouders onbezonnen, actie. ‘Wie geeft nou een rechtenstudie op om wijn te gaan maken in Frankrijk?’ Ze hoort het haar vader nog schreeuwen door de Larense villa. Dat was natuurlijk nog niets vergeleken met Floris’ reactie. Die keek haar alleen maar woedend en vol ongeloof aan voordat hij de deur uitstampte. Evelien, haar beste vriendin, was er ook lichtelijk van ondersteboven. ‘Met die geitenwollensok? Je bent niet wijs. Weet je hoeveel van die druiven je bij elkaar moet harken voor een paar euro?’ ‘Wijntje, Bel?’ Marco komt met ontbloot bovenlichaam de caravan uit. ‘Ik dacht dat je het nooit zou vragen.’ Ze zakken in het gras onder de grote olijfboom. ‘Heb ik vandaag al gezegd hoe blij ik met je ben?’ ‘Al een keer of vijf.’ Ze nestelt zich tegen Marco aan en proost op de toekomst. '