Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 114 Kok in de wok

Hij zet de witte muts op zijn sluike zwarte haren die bij de slapen licht grijzen en plaatst de pan, gevuld met water, op het vuur. Zijn Nederlandse vriendin plaagde hem destijds met zijn werk, zei dat ze het wel leuk vond dat hij met vuur speelde. Hij vond het niet grappig, was blij dat hij een baan had en begreep haar zo vaak niet dat ze uiteindelijk de relatie verbrak. 'Je neemt alles veel te serieus,' zei ze, 'het leven is kort, geniet ervan.' Alsof hij niet wist dat het leven kort was. Zijn vader was maar negenenveertig jaar geworden en zijn moeder slechts vijf jaar ouder. Zijn zus was direct na de geboorte overleden, was hem verteld. Hij stond er dus alleen voor. Tot hij Mei-Lan ontmoette. Haar begreep hij wel. En ze was klein en slank en haar stem klonk muzikaal. Mei-Lan werkte bij de Chinese Muur in het naastgelegen dorp. 'In de bediening,' zei ze. Wat erop neerkwam dat ze voor het grootste deel schoonmaakwerk deed maar toch een zekere status had. Het maakte haar niet uit. Ze had werk, een inkomen, een toekomst. Cheng zet de wok naast de grote pan op het vuur. Hij pakt zwijgend het bord dat hem door de eerste gast in de rij wordt aangereikt en kiepert de inhoud in de grote pan. Na een minuut of drie giet hij olie in de wok en vraagt: 'Welleke saus?' Hij houdt de wok schuin, een vlam schiet omhoog, likt aan zijn zwarte vingers. Hij voelt het niet, houdt zijn hoofd geroutineerd iets achterover. Er staat een meisje van een jaar of zeven voor hem. Haar ronde ogen weerspiegelen de vlam, haar blik is gretig en nieuwsgierig, haar mond staat open en vormt een o. Cheng houdt van kinderen, hij had ze zelf graag gewild maar Mei-Lan bleek onvruchtbaar. 'Volgende,' roept hij, en zonder op te kijken steekt hij zijn hand uit.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De titel kan ik niet helemaal plaatsen en de eerste zin vond ik niet zo lekker lopen. Het gegeven is mooi beschreven, maar je vertelt ook veel, zoals Mei-Lan die onvruchtbaar is. Ik zou wat meer show ,don't tell toepassen. De laatste zin vind ik treffend.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Willemina, het lijkt alsof ik vaak kritisch ben/doe maar weet, het komt uit mijn hart. In deze relatief korte tekst behandel je m.i. te veel onderwerpen die weinig met elkaar van doen hebben. Ook is er een veelvoud aan details die er (voor mij) niet echt toe doen. Het beeld van de buffelende kok achter de plaat weet je herkenbaar neer te zetten.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
In een snel tempo voltrekt zich het leven van deze kok voor de lezer. De harde waarheid wordt duidelijk neergezet. Mooie beschrijving van het kind.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
De titel kan ik niet helemaal plaatsen en de eerste zin vond ik niet zo lekker lopen. Het gegeven is mooi beschreven, maar je vertelt ook veel, zoals Mei-Lan die onvruchtbaar is. Ik zou wat meer show ,don't tell toepassen. De laatste zin vind ik treffend.
Bedankt voor je commentaar, Maddbrug. Wij noemen bepaalde Chinese restaurants nogal eens 'de wok' maar misschien is dit niet algemeen zo (?) of kan ik het beter met hoofdletters of tussen '' zetten. Ik denk er even over na. Ik zie wat je bedoelt met wat (te)veel tell en denk dat je gelijk hebt. Ik heb dit verhaaltje in een half uur tijd geschreven en meteen geplaatst. Er valt nog wel iets aan te sleutelen en ik heb vaker de neiging teveel in een verhaal kwijt te willen. Ik ga er nog eens voor zitten.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Willemina, het lijkt alsof ik vaak kritisch ben/doe maar weet, het komt uit mijn hart. In deze relatief korte tekst behandel je m.i. te veel onderwerpen die weinig met elkaar van doen hebben. Ook is er een veelvoud aan details die er (voor mij) niet echt toe doen. Het beeld van de buffelende kok achter de plaat weet je herkenbaar neer te zetten.
Mili, Dank voor je reactie. Hoezo 'lijkt' ? :D (Ik weet het, ik zou vaker mijn mond moeten houden, ben hardleers ;) ). Zonder gekheid, ik stel je kritische blik en commentaar altijd op prijs, ik leer ervan en ik heb al jong meegekregen dat zachte heelmeesters stinkende wonden veroorzaken. Afgezien daarvan versta je de kunst kritiek te geven die niet irriteert maar opbouwend werkt. Een kunst die ik tot mijn spijt niet (goed) versta. Ik versta daarentegen wel de kunst mensen tegen de haren in te strijken, sterker nog: ik ben er ontzettend goed in. Voor wat het verhaaltje betreft: zie mijn commentaar aan Maddbrug.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
In een snel tempo voltrekt zich het leven van deze kok voor de lezer. De harde waarheid wordt duidelijk neergezet. Mooie beschrijving van het kind.
mw.Marie, Bedankt voor je aardige commentaar en compliment.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Willemina, ik heb je verhaaltje meerdere keren gelezen. Het leest prettig. Je weet een goed beeld te schetsen van de kok van de wok ;) Wij gaan in Leerdam altijd naar de Wok en ik zie jouw HP dus zo voor me staan. Maar ... ik snap absoluut de clou niet :confused: Vanaf het moment dat hij zijn zwarte vingers likt ben ik het helemaal kwijt.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta, De vlammen likken aan de vingers van de kok, hij doet dat niet zelf. Tenminste zo had het fragment moeten overkomen bij de lezer. Een clou zit er niet echt in. Het is meer een poging de kok neer te zetten, hem een gezicht te geven. Et zijn dus meer bezoekers van het Chinees restaurant die het De Wok noemen. Bedankt voor je reactie.