#121: Onverwachts badderen

Jacqueline rekt zich uit en denkt erover om een heerlijk warm bubbelbad te gaan nemen. Ze is vanavond alleen thuis, Hans, haar vriend, is naar zijn dispuut toe. Hij vroeg nog aan haar of ze het naar vond om op Halloween alleen te zijn. “Ben je gek, joh, ik ben niet bijgelovig! Vampiers zijn alleen in films!”, lachte Jacqueline. Ze trekt haar kleren uit, legt ze keurig opgevouwen op een stapeltje, haar ondergoed in de was met de sokken, de rest kan morgen nog wel een dagje. Ze gaat toch de tuin doen morgenochtend, spreekt ze af met zichzelf. Ze stapt richting het warme bad en pakt haar lekkere grote badhanddoek, legt hem klaar op de rand. Als ze er straks uit komt, kan ze zich daar inwikkelen. Dan ineens voelt ze een hand in haar nek, ze verstijft en voelt de hand via haar rug naar haar middel glijden. Het zweet breekt haar uit, ze weet niet wat ze moet doen, haar hart bonst bijna uit haar borst. De hand om haar middel dwingt haar om zich te draaien, ze slaakt een afgrijselijke gil. Een man met enorme hoektanden komt met zijn hoofd dicht naar haar toe. Ze probeert weg te komen, de handen grijpen haar vast. Dan ineens lacht de vampier en trekt zijn masker met de enge hoektanden van zijn gezicht. Het is haar Hans, hij had zich vergist in de datum van zijn dispuutbijeenkomst!