Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach N… 27 december 2016 - 10:55

#127 - Kerstsoep

Zoals ieder jaar met kerst spreidt ze het damasten kleed op tafel uit en plaatst daarop de borden en schalen van het porseleinen familieservies. In het midden staat de zilveren kandelaar met vier witte Goudse kaarsen. Ze dekt voor twee personen; de keuken geurt naar verse tomatensoep met tijm; in de oven gaart de gevulde kip Zoals de afgelopen jaren hoopt ze op zijn komst. Twaalf jaar geleden barstte de bom en heeft ze hem het huis uitgezet. Toen ze haar portemonnee en sieraden moest verstoppen en hij haar bedreigde, wist ze dat ze met hem moest breken. 'Je zet je eigen zoon toch niet het huis uit,' zeiden familieleden en vage kennissen. In het begin kwamen er nog mensen langs, nu allang niet meer. Ze weet via anderen dat hij op straat leeft in het centrum van de stad. Zij mijdt dit deel van de stad zorgvuldig. Ook weet ze dat dat het een illusie is voor twee te koken en te denken dat hij zal aanbellen op deze kerstdag. Dat gebeurt alleen maar in zoetsappige kerstverhalen. Ze pakt dan ook de pan tomatensoep en wil opscheppen voor haar alleen. Opeens bedenkt ze zich: deze kerst zal het anders gaan. Waarom, ze weet het niet. Ze stapt de deur uit, de bittere kou in richting centrum van de stad. Het is stil op straat op dit uur. Overal binnen lichtjes en gezelligheid. Zoekend kijkt ze rond tot ze hem ziet zitten onder een lantaarnpaal met een deken om zich heen. Hij kijkt haar lodderig aan, zijn blik laat niets blijken van herkenning. ‘André, ik ben het, je moeder.' Ze gaat naast hem zitten op de grond; pakt het pannetje met soep uit haar tas en schenkt twee kommen vol. ‘Kom, jongen, laten we samen eten deze kerst.' Hij lepelt haastig de soep naar binnen en zij vult zijn kom nogmaals. Ais ze weer wil opstaan, vraagt hij haar: ‘Heb je wat geld voor me? Ik ben blut.'

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
janpmeijers 27 december 2016 - 12:31
nel Goudriaan, Sterk in gewone woorden, vooral het slot. Ik zag De moeder van David S voor me! Heel goed. dingetje: '... en heeft ze hem, haar zoon, het huis uitgezet.' Kan zonder de komma's: en heeft ze haar zoon het huis uitgezet

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach N… 27 december 2016 - 13:29
Dank je wel voor je reactie, janpmeijers. Passende associatie. Naar aanleiding van je opmerking maak ik ervan: 'en heeft ze hem het huis uitgezet' Later blijkt dat het om haar zoon gaat.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
liza 27 december 2016 - 15:35
Een schrijnend kerstverhaal, duidelijk en helder geschreven, ook door de opbouw. Met een introductie, en een vraag, wie zal de 'hij' zijn waar ze ieder jaar op wacht? De tweede alinea eindigt weer met vraag, waarom zou het deze kerst anders gaan? En dan de desillusie in de derde alinea, als hij haar weer om geld vraagt. Door die opbouw voor de lezer een aantrekkelijk verhaal. Suggestie, in de eerste alinea de sfeer van een warm huis, met mooi servies en geuren, kijk eens wat er gebeurt als je in de derde alinea die sfeer ook wat sterker aanzet door woordgebruik en/of emotie (dus bijvoorbeeld die kou buiten, donker, eenzaam, spanning van op zoek zijn, de zwervende zoon onder de lantaarnpaal, de koude grond onder haar billen als ze soep eten, zijn vieze jas.)

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach N… 27 december 2016 - 17:19
Liza, hartelijk dank voor je mooie commentaar. Ik had de laatste alinea bewust heel sober gehouden, maar ik ga nadenken over jouw tip om meer sfeer aan te brengen.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ccscharl 27 december 2016 - 17:40
De moeder neemt het besluit vanuit haar moederliefde. Zelfs als je kind geen "thuis" meer heeft, wens je hem toch de warmte van dat "thuis" toe. Heel mooi weergegeven. Prettige jaarwisseling, Connie

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 27 december 2016 - 19:17
@Nel, toen ik je eerder las, voordat @Liza haar feedback gaf, vond ook ik je derde alinea te sober. Het ontbrak mij aan gevoel/heftigheid nadat moeder haar zoon na jaren terugzag. Op de een of andere manier vindt zij hem te makkelijk/gaat de soep er te gladjes in. Je thema is hartbrekend, mijn complimenten daarvoor.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Tja 28 december 2016 - 4:00
Goed verhaal. Ik kan de actie van de moeder goed begrijpen. Er zal ongetwijfeld een vervolg komen.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 28 december 2016 - 10:49
Nel, heel mooi weer gegeven. Er zijn vele moeders, die dit lot treft. Je geeft mooi de moederliefdeband weer, die emoties oproept en zet ook de keiharde realiteit neer.Graag gelezen weer.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach N… 29 december 2016 - 9:30
@Nel, toen ik je eerder las, voordat @Liza haar feedback gaf, vond ook ik je derde alinea te sober. Het ontbrak mij aan gevoel/heftigheid nadat moeder haar zoon na jaren terugzag. Op de een of andere manier vindt zij hem te makkelijk/gaat de soep er te gladjes in. Je thema is hartbrekend, mijn complimenten daarvoor.
Mili, dank voor je feedback. Ik begrijp goed wat je bedoelt. Het lukt me (nog) niet om het slot te herschrijven. Misschien laat ik het ook zo. De moeder kon de confrontatie alleen maar aan als ze niet alle emoties toeliet. En het gewone patroon van soep lepelen (al gebeurde dat op straat) riep bij de versufte zoon de automatische vraag naar geld op.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach N… 29 december 2016 - 9:32
De moeder neemt het besluit vanuit haar moederliefde. Zelfs als je kind geen "thuis" meer heeft, wens je hem toch de warmte van dat "thuis" toe. Heel mooi weergegeven. Prettige jaarwisseling, Connie
Connie, hartelijk dank voor je reactie. Jij ook een fijne jaarwisseling toegewenst.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach N… 29 december 2016 - 9:33
Goed verhaal. Ik kan de actie van de moeder goed begrijpen. Er zal ongetwijfeld een vervolg komen.
Tja, dank je wel. De actie van de moeder zal zeker gevolgen hebben. Dat voel je goed aan.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach N… 29 december 2016 - 9:34
Nel, heel mooi weer gegeven. Er zijn vele moeders, die dit lot treft. Je geeft mooi de moederliefdeband weer, die emoties oproept en zet ook de keiharde realiteit neer.Graag gelezen weer.
Mw.Marie, dank voor je mooie en positieve reactie.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Coach Marijcke Cauwe 6 januari 2017 - 17:12
Dag Nel, een schrijnend verhaal, goed neergezet en de teleurstelling van de moeder wordt juist door de sobere woorden goed tot uiting gebracht. Spijtig dat zulke zaken inderdaad gebeuren, hopelijk maak je het niet te dicht mee. Ik wens je een gezegend 2017, zeker voor jou en allen die je lief zijn. :)

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Imena 12 januari 2017 - 9:31
Dag Nel, Bedankt voor dit mooie en in mijn beleving originele verhaal. Zoveel lezers, zoveel meningen en leeservaringen. Boeiend om de reacties te lezen. Pas na het lezen van de reacties en bij teruglezen las ik ook het verschil in emotie en sfeertekening tussen het eerste deel en het tweede deel. Het viel mij niet op. Voor mij betekent dit dat het verhaal goed is, zoals het is. Zeker met jouw intentie bewust het tweede deel sober te houden en je uitleg dat die moeder juist alleen een confrontatie aan kan gaan door weinig emotie toe te laten en dus half blind en horend die zoon op te zoeken. En dat lijkt mij juist menselijk en een logisch afweermechanisme en geloofwaardig. Maar om te zien of je tekst fraaier, even geloofwaardig etc wordt als je de laatste alinea wijzigt... dat kan je alleen maar zien als je het een keer toepast. Ik las ergens nog iets dat 'de soep er te makkelijk ingleed'. Dat lijkt mij primair gedrag bij een behoeftige dak- en thuisloze. Ik zag deze man al schrokken en slurpen en gehaast de soep tot zich nemen. Ik kan me zelfs voorstellen dat het woord 'lekker' niet geuit wordt. Overleven is volgens mij zo primair in deze situaties dat ik me kan voorstellen dat men slechts een hongergevoel stilt en niet proeft of iets lekker of niet is. Groet, Imena

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach N… 12 januari 2017 - 10:14
Dag Nel, een schrijnend verhaal, goed neergezet en de teleurstelling van de moeder wordt juist door de sobere woorden goed tot uiting gebracht. Spijtig dat zulke zaken inderdaad gebeuren, hopelijk maak je het niet te dicht mee. Ik wens je een gezegend 2017, zeker voor jou en allen die je lief zijn. :)
Dag Blavatski, Hartelijk dank voor je reactie. Excuses dat het zo lang heeft geduurd. Ik had het verhaal even laten liggen en op andere zaken geconcentreerd. Het verhaal is niet waar gebeurd maar staat toch wel heel dicht bij me. Ik wens jou ook alle goeds toe in het nieuwe jaar.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach N… 12 januari 2017 - 10:21
Dag Nel, Bedankt voor dit mooie en in mijn beleving originele verhaal. Zoveel lezers, zoveel meningen en leeservaringen. Boeiend om de reacties te lezen. Pas na het lezen van de reacties en bij teruglezen las ik ook het verschil in emotie en sfeertekening tussen het eerste deel en het tweede deel. Het viel mij niet op. Voor mij betekent dit dat het verhaal goed is, zoals het is. Zeker met jouw intentie bewust het tweede deel sober te houden en je uitleg dat die moeder juist alleen een confrontatie aan kan gaan door weinig emotie toe te laten en dus half blind en horend die zoon op te zoeken. En dat lijkt mij juist menselijk en een logisch afweermechanisme en geloofwaardig. Maar om te zien of je tekst fraaier, even geloofwaardig etc wordt als je de laatste alinea wijzigt... dat kan je alleen maar zien als je het een keer toepast. Ik las ergens nog iets dat 'de soep er te makkelijk ingleed'. Dat lijkt mij primair gedrag bij een behoeftige dak- en thuisloze. Ik zag deze man al schrokken en slurpen en gehaast de soep tot zich nemen. Ik kan me zelfs voorstellen dat het woord 'lekker' niet geuit wordt. Overleven is volgens mij zo primair in deze situaties dat ik me kan voorstellen dat men slechts een hongergevoel stilt en niet proeft of iets lekker of niet is. Groet, Imena
Dag Imena, Dank voor de uitgebreide feedback. Je hebt de intentie van mijn verhaal goed aangevoeld. Voorlopig laat ik het verhaal zoals het is; ik heb geprobeerd het slot te herschrijven, maar dat lukt niet, omdat het verhaal te dichtbij me staat. Misschien ooit op een late tijdstip. Het woord "lekker" ga ik eruithalen. Je overtuigt mij met je argumenten.