Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#117 Kerstlied

6 oktober 2016 - 18:37
Daarboven drijven wolken op het randje van de nacht en stille witte vlokken maken de wereld zacht Ik zie de koude velden over ‘t randje van mijn wieg mijn wieg, een kleine kribbe plots lijkt het of ik vlieg Ik vlieg langs jaren, eeuwen door poorten van de tijd en altijd blijft het sneeuwen ijle geborgenheid Daar achter zilv’ren ramen schildert een gouden gloed het kaarslicht op mijn kribbe als kerstnacht mij behoedt Behoedt voor donk’re huizen waar niemand denken zou aan hen die mij verwarmden in koning winters kou Zo helder zijn de klanken van ‘t kerstlied bij mijn stal dat ik, waar ook op aarde, mijn wiegje vinden zal Dan daar, opnieuw geboren, iedere kerstnacht weer leggen tere geschriften mij in mijn kribbe neer Zie voorts de wolken drijven op het randje van de nacht de stille witte vlokken maken de wereld zacht

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 oktober 2016 - 19:54
@Elyse, ik zou willen voorstellen dat je kerstlied wordt voorgedragen/gezongen in iedere kerk die Nederland rijk is. Met name deze strofe: Zo helder zijn de klanken van ‘t kerstlied bij mijn stal dat ik, waar ook op aarde, mijn wiegje vinden zal vind ik een feest van licht, warmte en hoop. Heb je het recent geschreven of is het ouder werk?

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2016 - 0:25
Jij weet van elke schijfopdracht wel iets bijzonders te maken Elyse. Een feest van licht, warmte en hoop, zoals Mill al zei, van (weder)geboorte en geborgenheid maar tussen de feesten in zitten de donk're huizen waar men maar beter weg kan blijven. Ik lees het als een metafoor voor de gehele mensheid, in een eeuwigdurende wedergeboorte. Maar ik kan 't mis hebben.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2016 - 16:09
Ongelooflijk hoe jouw stille, witte vlokken toch hoop en warmte met zich meedragen... :thumbsup: :thumbsup: Ik ben het eens met Mili's voorstel. Als je dan nog eens een Engelse versie maakt, zal je sterretje zelf rijzen!

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2016 - 16:48
Je zou het op muziek moeten zetten, je lied zit strak in het metrum. Ben niet zo van de Kerst, maar als het dan toch moet, dan maar zo. Mooie opbouw en afronding. Taalzeurtje: zilv'ren

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2016 - 17:22
Elyse, ik las jouw tekst op een eiland waar het dertig graden was en je gelooft het vast niet, maar ik kreeg kippenvel, zo koud kreeg ik het even.....tjonge, tjonge.

Viv

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2016 - 19:55
Inderdaad blijft het mooi in het metrum, maar toch voelt het soepel en ongekunsteld. Ook ik las er iets in van karma/circle of life. Dat je overal je wiegje zult vinden: wat een troostrijk beeld.

11 oktober 2016 - 10:59
Hallo Elysevdr, De tere geschriften die hem ieder jaar weer in zijn kribbe leggen. Mooi geformuleerd. Je geeft er zo mooi mee aan dat het verhaal op basis van de geschriften ieder jaar weer tot leven komt. Mijn Latijns is niet zo goed, maar misschien zongen ze het wel… Schrijfcoach Corrie

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
12 oktober 2016 - 1:02
@Blavatski, dank u wel! :) @Mili, ik ben wel goed in het waar ook op aarde mijn wiegje vinden. Met hier en daar een wonderlijke dwaling. Het is ouder werk dat bij het luisteren naar Egidius weer boven kwam drijven en waar ik nog een klein beetje aan sleutelde. Dank je wel voor je warme en hoopvolle woorden. @Anton, je geeft me een groot compliment. Je weet dat de metafoor mij achtervolgt; ik kan het omkijken niet laten. ;) @Marlie, niets mooiers dan dat mijn stille witte vlokken hoop en warmte zouden kunnen brengen. Ik zal over de Engelse versie nadenken (er is tot nu toe pas één liedje van mij in het engels vertaald, dus mijn sterretje kan nog wel wat rijsmiddel gebruiken). Dank je wel voor je positieve reactie.!

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
12 oktober 2016 - 1:58
@Ostinato, weet jij een leuk melodietje? Dank je wel voor je waardering, het zilver is aangepast. :) @madd, jou geloof ik en ik voel me stiekem gevleid dat mijn gedichtje even over een Grieks eiland en jouw huid mocht waaien. Dank je wel! @Viv, dank je wel voor je mooie reactie, een troostrijk beeld was mijn intentie. @Nel, mijn oprechte dank voor je mooie compliment. @Corrie, wie weet, misschien... Bij het schrijven probeerde ik die eeuwigdurende wedergeboorte een beeld te geven. Want daar kon ik als kind al erg over piekeren. Ik bedacht me toen dat alleen door die geschriften hetzelfde verhaal telkens weer geboren kon worden. Dank je wel voor je fijne reactie.