Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 118 - Beestig!

“Dit,” Brisk hield een oranje brouwsel omhoog, “is het resultaat.” Kreng grijnsde naar zijn getalenteerde vriend. De geur van zwavel en verbrande insectenlichaampjes vermengde zich met het vermalen, ingedroogde melksap van de papaver. Appelsiensap maakte het geheel af. *** Aarzelend nam de jarige juffrouw Spik van Span het fruitsap aan, maar vier ogen keken haar respectvol aan. Misschien hadden die weesjongens eindelijk door dat het leven meer was dan kwajongensstreken. Ze mochten dankbaar zijn dat ze hen enkel gezonde kost gaf, hen drie maal per dag boende tot hun huid rasperig was, dat ze hen uren liet studeren en dat ze hun vrije tijd met harde hand onder controle hield. Het eelt op haar handen bewees het. Vijftien minuten per dag buitenlucht. Onder toezicht. Vandaag had zuster Artrosia haar onverwachts nodig gehad. Vreemd genoeg had niemand aangeboden om toezicht op de jongens te houden. *** Dokter Dahl bestudeerde de patiënte. Haar haren stijf omhoog, als rode bevroren vlammen boven een asgrauw gelaat. De starheid in haar ogen, bevreemdend wit, wisselde af met afschuw. “Beesten, overal beesten. Mijn huis is er vol van. Duizendpoten, kakkerlakken, bromvliegen, spinnen. Ik haat ze, ik haat ze allemaal. Ik haat de natuur.” S. van Span - gedroglinneerd voor het leven, noteerde hij. Zijn stempel hamerde door de ruimte.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie vonst: gedroglinneerd voor het leven. Kende het niet, wat bij geleerd! Ik vind het ook best een beetje eng verhaal en zeker met het wrange einde! Wel graag gelezen, je hebt me geboeid!

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank u wel, Blavatski voor uw woorden. Ik had een vlam voor ogen zoals ze soms vlug getekend kan worden, maar dan bovenop het hoofd. Het verhaal mag, moet wel een beetje eng of griezelig zijn zoals ik het zie. Blij dat je het ook zo ziet! Ik wens je een rustig weekend toe. Dank je, mw Marie. Leuk dat je het ook 'eng' vindt! Ik vind het grappig, dat je mijn woord voor waar aanneemt. Het blijkt hier dus best te passen, in mijn eng verhaal, mijn samentrekking van 'gedrogeerd' en 'gehallucineerd.' Mijn uitgevonden figuur, dokter R. Dahl heeft dit woord zelf in het bestaan geroepen. ;)

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een verhaal om de kriebels en de rillingen van te krijgen. Leuk woord 'gedroglinneerd'. Graag gelezen.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Grappige namen gebruik je marlie, in een wonderlijk verhaal. 'Zijn stempel hamerde door de ruimte' blijft nagalmen.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een zeer bizarre invulling met aparte namen, ik ga het nog een herlezen, het is een bij de beesten af verhaal, jouw vertelling.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank jullie, Elysevdr en Maddbrug. Behalve eng dus ook al grappig en bizar. Ik deed een povere poging om in de huid van Roald Dahl te kruipen. Wel had ik er een raar gevoel bij om niet vanuit mijn gewone 'hij' of 'zij' perspectief te werken. Maar als jullie, lezers, het begrijpen... :D

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marlie, De toon van Roald Dahl is herkenbaar. Evenals het bizarre dat zo werkelijk is. Mocht dit een povere poging zijn van je 'gewoonte' af te wijken, dan wil ik je meegeven: doe het vaker. Onder je tekst ligt een heerlijk ritme, een rauwe rauwheid. een groots verhaal met een weinig aan woorden geschreven. Complimenten. Hartelijke groeten, Schrijfcoach Inanna

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor het compliment Inanna, hoewel ik boven de 150 ben uitgestegen. Het weglaten vd bijv. nwn. had niet veel veranderd en ik moest een situatie beschrijven om naar mijn einde te werken. Ik was aan een verhaal begonnen met dierlijke beelden (echte beesten bedoel ik!), zat aan 600 woorden en stopte ermee. De rest zit nog in mijn hoofd, zolang ik het niet vergeet.. De insecten heb ik dan maar gebruikt om dit stukje te schrijven. Of het ooit verder zal lopen, blijft de vraag.