#121 Halo Ween
Wanneer ik om de Halo Ween
die uit de avondzon verdween
het schip in golven achterliet
een mens begiet met vers verdriet
als bladeren uit de hemel vallen
tseetseevliegen tegen het zwerk aan knallen
de pot nooit meer tot moes gestampt
de angel uit het vaderland
wanneer de kat de nacht stukslaapt
de hond de makke jannen raapt
oom Frans zich aan de cola laaft
en Sjaan voor vette burgers gaat
oude Klaas nimmer de oude was
de schimmel op stal, zak in as
dan blasfemeren wij de Kapoen
en omarmen een pompoen.
Mooi in elkaar gezet, leuk
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Anton Pater, Kortom met
Lid sinds
11 jaar 8 maandenRol
@Anton, de gekkigheid in je
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Bedankt voor jullie
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Grappig. Of triest. Wel met
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Veel sfeer in dit gedicht,
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Hoi Odile; bedankt voor je
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
?... en Sjaan voor zoete
Lid sinds
9 jaarRol
Top marlie, die houden we
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol