Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#105 - Maak je eigen zomer

29 juli 2016 - 15:23
“Wat een zeikweer,” rilt ze ongelovig. Ze slaat er een achtergelaten krant op na. Het icoontje van een stralende zon lacht haar uit. Zit ze hier in haar citroengeel topje en haar hippie-rok. Een zomer verzwolgen door regen. Ze schudt haar rode krullen, haar oorhangers tinkelen, vervolgens loopt ze het overdekte terras af. Ze dwaalt door de straatjes van de stad, haar aandacht gericht op de kasseien, haar hand op het hangertje tussen haar borsten. Het vlindertje vult haar met verwachting. Het rioolrooster kan de toevloed aan water niet aan. Het pleintje verborgen achter een kerkje verrast haar. Haar ogen zoeken en fixeren zich op iets hoger gelegen stenen. Van de andere kant loopt een man met gitaarkoffer in de hand dezelfde richting uit. Hun ogen ontmoeten elkaar als ze tegelijkertijd een stap zetten op het geïmproviseerde podium. Zijn blik wordt donkerder als deze tussen haar borsten glijdt. Zijn hand trekt iets boven zijn felblauwe hemd uit. Ze herkent en knikt. Muzieknoten vlieden omhoog. Temperament en levenslust omarmen het pleintje. Voorbijgangers blijven staan terwijl ze wervelt en danst. Het tempo versnelt, ze draait om de man heen, telkenmale treffen haar jadegroene ogen zijn zwarte. Het vuur van de dans. Van hun leven. Het wolkendek breekt open. De grijze massa schuift traag maar gestaag opzij. Een doordringend blauw, bijna doorzichtig, komt prominent de plaats innemen, met een verblindende zon in zijn kielzog. Hij legt zijn gitaar neer. Zij staat stil. De publieke waardering weerklinkt. Nikkel en briefjes vallen in de koffer, maar ze hebben er geen nood aan. Ze kijken elkaar in de ogen, houden vastberaden elkaars hand vast, hun band bijna bezegeld. Zweetdruppels sijpelen van hun kin. Bereiken hun hangertjes. Glijden langs de ragfijne voelsprietjes. Metamorfose in wording. Twee sierlijke vlinders dwarrelen om elkaar heen, naar omhoog, hun vrijheid en vruchtbaarheid tegemoet.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juli 2016 - 18:02
@marlie, je schrijft een fascinerend verhaal. De vrouw is een regelrechte bom: citroengeel jasje, rode krullen, jadegroene ogen. En dit naast zijn felblauwe hemd! Ik vermoed dat [een] voor gitaarkoffer is weggevallen en [het] na herkent. De slotzin vind ik persoonlijk te zwaar voor dit dansfestijn. :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juli 2016 - 19:40
Dank je, Mili en Janp. Vond ik nou net de laatste zin mijn gewenste opzet meegeven :) of is het voldoende begrepen dat ze zelf vlinders worden?

Lid sinds

8 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juli 2016 - 20:13
Prachtige beleving van dans en muziek in eenheid neergezet, Marlie. Mee een: de slotzin met de commentaren hierboven: is een mooie zin, zonder is het verhaal krachtiger en meer af, naar mijn mening. Kleinigheidje: Het rioolrooster kan de toevloed aan water niet aan: de toevloed van water niet aan.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juli 2016 - 21:08
Dank je, Mili en Janp. Vond ik nou net de laatste zin mijn gewenste opzet meegeven :) of is het voldoende begrepen dat ze zelf vlinders worden?
Voor mij zegt deze passage voldoende:
Zijn blik wordt donkerder als deze tussen haar borsten glijdt. Zijn hand trekt iets boven zijn felblauwe hemd uit. Ze herkent en knikt.
Het is fictie die werkelijkheid zou kunnen zijn. De opzet van die laatste zin maakt er fantasy van en ik blijf liever in de waan van een werkelijkheid. ;)

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juli 2016 - 21:33
Mooi verhaal heb je neergezet, Marlie. Kleurrijk en zomers. Ik kreeg hier mooie beelden bij. Ook van mij mag de laatste zin weg. Ragfijne voelsprietjes en metamorfose zijn voor mij voldoende om twee vlinders te zien dwarrelen. Met veel plezier gelezen.

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juli 2016 - 12:05
Betreft de laatste zin ben ik het eens met mijn voorgangers. Een verhaal dat goed is opgebouwd, vol met passie zit en heerlijk danst. Mooi!

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 augustus 2016 - 22:01
Inderdaad, een betoverende lust om te lezen. De sfeer mooi neergezet. De laatste zin hoeft ook voor mij niet. Het verhaal heeft genoeg magie :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2016 - 21:12
Zinderend op deze regenachtige dag. :thumbsup: Het woord vlieden kende ik niet :o . Weer wat geleerd! Eens dat de laatste zin too much is. Ik zou de dan laatste zinnen: [Zweetdruppels sijpelen van hun kin. Bereiken hun hangertjes. Glijden langs de ragfijne voelsprietjes. Metamorfose in wording.] 1 zin van maken omdat de korte zinnen voor mij te hard klinken en daarom ik niet verder droom. Sugg: Zweetdruppels sijpelen van hun kin, bereiken de hangertjes en glijden langs de ragfijne voelsprietjes op hun hijgende borst. Een metamorfose in wording. :? Bedankt: ik kon wel wat warmte gebruiken! :nod:

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2016 - 22:01
Wauw! Heel mooi geschreven, ik zie de zomerse beelden voor me. Ik vraag me af wat je geïnspireerd heeft om dit te schrijven.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2016 - 0:02
Dag Marlie, mooi passievol verhaal. Om de één of andere reden speelde het tafereel zich af in Rome. Het is al lang geleden dat ik daar geweest ben, maar terwijl ik aan het lezen was, bevond ik mij daar ineens weer. Op een pleintje waar wel drie fonteinen staan. :o Wonderlijk.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2016 - 13:24
@ mw Marie, beide mogelijkheden kunnen. https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/scala-aan-v…. Dank voor het lezen! @Willemina, elysevdr, maddbrug, Nel, Angus, coach Odile, Tja, Marietje, Brenda, Dos en Blavatski, Dank aan allen voor de leuke, betoverende reacties. Het zij zo, de laatste zin verdwijnt! @ Marietje, je hebt gelijk. Na de wervelende actie mogen de zinnen erna tot rust komen, en zijn ze met komma's verbonden een moment om adem te halen. @ Brenda, geen inspiratie, een fantasietje waar ik een ietwat magische plot wou aan geven. @Dos, sorry, je blijkt de enkeling te zijn die de laatste zin waardeert - hoewel ik deze zelf wel mooi vind, is ze hier idd overbodig. @Wel Blavatski, blij dat ik je even kon doen wegdromen, het zou zich overal kunnen afspelen. Jammer vd woordbeperking, de fonteinen hadden het leuker en frisser gemaakt.