Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#121 - Voor even als iedereen

Vanavond was het zover. De meest bijzondere dag van het jaar. De enige dag dat hij zich net als iedereen voelde. En dit jaar was het zelfs extra speciaal. De laatste keer zo speciaal was jaren geleden. Hij had er geen invloed op. Hij zag zijn doel steeds dichterbij komen. Het grind knarste onder zijn beenderen. Toen ie de eerste horde passeerde, steeg een akelig hoge lach op uit de duisternis. Verlichte gezichten keken hem aan. Fucking versieringen. Het interesseerde hem niet. Hij liep door tot het einde van het pad. Een sprong en een druk op de knop. Seconden die wel eeuwig leken te duren. Hier had hij lang naar uitgekeken. De deur ging voor hem open. Haar vlees zo zacht als een veren kussen, haar geur zo sterk dat hij het tot in zijn diepste longblaasjes opsnoof. Zijn slagtanden glinsterden in het duister en het kwijl liep als een lekkende kraan zijn mond uit. Zijn maag rommelde, zijn ogen werden pikzwart. Hij wilde toeslaan. ‘Wauw, zo levensecht heb ik die kostuums nog niet gezien vandaag’, zei de herkenbare stem van zijn buurvrouw. Het was alsof iemand een emmer ijskoud water over hem heen gooide. Er ging een knopje om in zijn hoofd en plotseling werd hij uit zijn instinctieve gedachtegang gehaald. Hij kon weer helder nadenken. ‘Trick or treat’, gromde hij. De buurvrouw gooide lachend een snoepje in zijn plastic tas, zonder te weten wie er voor haar stond. Hij moest hier zo snel mogelijk weg en nog voordat ze iets kon zeggen, had ie zich omgedraaid en was op vier poten weg gebeend, zijn buurvrouw verbaasd achterlatend. Hij walgde op dit moment van dat smerige snoep, maar wist dat hij er onder andere omstandigheden wel weer zin in kon hebben. Hij liep verder naar het volgende huis. Boven hem verlichtte de volle maan de straten.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
stekelkip, Je weet de sfeer goed neer te zetten - de lezer in mij proeft ook een randje melancholie. Paar algemene schrijfdingen: wees altijd krachtig en compact in je opening, nu is het wat twijfelachtig met 'vanavond' en dan tweemaal 'dag'. Maak een keus in 1 krachtige zin.
kwijl liep als een lekkende kraan zijn mond uit.
Het gaat om het kwijl, dat niet te stoppen is. Een lekkende kraan, schoon water!, heeft niets gemeen met kwijl. De vergelijking leidt daardoor af. Houd het bij het kwijl alleen, dat maakt de zin en het beeld sterker. Misschien: het kwijl droop van zijn mond (less is more)
ze iets kon zeggen, had ie zich omgedraaid en was op vier poten weg gebeend,
je schakelt naar voltooid verleden tijd, probeer dat te vermijden, hulpwerkwoorden zijn stoorzenders, ovt voldoet meestal: 'ze iets kon zeggen, draaide hij zich om en beende op vier poten weg'
Boven hem verlichtte de volle maan de straten.
de klassieker :) Schrap de overbodige uitleg: 'Boven hem'. 'Hij liep verder naar het volgende huis. De volle maan verlichtte de straten. (voel het verschil)

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een creepy verhaal! Enige waar ik wat moeite mee heb: grind knarste onder zijn beenderen, en daarna spreek je over poten. Misschien één van beide vervangen? Of is het een nog enger wezen dan ik me kan voorstellen? :D

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat geweldig, nog iemand die last heeft van de volle maan! 'Haar vlees zo zacht als een kussen' lijkt mij al voldoende. Zoals Joke, 'het grind onder zijn beenderen' - onder beenderen versta ik geraamte. Mss zoals Joke zegt, poten? Gelukkig voor de buurvrouw, overheersen zijn menselijke gedachten zijn drang tot verslinden! ;) Knap opgebouwd, graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fascinerend stukje. Ben het met vorige schrijvers eens wat grind en beenderen, betreft Leuk gevonden rappe gozer: Zijn slagtanden glinsterden in het duister en het kwijl liep als een lekkende kraan zijn mond uit. Zijn maag rommelde, zijn ogen werden pikzwart. Al die dingen in een oogopslag haha wel leuk in elkaar gefabriceerd.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
:thumbsup: Ik sluit me aan bij bovenstaande feedback. Wat ik zelf nog wil toevoegen is dat de dialoog meestal op een nieuwe regel wordt begonnen. Voor de rest vond ik het een zeer aangename tekst die naar meer smaakte.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag stekelkip, wat een horrorverhaal. Ik doe de deur niet meer open op Halloweenavond! Verder sluit ik mij aan bij bovenvermelde opbouwende kritiek. Met deze suggesties te volgen wordt het verhaal inderdaad een stuk sterker. Ik vermoed dat het hier om een weerwolf gaat doordat de volle maan nog een extra dimensie toevoegt aan zijn ziekelijke verlangen? :?

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik sluit me ook aan bij de vorige feedback. Spannend verhaal! De eerste alinea is op de grens van een aanloopje zijn, voor het verhaal begint. Lees zelf het verhaal eens zonder dat aanloopje. Wat vind je er dan van?