valkuilen eigenzinnige dialoog

Holy Sauron, Valkuilen voor dialoog (in het algemeen) zijn: ontbreken eigen stem v/h personage, spreektaal, herhalingen (Wat bedoel je?/wat zei je daar?/dat meen je niet) en haperingen als uhm, pff, tja, tss. Daarnaast zou ik vermijden:

sarcastische opmerkingen, woordspelingen, stukken die niets met de plot te maken hebben en andere ongein,

Holy Sauron, Valkuilen voor dialoog (in het algemeen) zijn: ontbreken eigen stem v/h personage, spreektaal, herhalingen (Wat bedoel je?/wat zei je daar?/dat meen je niet) en haperingen als uhm, pff, tja, tss. Daarnaast zou ik vermijden:

sarcastische opmerkingen, woordspelingen, stukken die niets met de plot te maken hebben en andere ongein,

Dus met andere woorden: ik moet mijn hele dialoog tot nu toe opnieuw schrijven?

Holy Sauron,

Dus met andere woorden: ik moet mijn hele dialoog tot nu toe opnieuw schrijven?

Die andere woorden 'ik moet mijn hele dialoog tot nu toe opnieuw schrijven', zijn jouw woorden. Tip: plaats je dialoog op 'proeflezen' geef in de inleiding de context vd dialoog aan en stel een paar gerichte vragen.

Holy Sauron,

Dus met andere woorden: ik moet mijn hele dialoog tot nu toe opnieuw schrijven?

Die andere woorden 'ik moet mijn hele dialoog tot nu toe opnieuw schrijven', zijn jouw woorden. Tip: plaats je dialoog op 'proeflezen' geef in de inleiding de context vd dialoog aan en stel een paar gerichte vragen.

Mja, dat zal ik misschien ooit wel eens doen maar ik ga hem eerst nog een beetje bijschaven. Anyway, ik heb nog eens nagedacht over je vorige reactie en er zijn een paar dingen die ik niet meteen snap of meer moet verduidelijken. Als de dialoog niets met de plot te maken heeft wil dat zeggen dat ik hem gebruik om de personages uit te diepen. Ik weet wel dat ik hiermee moet oppassen maar ik heb al succesgevallen gezien. Idem voor woordspelingen. Je punt over sarcasme snap ik dan weer minder en dan vooral omdat ik een fan ben van erg sarcastische humor en dat ook nogal succesvol gebruikt werd. Harry Potter heeft bijvoorbeeld een hoop sarcastische dialoog, en J.K. Rowling is er miljardair mee geworden. Wil je dat even verder uitleggen?

Holy Sauron, Omdat je het zo vriendelijk vraagt. Het gebruik van 'sarcastische opmerkingen, woordspelingen, stukken die niets met de plot te maken hebben en andere ongein', leidt meestal tot mislukkingen en slechts een enkele keer tot succes. Mogelijk behoor je tot de laatste categorie. Plaats gerust een stuk op proeflezen ;)

Ik vind het moeilijk om een mening te geven over de summiere informatie die jij hierboven geeft. Mogelijk heb je een tekst op papier gezet die de teksten van Quentin Tarantino doet vergeten. Dat kunnen we hieruit niet bepalen. Het belangrijkste is dat dialogen dramatisch zijn, dat de personages gedwongen zijn om door emoties, conflict of door spanning iets te zeggen. Dan ga je als kijker op het puntje van de stoel zitten of word je als lezer gedwongen pagina’s te blijven omslaan. Afhankelijk van de wereld die jij creëert kan dat sarcastisch zijn. Daar is niets mis mee. Kijk alleen uit. ‘Conflict’ is niet ‘ruzie’ of ‘bekvechten’. Conflict is werken met tegenstellingen. Gevaarlijker is:

Als de dialoog niets met de plot te maken heeft wil dat zeggen dat ik hem gebruik om de personages uit te diepen.

Dat kan, maar waak voor ‘talking heads’. Je kunt heel veel laten zien ipv vertellen (Don’t tell them, show them). Dialogen schrijven is ook, zoals bij niet-dialoog schrijven: veel ‘schrappen’.

Maar wat zijn nu, buiten natuurlijk overdrijven, de valkuilen van dit soort dialoog in combinatie met een erg serieus verhaal?

Mogelijk dat de rest van je verhaal ook niet serieus genomen wordt, of dat mensen niet weten wat ze ervan moeten vinden en hun interesse verliezen. Wat kan is dat 1 personage zo'n sarcastisch karakter heeft en de ander in de dialoog erop reageert. En dat er een reden is dat die ene zijn sarcasme gebruikt om een muur op te trekken. Dit kun je verderop in het verhaal verder uitwerken.

Maar wat zijn nu, buiten natuurlijk overdrijven, de valkuilen van dit soort dialoog in combinatie met een erg serieus verhaal?

Mogelijk dat de rest van je verhaal ook niet serieus genomen wordt, of dat mensen niet weten wat ze ervan moeten vinden en hun interesse verliezen. Wat kan is dat 1 personage zo'n sarcastisch karakter heeft en de ander in de dialoog erop reageert. En dat er een reden is dat die ene zijn sarcasme gebruikt om een muur op te trekken. Dit kun je verderop in het verhaal verder uitwerken.

Ik ben niet van plan om ieder personage sarcastisch te maken. Dat zou belachelijk zijn. Wat dat reageren betreft: ik was al van plan zoiets te doen. Ik weet alleen nog niet hoe ik het ga aanpakken.

Dat kan, maar waak voor ‘talking heads’. Je kunt heel veel laten zien ipv vertellen (Don’t tell them, show them). Dialogen schrijven is ook, zoals bij niet-dialoog schrijven: veel ‘schrappen’.

Dat weet ik. Volgens mij is dat bij dialoog nog meer het geval dan bij al de rest. Het is voor mij in ieder geval het moeilijkst om te schrijven omdat je met gigantisch veel rekening moet houden.

De grootste valkuil van eigenzinnige dialogen is dat ze niet in het verhaal als geheel passen. Je kan de grootst mogelijke nonsens zinvol verwerken, mits het past bij: personage, setting, uitwerking van verhaalidee, inzet van tijd en plaats (bijvoorbeeld om je lezer van de ene scène naar de andere te brengen, of van de ene ruimte naar de andere, of van de ene persoon naar de andere). Dat kan ontzettend goed werken. Nonsens c.q. eigenzinnigheid kan dan zelfs een motief zijn. En als je het voor elkaar weet te krijgen om een dialoog zó in te richten dat hij leest als een trein - zélfs al staat-ie vol met eigenzinnigheid en sarcasme - dan heb je een fantastisch kunstje geflikt van een hogere orde. Eigenzinnige dialogen kunnen onderdeel van stijl zijn. Doe eens wat Jan P. Meijers zegt: plaats een fragment op Proeflezen. Theoretiseren is leuk, maar doen is nog weer wat anders. En voor de forummers is het ook praktischer om op een concreet stuk te reageren; tegelijkertijd voor jezelf waarschijnlijk leerzamer / inzichtelijker.

En als je het voor elkaar weet te krijgen om een dialoog zó in te richten dat hij leest als een trein - zélfs al staat-ie vol met eigenzinnigheid en sarcasme - dan heb je een fantastisch kunstje geflikt van een hogere orde.

Helemaal mee eens. En idd, twee sarcastische personages in 1 stuk werkt niet. Dat zie je ook bij Pulp Fiction: als Jules sarcastisch is, moet Vincent de rede zijn. Maar als Vincent zijn cool verliest, is Jules gedwongen om zijn sarcasme aan de kant te zetten en door te pakken. Zodra de situatie weer stabiel is, vervallen ze weer in hun vorige gedrag maar we zien wel een verandering bij beide mannen.

Bedankt voor de tips iedereen. Ik heb er al heel wat hulp aangehad en zal mettertijd zeker een stuk ter beschikking stellen op proeflezen. Alleen wil ik eerst de zaken die ik zelf beter vind kunnen aanpassen. Edit: ondertussen staat een stuk klaar om gelezen te worden. Dit is de link http://www.schrijvenonline.org/proeflezen/roman-h…