Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 111 Delen

Een is niet genoeg, twee is wat zou moeten zijn maar er zijn er altijd drie Drie willen er vier worden totdat er zovelen zijn dat het rotte van mijn gedachten de lucht bevuild Ik weet zeker: wis en waarachtig: soms ook jouw gedachten. Delen, het houdt nooit op Wat me verwondert. Die eigendunk, krijgt nooit genoeg.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Anton, ik voel me aangetrokken tot je gedicht door een zekere gelaagdheid. Het puzzelt me, ik herlees het. Ik vermoed een 'slip of the pen' bij: ik krijgen er geen. Waarschijnlijk: we krijgen er geen. Dan is het m.i. bevuilt en houd dat nooit op. Is het de hype van het bespottelijke 'sharen' dat je aanpakt? Fraai gedaan.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit doet me denken aan mijn jongens die zo gek waren op getallen tijdens het opgroeien. Een heerlijk gedicht dat vragen oproept in de eerste twee strophes en in de twee laatste beantwoordt, terwijl er nog genoeg overblijft om over na te denken.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor jullie reacties; Mill je zit dicht bij het vuur. Odile bedankt voor de leuke opdracht. Uit de hoop onzin die ik in vijf minuten produceerde viel best iets te boetseren.