Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 117 - Ave Maria

De gekruiste twijgen van de mand laten sterretjes kaarslicht door die over haar heen spelen. Boven haar strekt zich teer een slinger van witte bloemen uit en in haar handen houdt ze een rozenkrans. Hoor, het vesper ter ere van Maria. Stemmen van sopranen die de hemel bestijgen terwijl baritons voet in aarde hebben. Ze kan niet anders dan verrukt zijn bij het horen van deze klanken; alsnog voert zij de boventoon. Een kind snikt, een ander komt naar voren en zegt dwaze woorden. Hoofden glijden op schouders waar ze zelden horen, tastende vingers verstrengelen zich met andere. Dan spat verstild verdriet uiteen in druppels wijwater, die belanden op krullen, kale plekken en hoge hoeden. Gloeiende kooltjes verbranden wierook op. Het is gedaan, ze kan nu gaan. Deuren worden geopend.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, Mooi helder beeld. even zeuren over deze zin:
Dan spat verstild verdriet uiteen in druppels wijwater, belanden op krullen, kale plekken en hoge hoeden.
'verdriet' is enkelvoud: Dan spat verstild verdriet uiteen in druppels wijwater, belandt op krullen, enz. als het 'belanden' op druppels slaat, zo: Dan spat verstild verdriet uiteen in druppels wijwater, die belanden op krullen, enz.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@janp, die is toegevoegd. Het gebeurt meer dat ik me niet onderwerp aan geschreven of ongeschreven regels. :) Dank je.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Mili. Is dit het begin van een Maria-processie? Ik ben helaas gereformeerd opgevoed en ken de katholieke riten niet echt. Mooie verstilde tekst. Als ik het goed begrijp vanuit Maria geschreven? Die mand aan het begin kan ik niet helemaal plaatsen.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ostinato, avé als wees gegroet. Maria ligt opgebaard, in een mand, niet in een kist. Het is haar begrafenismis. Dank voor je reactie.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zoals altijd mooi, zeer mooi Mili, ik begin je teksten steeds beter te begrijpen; ze zijn zo mooi, maar waren in het verleden dikwijls te moeilijk, toch voor mij. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Blavatski, het spijt me dat u mijn eerdere teksten minder begreep maar ik constateer een kentering. Ik probeer eenvoudiger te doen maar wel op mijn manier. ;) Dank voor uw fanmail. @mw.Marie, ik lees vaak dat je teksten als mooi kwalificeert. Mooi is maar een vaak gebruikt woord. Ik zou willen weten, waarom een lezer dat vindt. Wellicht dat je het meer wilt onderbouwen. Dank voor de reacties.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, ik heb je tekst de afgelopen dagen meerdere malen gelezen. Tot mijn genoegen kan ik zeggen dat ik nu pas de inhoud heb begrepen: verteld vanuit de overledene. Indrukwekkend geschreven. Ik ga je beslist vaker volgen. Connie

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Connie, tot je genoegen nu pas de inhoud begrepen? Wat een grappige opmerking. Ik denk eerder dat iemand, aanwezig in de kerk, het verhaal vertelt. Leuk te lezen dat je meer wilt lezen. Dank voor je reactie.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, ik geef je alle eer met je fragmentje. Alleen had ik je #4 nodig om te begrijpen om wat voor soort mand het ging. ;) Kleintjes: ' Gloeiende kooltjes verbranden wierook op.' Kan ik me ten eerste niet goed inbeelden, (ik denk aan wierookstokjes), maar 'verbranden...op'? Bedoel je 'verbranden' of 'branden... op'? '... belanden op krullen, kale plekken en hoge hoeden.' Kale plekken of kale hoofden? (deze vind ik meer contrasteren met de voorafgaande krullebol!) 'Het is gedaan, ze kan nu gaan.' Sta me toe dat ik deze zin niet voel passen in het geheel. Alsof het een aftelzinnetje is voor kinderen, vooral ook door het rijm. Haar leven is geleefd? Of jouw versie ervan? Of ze verdwijnt uit het kaarslicht en treedt de zon, dat warmer licht tegemoet?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marlie, ik ga tegen je in. Mij lijkt de eerste alinea expliciet genoeg. Wierook: aromatische, organische stoffen die op kooltjes smeulen. In een wierookvat in de katholieke kerk. Dat is m.i. niet een kwestie van inbeelden maar van weten. [Gloeiende kooltjes verbranden wierook op.] Ik bedoel niet 'verbranden' of 'branden op'. Het is een doelbewuste keuze en m.i. een kwestie van aanvoelen. Kale plekken: waar dacht je zelf aan? Kale plekken op de vloer? Krullen, kale plekken en hoeden situeren zich m.i. ter hoogte van het hoofd. [Het is gedaan, ze kan nu gaan. Deuren worden geopend.]; er is wijwater gesprenkeld, het wierookvat is rondgegaan, de mis is over. De kerkdeuren worden geopend om naar de begraafplaats te gaan. Teksten kun je m.i. niet zo uit elkaar rafelen. Het is voor mij, nogmaals, een kwestie van aanvoelen en begrijpen. Hierbij zij opgemerkt dat ik weet dat ik dit niet van iedere lezer kan verwachten. Dank voor je reactie.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik hoor op de achtergrond de klanken van de muziek toen ik je verhaal las, ik heb geen behoefte om alles te analyseren tenslotte doe ik dat ook niet met het gezang. De eerste zin vind ik mooi, zelfs lief. Je laatste alinea, is het niet ontroerend? Voor mij wel. Betoverde woorden net zo als de zingende stemmen. Ik vind er wel een gouden randje met tierelantijntjes om heen passen, Mili.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Madd, in de laatste alinea, die jij aanhaalt, ligt inderdaad het zwaarteaccent. Het is dan echt over, er resteert slechts de bijzetting. Van mij mag er ook een gouden randje omheen; ik schreef over de begrafenis van een wel zeer dierbaar iemand. Zij hield van kerkmuziek. Dank voor je reactie.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, je kunt jouw verhaal ook echt uit het perspectief van de overledene lezen, dat was ook wat er als eerste bij mij opkwam. Uit je reactie blijkt dat het niet zo is. In de laatste zin ligt zowel opluchting als verdriet. Ze gaat weg, het is onomkeerbaar.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, ik ben geraakt door je tekst: de schoonheid van de beelden in de beginpassage. De tedere sfeer, het verdriet, het slot met de open deuren. Je verhaal roept bij mij herinneringen op aan dierbare overledenen.

Rol

  • Anoniem
Hallo Mili, Mooi hoe jij met weinig woorden zoveel weet te vertellen. Ik heb volgens mij al eens gezegd dat ik je teksten niet altijd gelijk of soms zelfs niet begrijp, maar er vooral heel veel bij voel. Om je tekst nog meer binnen te laten komen, zou ik hem eigenlijk moeten lezen met de muziek op de achtergrond. Schrijfcoach Corrie

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie tekst, Mili. Het zijn de kleine dingen: 'ze houdt de rozenkrans in haar handen' niet 'ze houdt de rozenkrans vast in haar handen' - het zijn deze kleine dingen die het verschil maken. En het subtiele: Hoofden glijden op schouders waar ze zelden horen Mooi! Bij 'deuren worden geopend' krijg ik ondanks je kerkse wijwater het nare beeld van deuren in een crematorium die opengaan en waarachter de oven zich bevindt. Ik denk dat dit komt door de gloeiende kooltjes. Je zou de laatste zin kunnen weglaten. 'Opverbranden' vind ik geen mooi woord.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Meta, gevoelsmatige beleving houdt een eindeloos en boeiend scala in, vind je niet. @Nel, [De tedere sfeer, het verdriet, het slot met de open deuren.]; het is zoals ik het bedoelde. Heerlijk dat je het zo las. @Schrijfcoach Corrie, ja, het was echt jouw muziek die mij aanzette tot het schrijven van deze tekst. Je hebt een bijzondere reactie waarover ik moest nadenken. Dringt zich de vraag op, moet ik expliciet(er) gaan schrijven of is het voldoende dat lezers voelen. Ik denk dat ik voor het laatste opteer. @Willemina, dat je de zin over hoofden en schouders aanhaalt, doet mij plezier. Ik vind hem de meest 'aparte' in de zin van gelaagdheid. Over het deurbeeld ga ik niet maar het staat voor mij los van de wierook. Ik heb niet het werkwoord 'opverbranden' bedoeld dat m.i. ook geen correct ww is. Wel bedoelde ik het einde van de dienst, de wierook is nu eenmaal op, voordat de deuren opengaan. Hartelijk dank voor jullie reacties.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sfeervolle tekst. Verbranden het wierook op, kwam ook bij mee vreemd over. Helpt het als je er een punt tussen zet? .... verbranden wierook. Op. Het is gedaan... Je tekst past wonderwel bij de muziek van de opdracht.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Mili, het prachtige stille beeld, het Ave Maria dat van aarde naar hemel reikt en dan, in deze dromerige sferen, het aardse menselijke op de alleen jou zo eigen unieke wijze weergegeven, terwijl dwaze woorden gesproken worden. Ik glimlach. Je kleine, tedere drieluik hangt in een lijstje van dansende kaarslichtsterretjes in mijn hoofd en brengt er een weemoedige rust. Waarna het door de open deuren met diep respect wordt weggedragen. :{}