Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 119 - Verbintenis

'je kunt niet meer weg 's morgens vroeg te bedenken dat je niet meer weg kan gaan' Bron: Armando Het regende bloemen die ze quasi uit haar handen liet vallen; haar buik zat nu eenmaal in de weg. Op de kaartjes stond zijn achternaam. Er kwam nog een schaduwminnende vingerplant aan die ze in de volle zon zette. ‘Je wilt straks vast een glas calvados,‘ fluisterde zij. Waar ze ook keek, lag zijn familie verspreid over banken. De vrouwen met aangezette lippen die langgerekte vreugdekreten lieten ontsnappen. Weer ging de bel, de taart kwam binnen, gedragen door de bakker. Hij ontvouwde op tafel het torenhoge bouwsel en zei stralend: ’De taarttopper krijgt u van mij.’ Zij staarde naar de poppetjes van acryl. Het kostte enige moeite maar in een moment van onoplettendheid van de gasten lagen de poppetjes in een hoek. Knerpend zachtjes zette zij haar hak erop. In de slaapkamer trok zij haar designerpakje aan dat knap bemeten was. En zette op haar hoofd een gouddooraderd hoedje. In een vreugdevolle stoet werd zij naar het stadhuis vervoerd. De stemmen van de vrouwen klonken steeds harder; bloemblaadjes daalden op haar hoedje. ‘Wat is hierop uw antwoord?’ ‘Ja.’ Zijn weergaloze woede had hij niet weten tegen te gaan. Zij was de ringen vergeten. Op de foto’s was later te zien dat zij de bordestrappen afliep. Alleen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi, Mili. De keuze voor een huwelijk waarvan je weet dat het je geen geluk gaat brengen. Het lot dat vrouwen moesten en in bepaalde landen nog moeten dragen. Mooi beeld de taarttopper die stiekem verbrijzeld wordt onder haar hak.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat raak je 'm weer, Mili, je woorden zijn scherp en treffend in dit verhaal, je opbouw is dodelijk, bij wijze van spreken. In de tweede alinea zet je gevoelig de sfeer neer in woorden met de laatste zin als uitsmijter. Wederom zeer genoten, Mili.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@nyceway, het kan nog een ander lot zijn. Het krappe mantelpakje ... @mwMarie, wat is de ontknoping volgens jou? @Madd, ik voel me soms een scheermesje. ;) Hartelijk dank voor jullie reacties. PS: De eerste alinea is opgedragen aan @Willemina die zo van bloemen houdt ...

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hmm, je geeft me een duidelijk beeld vd afwezige toekomstige; lijkt me een kerel die graag laat zien dat hij geld heeft - een overdaad aan bloemen - en zijn naam graag geschreven ziet - de kaartjes aan de bloemen gehecht? - als er een spiegel hing, zou hij zichzelf ontzettend graag bekijken. Arrogantie en gevoelloos ten top. En alleen zijn familie? Ze heeft dus geen familie meer, of -waarschijnlijker - ze zijn hem te min. Hij bezwangert een vrouw, trouwt met haar en barst in woede uit om de vergeten ringen? Is het niet aan hem om voor haar ring te zorgen? Leuk huishouden! Wat betreft de ontknoping zoals je stelt in #4: Met je laatste alinea heb ik het raden, eerst dacht ik dat hij haar had laten staan (met dat ringengedoe), mijn latere gedachte was dat zij het was afgebold omdat ze zijn zeldgenoegzaamheid beu was. (Het vertrappen vh poppetje werkt daarin mee, evenals haar voorliefde een plant wat alcohol te geven en de bloemen die ze nog liever op de grond ziet vallen dan op haar buik) Wat ik in beide gevallen raadselachtig vind, waarom in hemelsnaam foto's vd vrouw alleen? Hij is hypocriet genoeg om als 'gelukkige' echtgenoot naast haar te staan. Er is een grappig aspect in dat hier, tussen al die gordijnen die worden opgetrokken, niet echt past (volgens mij): 'Hij ontvouwde op tafel het torenhoge bouwsel...', zie ik een 3D-taart uit een printer komen, vooral door je gebruik van 'bouwsel'! Een fake liefde die past in een (zelfs be) dreigende sfeer Vergeef me voor de uitgebreidheid, Mili :o

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fascinerend verhaal, Mili. Met beelden die blijven hangen, vooral de schaduwminnende vingerplant, de vertrapte poppetjes van acryl, het krap bemeten pakje en het gouddooraderde hoedje. Ik krijg de indruk dat de zwangere bruid een cultuurshock doormaakt. Ze is machteloos en uit haar verzet door middel van het vertrappen en vergeten van symbolen.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@marlie, Willemina schreef vorige week: Ik weet niet wat ik me daarbij moet voorstellen, Mili die over bloemetjes schrijft. Ik vermoed dat het dan zal gaan over aronskelken of andere grafbloemen? Vast niet over gewone kamer- of tuinplanten. Om te laten zien dat ik echt wel over bloemetjes kan schrijven, ben ik hiermee begonnen. De bloemen zijn bestemd voor het echtpaar; op de felicitatiekaartjes staat zijn achternaam en is de hare verdwenen. Met de calvados en de zon probeert zij de vingerplant om het leven te brengen. Ik dacht aan te geven dat zijn familie uit het buitenland kwam door de langgerekte vrouwenkreten. Hierin was ik wellicht niet duidelijk. De taart is opgebouwd uit verschillende lagen. Een hele hoge met zo'n paal in het midden. Voor wat betreft de foto's, het is eigenlijk simpel, hij was boos en zij kon het uitzoeken. Leuk je uitgebreide reactie. Dank je. (terzijde: wie wil mij zeggen hoe ik 'citeer'?)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nel, het is inderdaad precies hoe je zegt. Wellicht is het wel een 'moetje'. Hartelijk dank voor het doorzien en mijn lievelingswoorden die je eruit haalde.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
de schaduwminnende vingerplant vol in de zon en nog Calvados toe; je schetst voor mij op unieke, maar niet misteverstane wijze een voor de bruid vreugdeloos moetje. De buitenlandse familie en torenhoge taart zag ik voor me, evenals het strakke pakje, tot zover :thumbsup: Het eind gaat mij wat snel, de woede, vergeten ringen, en alleen zij op de foto - ik kan niet plaatsen wat ik er in mis, dus daar heb je weinig aan, maar ik mis er iets in.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, zo citeer je (laat de spaties bij de blokhaken weg): [ quote ]Hier de te citeren tekst.[ /quote ] Als je de naam van de schrijver ook wilt laten zien: [ quote=Mili ]Te citeren tekst.[ /quote ]
Groetjes!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat lief van je Ostinato, ik zal maar niet zeggen dat ik het nog niet begrijp ... :o Onder iedere reactie staat rechtsonder in het rood citeren. Die knop doet zoals jij zegt. Alleen in het reactieveld er pal onder. En stel dat ik naar een ander veld bij een ander persoon wil gaan? Sorry, heb ik al sorry gezegd? ;)

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik gebruik die knop eigenlijk nooit. Ik kopieer de tekst die ik wil citeren, en zet dan die quote-codes er omheen. Voor de zekerheid: - Selecteer met je muis de tekst die je wilt citeren. - Kopieer de tekst (Ctrl+C of rechtermuisknop - kopiëren) - Plak het citaat in je reactie. (Ctrl+V of rechtermuisknop - plakken) - Zet voor het citaat [ quote ] of [ quote = hierdenaamvandeschrijvervanhetcitaat ] (zonder de spaties) - Zet achter het citaat [ / quote ] (zonder de spaties) - Check of het goed gaat met de knop Voorbeeld. - Pas eventueel fouten aan en klik op Bewaren.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@nyceway, het kan nog een ander lot zijn. Het krappe mantelpakje ... @mwMarie, wat is de ontknoping volgens jou? @Madd, ik voel me soms een scheermesje. ;) Hartelijk dank voor jullie reacties. PS: De eerste alinea is opgedragen aan @Willemina die zo van bloemen houdt ...
Ik mis de aronskelk ;) . Ik hou inderdaad van bloemen. En ik voel me vereerd. Nog nooit eerder droeg iemand iets aan mij op, dankjewel.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@marlie, Willemina schreef vorige week: Ik weet niet wat ik me daarbij moet voorstellen, Mili die over bloemetjes schrijft. Ik vermoed dat het dan zal gaan over aronskelken of andere grafbloemen? Vast niet over gewone kamer- of tuinplanten. Om te laten zien dat ik echt wel over bloemetjes kan schrijven, ben ik hiermee begonnen.
Mili, O ja, ze komen wel in je verhaal voor, bloemblaadjes nog wel en een vingerplant die om zeep geholpen wordt met zon en calvados, maar het draait hier niet om de bloemen. ;) Ik kan het eerste deel van je verhaal prima volgen. Dat hp zwanger was begreep ik meteen, ook dat de diklippige luidruchtige dames niet van de Friese klei komen was me duidelijk. Dat hp een mantelpakje aantrekt zou nog kunnen betekenen dat ze niet al te volgzaam is, dat blijkt tenminste uit de vernietigde taarttop, maar dan raak je me kwijt, of ik jou. Een kleine hint zou welkom zijn. Ik lees uit je reactie dat 'hij' boos was en dat 'zij' het kon uitzoeken maar ik haal het niet uit de tekst. Sorry voor de wederom late reactie, ik zit met mijn hoofd de laatste weken overal behalve bij SOL. Misschien lukt het me vanaf nu weer wat sneller te reageren.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Willemina, met plaagzucht heb ik je uitdaging opgenomen en aronskelken krijg je niet omdat ik ze lelijk vind. Het begint al met bloemen aan de deur, vóór de bloemblaadjes! [Zijn weergaloze woede had hij niet weten tegen te gaan.] is naar mijn idee de reden dat hij niet naast haar de trappen afloopt. Je hebt je hoofd elders. Geeft niet. Als je je hoofd maar behoudt. ;) @Ostinato, dank je!

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
En stel dat ik naar een ander veld bij een ander persoon wil gaan?
1 Tabblad. Deze blijft open.
Die waren er legio maar zijn koffer, die had hij nog niet gevonden.
Komma.
2 Nieuw tabblad. Kopiëren en plakken van 2 naar 1.
In de revisie
3 Nieuw tabblad. Kopiëren en plakken van 3 naar 1. Indien gewenst kan je Schrijven Online 11 x [of meer/minder] op een nieuw tabblad open laten staan. Ik weet, ik geef info over iets dat/die iedereen al weet.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Yrret, tot je langskwam, was ik tabonkundig. Je bent mijn held, met of zonder komma. :nod:
En u mijn heldin.
‘Mbote mingi papa, mbote mingi maman’, zegt zij hetgeen het goed doet uit de mond van een net aangekomen ‘mundele’.
En sluit - tevreden - tabblad Schrijven Online 2.