Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#111 - Ergens alleen

28 augustus 2016 - 18:13
Echo breekt de stilte In de leegte van mijn hart Zoemende vragen Beroeren mijn haar Druppels paniek Vertroebelen mijn zicht Verlaten, alleen He-le-maal alleen

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 augustus 2016 - 18:36
@Joke VG, in ieder geval is je gedicht niet alleen, je postte tweemaal. ;) Je gedicht is heel zwaar. Persoonlijk vind ik twee keer in, in één korte zin, geen gelukkige vondst. Zoemende vragen, beroeren mijn haar: je bedoelt van die irritante zomerse vliegdingen? In he-le-maal alleen geloof ik niet zo. Niemand is 100% alleen. Misschien iets te dramatisch. Wellicht denken andere lezers er anders over.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 augustus 2016 - 18:50
Hey Mili, ik heb deze nog proberen wissen, maar blijkbaar lukt me dat dus niet. :) die twee keer in ga ik één keer aanpassen, is inderdaad niet zo fijn. Ik heb dit geschreven tijdens een moment van pure wanhoop, de zoemende vragen zijn eigenlijk gedachten die telkens maar weer terugkeerden zodat ik niet meer helder kon denken. Wanhoop is een lelijk ding. Bedankt voor je fijne reactie!

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 augustus 2016 - 7:08
De emotie springt eruit. Eerlijkheid krijg je door dat freewriten. Wanhoop kan je even overvallen of dagenlang bij je blijven. Ik vind dit wel een krachtig gedicht, juist vanuit dat sterke emotionele. Dat spreekt veel mensen aan omdat het heel herkenbaar is en openhartig. He-le-maal is veel nadruk.