Schrijfopdracht #126 - Wensballon

Beste oudoom Karel, Het is nu een jaar geleden dat u overleed en mij uw vermogen naliet. Tot op de dag van vandaag begrijp ik nog steeds niet waarom u juist mij koos om uw kapitaal aan na te laten. Wij hebben elkaar maar zelden gezien en gesproken en toch was ik degene die u waardig achtte met uw nalatenschap. Ik kon het gevoel niet onderdrukken dat u dat met een bijzondere reden heeft gedaan en ik voelde mij verplicht om naar uw wens te handelen. Het legde een last op mijn schouders want vanaf dat moment heb ik telkens gedacht "Wat zou oudoom Karel willen dat ik zou doen?" Om antwoorden te vinden, ben ik in uw verleden gedoken. Ik ontdekte dat u en ik een ding gemeen hebben. Liefde voor dieren. Als kind stonden uw ouders u niet toe een huisdier te houden wat u altijd jammer hebt gevonden. Als volwassene had u te weinig tijd om er goed voor te zorgen. Voor u een reden om er definitief vanaf te zien. Ik hoorde van de zuster die u verzorgde op uw ziekbed dat u daar meerdere malen erg verdrietig bent geworden. Toen wist ik wat ik zou doen met uw geld namelijk een dierenopvang beginnen. Daarmee zou ik niet allen in uw geest handelen maar ook mijn droom verwezenlijken. Ik heb uw landhuis laten verbouwen tot een dierenopvang met alle benodigde faciliteiten en de opvang uw naam gegeven. Samen met een aantal vrijwilligers en de dierenarts in de buurt zorg ik nu voor de opvang van dieren die dat nodig hebben. Oudoom Karel, woorden kunnen niet uitdrukken hoe dankbaar ik u ben. Ik kan slechts 'Dank u wel' schrijven maar als u in mijn hart kijkt, kunt u de werkelijke omvang van mijn dank zien.